Η «αλλαγή κλίματος»
«Αλλού
τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες», λέει μια παροιμία. Τα
«κακαρίσματα» της κυβέρνησης επιχειρούν έναν αντιπερισπασμό, την ώρα που
νομοθετεί το ένα μετά το άλλο τα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ ετοιμάζεται να
φέρει τον αυτόματο «κόφτη» δικαιωμάτων και εισοδημάτων για εργαζόμενους,
υπαλλήλους και συνταξιούχους, «κακαρίζει» ακατάσχετα για αλλαγή
σελίδας, για ελπίδες που αναγεννώνται, για νέα μέρα που τάχα ξημερώνει
για το λαό. Κοροϊδεύει ασύστολα ότι «τα δύσκολα τελείωσαν» και ότι «θα
μπορέσει σιγά σιγά η κοινωνία να ανακάμψει».
Το κλίμα ευφορίας, που προσπαθεί να καλλιεργήσει, μπορεί να της χρειάζεται, για να συνεχίσει την αντιλαϊκή δουλειά της, είναι όμως κάλπικο, όπως πολύ καλά κάθε άνθρωπος του μόχθου διαπιστώνει στην καθημερινότητά του. Οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί υπερασπίζονται μια εικονική πραγματικότητα, σερβίροντάς την στο λαό σαν αληθινή, για να αποσπάσουν την ανοχή και τη συναίνεσή του.
Ο λαός δεν είναι να πανηγυρίζει για το κλείσιμο της «αξιολόγησης». Για να υπάρξει, η Κοινωνική Ασφάλιση δέχτηκε τορπίλη, το ίδιο και το ισχνό λαϊκό εισόδημα, με κλιμάκωση της φορολεηλασίας.
Για να «κλείσει», ανοίγει τη λειτουργία του ο αυτόματος «κόφτης», η σύγχρονη δαμόκλειος σπάθη που θα επικρέμεται πάνω απ' τα κεφάλια μας, το μισθό, τη σύνταξη, τις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα και θα ενεργοποιείται κάθε φορά που οι μηχανισμοί τους καταγράφουν απόκλιση απ' τους αντιλαϊκούς στόχους. Για να μην αναφερθούμε στην παράδοση των «κόκκινων» δανείων στα διάφορα funds. Η διευθέτηση του χρέους δεν είναι για πανηγύρια, είναι εξέλιξη που ο λαός θα την πληρώσει ακριβά, καθώς θα επισύρει πρόσθετα μέτρα σε βάρος του.
Αυτές είναι «καλές ειδήσεις», όπως προκλητικά διατείνεται η κυβέρνηση, αλλά για το κεφάλαιο, όχι για το λαό που πληρώνει έξι χρόνια τώρα το βάρος της κρίσης για λογαριασμό του κεφαλαίου. Εξάλλου, στην πραγματικότητα, οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης στο κεφάλαιο απευθύνονται, απ' αυτό αποζητά τα εύσημα για τις καλές υπηρεσίες που του προσέφερε. Μόνο που για να συνεχίσει τη βρώμικη δουλειά, απαιτείται να χειραγωγήσει το λαό με φρούδες προσδοκίες ότι βγαίνουμε απ' το τούνελ, ότι έχει λαμβάνειν απ' την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ότι θα ξημερώσει άσπρη μέρα και γι' αυτόν.
Και για να το πετύχουν, έκαναν μόνιμο συνοδοιπόρο τους το ψέμα. Αναφέρονται στον αυτόματο «κόφτη» σαν ένα χρήσιμο για το λαό εργαλείο, που δεν είναι - όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός - ούτε μέτρα, ούτε πολύ περισσότερο μνημόνιο. Επιχειρούν να καθησυχάσουν το λαό, με τον ισχυρισμό ότι η ελληνική οικονομία πάει καλά και δεν θα χρειαστεί η ενεργοποίησή του. Ενώ η πραγματικότητα είναι ότι τέτοιοι μηχανισμοί εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη της ΕΕ, εξασφαλίζοντας ότι όταν τα αντιλαϊκά μέτρα δεν αποδίδουν όπως θέλουν, θα παίρνουν αυτομάτως ακόμα χειρότερα.
Στη λαϊκή χειραγώγηση αναφερόταν ο πρωθυπουργός όταν έδινε σήμα στο υπουργικό συμβούλιο ότι «ξεκινάει η μάχη του εσωτερικού μετώπου». Η μάχη να κρατήσουν το λαό εγκλωβισμένο στο στόχο της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου. Να μη σηκώσει κεφάλι, να ανεχτεί την αντιλαϊκή επίθεση διαρκείας, να έχει χάσει κάθε δυνατότητα αντίδρασης και όταν αποκαλυφθεί ότι και στις συνθήκες της ανάκαμψης δεν πρέπει να ανακάμψει η ζωή του.
