Θυμάστε τον προηγούμενο υπουργό Εργασίας και γενικά την κυβέρνηση που ανέβαιναν στα κάγκελα να μας πείσουν ότι οι «κοινωνικοί εταίροι», το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» και η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) είναι θεματοφύλακες των εργασιακών δικαιωμάτων και θα δράσουν αντίρροπα στην προσπάθεια για νέες ανατροπές; Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε και η αποκάλυψη δεν άργησε να έρθει.
Πρώτα ο ΣΕΒ, ένας εκ των κοινωνικών εταίρων, δημοσιοποίησε τις θέσεις του για τα Εργασιακά, που είναι πραγματικό (αντεργατικό) περιβόλι, είτε μιλάμε για τις ομαδικές απολύσεις, είτε για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, είτε για οτιδήποτε άλλο. Μετά η Κομισιόν του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» κατέθεσε κοινό κείμενο με το ΔΝΤ (σαν κουαρτέτο), όπου επίσης έκαναν επίδειξη των επιδιώξεων του κεφαλαίου από την τρέχουσα διαπραγμάτευση.
Μετά απ' αυτά ήρθε και το υπόμνημα του ILO για το «πόρισμα των ειδικών», για το οποίο η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι υποστηρίζει την ελληνική πλευρά! Από πού προκύπτει αυτό; Από τις θέσεις του για τις Συλλογικές Συμβάσεις που είναι όμοιες με αυτές του πορίσματος, οι οποίες, όπως ξαναγράψαμε, είναι «πουκάμισο αδειανό» σε ό,τι αφορά την επαναφορά της καθολικής ισχύος των κλαδικών. Πέρα απ' αυτό όμως, στα ζήτημα του κατώτερου μισθού, το ILO ζητάει να ορίζεται από το κράτος και να υπάρχει διάκριση σε υπο-κατώτατο.
Δηλαδή, κατοχύρωση των έως τώρα ανατροπών και διεύρυνσή τους, όπως είναι συνολικά το «πνεύμα» και το «γράμμα» της διαπραγμάτευσης για τα Εργασιακά...
