- Νέο τρόπο υπολογισμού για την κύρια σύνταξη, με βάση το σύνολο του ασφαλιστικού βίου και με «κλιμακωτά ποσοστά αναπλήρωσης».
- «Προσωπικό ποσοστό αναπλήρωσης» για να μη μειωθούν οι ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις. Το ποσοστό αυτό θα καλύπτει τη διαφορά μεταξύ της σύνταξης όπως θα υπολογιστεί εκ νέου και αυτής που εισπράττει σήμερα ο συνταξιούχος.
- Εθνική σύνταξη χωρίς εισοδηματικά κριτήρια για όσους έχουν τουλάχιστον 15 έτη ασφάλισης. Στόχος είναι να υπάρξει ένα πλέγμα προστασίας ακόμη και για μακροχρόνια ανέργους, που δεν μπορούν να συμπληρώσουν μεγάλο αριθμό ημερών ασφάλισης.
Η εθνική σύνταξη θα ξεκινήσει από τα 384 ευρώ και θα καταβάλλεται με 15ετία στα 67 ή εναλλακτικά στα 62 με 40 συνολικά έτη δουλειάς. Είναι περίπου στο 60% του μέσου εισοδήματος και θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό (όχι από τις εισφορές).
- Τελικό ποσό σύνταξης με το άθροισμα της εθνικής και της κύριας σύνταξης. Η κύρια σύνταξη εξαρτάται από τις εισφορές που έχουν καταβληθεί στο σύνολο του εργασιακού βίου, τα χρόνια δουλειάς και το ποσοστό αναπλήρωσης.
- Επιβολή υψηλότερου πλαφόν για πολύ υψηλά ποσοστά συντάξεων, για συμβολικούς κυρίως λόγους. Σε περίπτωση που περάσει μια τέτοια ρύθμιση θα επηρεαστούν όσοι παίρνουν πάνω από 2.500 ευρώ από τα ταμεία.
- Αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά μια ποσοστιαία μονάδα. Με βάση την πρόταση η αύξηση θα είναι 1% για τους εργοδότες και 0,5% για τους εργαζόμενους, ώστε να μη χρειαστεί μείωση συντάξεων. Σε ό,τι αφορά το θέμα των επικουρικών συντάξεων, η κυβέρνηση έχει ως κόκκινη γραμμή να μην επηρεαστούν καθόλου ποσά κάτω των 170 ευρώ.
- Ενιαίο ταμείο ασφάλισης για όλους. Τα Ταμεία κύριας σύνταξης συγχωνεύονται σε έναν φορέα που θα έχει ενιαίους κανόνες υπολογισμού των εισφορών και της παροχής σύνταξης.
«Οι τρεις άξονες της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης»
Σε συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής», ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος έκανε λόγο για μείζονα μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού, τονίζοντας ότι έχει τρεις άξονες:
«Πρώτον, επιχειρεί μια συνολική αναδιάρθρωση του συνταξιοδοτικού συστήματος, που ποτέ δεν ήταν ορθολογικό και δίκαιο και είχε πάψει και πριν από την κρίση να είναι οικονομικά βιώσιμο. Η μεταρρύθμιση προβλέπει την εφαρμογή ενιαίων κανόνων για την αναπλήρωση του εισοδήματος σε όλους τους συνταξιούχους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με σκοπό την παροχή συντάξεων που να καλύπτουν την αξιοπρεπή διαβίωση των συνταξιούχων.
Δεύτερον, αποτελεί το γενικό εναλλακτικό σχέδιο το γενικό εναλλακτικό ισοδύναμο στις επιμέρους μνημονιακές υποχρεώσεις που θα έπλητταν τις συντάξεις, ιδίως τις μικρές και θα διαιώνιζαν τις αδικίες και τα κενά του σημερινού συστήματος.
Τρίτον, προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα εκρηκτικά ελλείμματα με κοινωνικά δίκαιο τρόπο».