Μόνη απάντηση στα κυβερνητικά πανηγύρια η οργανωμένη πάλη για ανάκτηση απωλειών και ικανοποίηση σύγχρονων αναγκών, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την εργοδοσία, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που υπηρετούν τα συμφέροντά τους.
Το κλίμα ευφορίας, που προσπαθεί να καλλιεργήσει, μπορεί να της χρειάζεται, για να συνεχίσει την αντιλαϊκή δουλειά της, είναι όμως κάλπικο, όπως πολύ καλά κάθε άνθρωπος του μόχθου διαπιστώνει στην καθημερινότητά του. Οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί υπερασπίζονται μια εικονική πραγματικότητα, σερβίροντάς την στο λαό σαν αληθινή, για να αποσπάσουν την ανοχή και τη συναίνεσή του.
Ο λαός δεν είναι να πανηγυρίζει για το κλείσιμο της «αξιολόγησης». Για να υπάρξει, η Κοινωνική Ασφάλιση δέχτηκε τορπίλη, το ίδιο και το ισχνό λαϊκό εισόδημα, με κλιμάκωση της φορολεηλασίας.
Για να «κλείσει», ανοίγει τη λειτουργία του ο αυτόματος «κόφτης», η σύγχρονη δαμόκλειος σπάθη που θα επικρέμεται πάνω απ' τα κεφάλια μας, το μισθό, τη σύνταξη, τις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα και θα ενεργοποιείται κάθε φορά που οι μηχανισμοί τους καταγράφουν απόκλιση απ' τους αντιλαϊκούς στόχους. Για να μην αναφερθούμε στην παράδοση των «κόκκινων» δανείων στα διάφορα funds. Η διευθέτηση του χρέους δεν είναι για πανηγύρια, είναι εξέλιξη που ο λαός θα την πληρώσει ακριβά, καθώς θα επισύρει πρόσθετα μέτρα σε βάρος του.
Αυτές είναι «καλές ειδήσεις», όπως προκλητικά διατείνεται η κυβέρνηση, αλλά για το κεφάλαιο, όχι για το λαό που πληρώνει έξι χρόνια τώρα το βάρος της κρίσης για λογαριασμό του κεφαλαίου. Εξάλλου, στην πραγματικότητα, οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης στο κεφάλαιο απευθύνονται, απ' αυτό αποζητά τα εύσημα για τις καλές υπηρεσίες που του προσέφερε. Μόνο που για να συνεχίσει τη βρώμικη δουλειά, απαιτείται να χειραγωγήσει το λαό με φρούδες προσδοκίες ότι βγαίνουμε απ' το τούνελ, ότι έχει λαμβάνειν απ' την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ότι θα ξημερώσει άσπρη μέρα και γι' αυτόν.
Και για να το πετύχουν, έκαναν μόνιμο συνοδοιπόρο τους το ψέμα. Αναφέρονται στον αυτόματο «κόφτη» σαν ένα χρήσιμο για το λαό εργαλείο, που δεν είναι - όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός - ούτε μέτρα, ούτε πολύ περισσότερο μνημόνιο. Επιχειρούν να καθησυχάσουν το λαό, με τον ισχυρισμό ότι η ελληνική οικονομία πάει καλά και δεν θα χρειαστεί η ενεργοποίησή του. Ενώ η πραγματικότητα είναι ότι τέτοιοι μηχανισμοί εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη της ΕΕ, εξασφαλίζοντας ότι όταν τα αντιλαϊκά μέτρα δεν αποδίδουν όπως θέλουν, θα παίρνουν αυτομάτως ακόμα χειρότερα.
Στη λαϊκή χειραγώγηση αναφερόταν ο πρωθυπουργός όταν έδινε σήμα στο υπουργικό συμβούλιο ότι «ξεκινάει η μάχη του εσωτερικού μετώπου». Η μάχη να κρατήσουν το λαό εγκλωβισμένο στο στόχο της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου. Να μη σηκώσει κεφάλι, να ανεχτεί την αντιλαϊκή επίθεση διαρκείας, να έχει χάσει κάθε δυνατότητα αντίδρασης και όταν αποκαλυφθεί ότι και στις συνθήκες της ανάκαμψης δεν πρέπει να ανακάμψει η ζωή του.
Μόνη απάντηση στα κυβερνητικά πανηγύρια η οργανωμένη πάλη για ανάκτηση απωλειών και ικανοποίηση σύγχρονων αναγκών, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την εργοδοσία, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που υπηρετούν τα συμφέροντά τους.