Η θέση και οι συμβουλές του γιατρού Μανώλη Φραγκάκη εκπαιδευμένου στο πρόγραμμα της Επείγουσας Προνοσοκομειακής Ιατρικής, και με συμμετοχές σε συνέδρια Επείγουσας Ιατρικής, σχετικά με τον κορονοϊό, είναι εξαιρετικά σαφείς και χρήσιμες αυτές τις περίεργα δύσκολες μέρες. Γράφει λοιπόν ο κύριος Φραγκάκης:
“Προφανώς το θέμα του ιού είναι σοβαρό. Και δεν θα μπορούσε να μην είναι αν δούμε τα έως τώρα χαρακτηριστικά του, αλλά και τα αέναα χαρακτηριστικά όλων εμάς.
Στα χαρακτηριστικά του ιού έως τώρα λοιπόν έχουμε:
-καμία φυσική ανοσία.
-κανένα εμβόλιο.
-ισχυρή μολυσματική δύναμη.
-αντοχές στις υπάρχουσες θερμοκρασίες.
-ασυμπτωματική μετάδοση.
-μεγάλο ιικό φορτίο σε παιδιά και νεαρά άτομα, μου σημαίνει υψηλή μεταδοτικότητα.
-σε ποσοστό 70% περίπου των ασθενών, η μετάδοση της νόσου μπορεί να διαρκεί πάνω από 20 ημέρες.
Τα παραπάνω, αποτελούν ένα μεγάλο γρίφο για την επιστήμη, και σαφώς καθιστούν τον Covid-19 έναν εξαιρετικά επικίνδυνο ιό.
Στην χώρα μας φαίνεται πως θα έχουμε έξαρση τον Απρίλιο, είμαστε ακόμη δηλαδή στο αρχικό στάδιο, και ελπίζω στα αλήθεια να παραμείνουμε εκεί.
Και αυτό γιατί μεγαλύτερο κίνδυνο για μένα, αποτελεί η αντιμετώπιση έως τώρα από τον κόσμο και την πολιτεία.
Υπάρχουν αρκετοί ασθενείς, ύποπτοι για την νόσο, οι οποίοι είτε δεν αναζητούν ιατρική συμβουλή και βοήθεια, είτε μας αποκρύπτουν το ιστορικό τους, φοβούμενοι μη γίνουν στόχος από τα ΜΜΕ. Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρώτο επιβεβαιωμένο περιστατικό στην χώρα, και το πώς το διαχειρίστηκε ο τύπος, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση.
Υπάρχει πλέον βαθιά στην συνείδηση αρκετού κόσμου, όλος αυτός ο κουβάς της συνωμοσιολογίας, που ακόμη και σήμερα τολμά να λέει πως όλα αυτά είναι ένα ψέμα, πως εμβόλιο υπάρχει αλλά το κρατάμε για την ελίτ ή δεν ξέρω εγώ για ποιον άλλο λόγο, πως τα χρωμοσώματα των Ελλήνων είναι ανθεκτικά στον ιό, πως ο ιός είναι η κατάρα του Θεού για να πεθάνουν οι άπιστοι, και όλα αυτά που το δικό μου τουλάχιστον μυαλό δεν μπορεί, και αρνείται πεισματικά να αντικρούσει.
Υπάρχει κόσμος με επιβεβαιωμένο test θετικό, και με την αυστηρή οδηγία να παραμείνει σπίτι, για να μη γίνει διασπορά του ιού στους γύρω του, ο οποίος εντοπίζεται μετά από λίγες ώρες στα καφενεία και στις πλατείες και σου λέει το κλασικό ελληνικό
“έλα μωρέ τώρα, τίποτα δεν θα πάθουμε”.
Υπάρχει ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που έχει γονατίσει πολύ πριν την εμφάνιση του ιού, το οποίο σε πρωτόγνωρες και επείγουσες καταστάσεις όπως τώρα καλείται – ως οφείλει- να ανταποκριθεί. Οι ελλείψεις γιατρών, νοσηλευτών, και γενικότερα επαγγελματιών υγείας καθώς και η ελλιπής υλικοτεχνική υποδομή , καθιστά αυτό – ρεαλιστικά- αδύνατο.
Από την άλλη, όποιος έχει συνομιλήσει με τον ΕΟΔΥ καταλαβαίνει πως στην άκρη της γραμμής , δε βρίσκονται γιατροί, δεν υπάρχει η κατάλληλη εκπαίδευση στην διαχείριση των κρουσμάτων, προφανώς και η εργασιακή πίεση είναι τεράστια, όμως σε συνθήκες όπως αυτές, δεν δικαιολογείται καμία λάθος οδηγία. Και δυστυχώς έχουμε πολλές.
Δεν μπορεί να είναι ρυθμιστής της Υγείας η Εκκλησία. Ανεξάρτητα από θεολογικές και δογματικές προσεγγίσεις, την ευθύνη της Δημόσιας Υγείας την έχει το Κράτος, αυτό οφείλει να ορίζει, να δίνει οδηγίες, να προλαμβάνει,να καθοδηγεί και είναι αυτό που θα λογοδοτήσει. Το τελευταίο δεν έγινε ποτέ σε τούτο τον τόπο, εξού και η απύθμενη βλακεία ορισμένων.
Έχοντας εκπαιδευτεί στο πρόγραμμα της Επείγουσας Προνοσοκομειακής Ιατρικής, και συμμετέχοντας σε συνέδρια Επείγουσας Ιατρικής, έχω στο μυαλό μου αυτό που πάντα τονιζόταν: Έχουμε πρωτόκολλα να αντιμετωπίσουμε ως κοινότητα οτιδήποτε βρεθεί μπροστά μας,ακόμη και αν βρεθούμε σε περιοχές χωρίς νοσοκομεία, ή αντιμέτωποι με φυσικές καταστροφές οι οποίες κατεδάφισαν τα νοσοκομεία σε αστικό περιβάλλον.
Όλα αυτά τα πρωτόκολλα όμως καταρρέουν απόλυτα, όταν έχουμε απώλειες στο Ιατρικό προσωπικό, που σημαίνει φόβος και ανυπακοή για ανάληψη περιστατικών, ασθένεια ή ακόμη και θάνατος γιατρών και νοσηλευτών.
Προστατέψτε τους ανθρώπους που είναι στην πρώτη γραμμή.
Η συζήτηση είναι μεγάλη, και κάθε μέρα έχουμε νέα δεδομένα. Το κλείσιμο σχολείων, φροντιστηρίων πανεπιστημίων είναι ένα καλό πρώτο μέτρο, δεν πιστεύω πως θα ανοίξουν σύντομα, και σίγουρα δε φτάνει μόνο αυτό. Ο στόχος είναι αν όχι να αποτραπεί, να καθυστερήσει η επιδημία, έτσι ώστε να περάσει η περίοδος έξαρσης από τη μια, και να προετοιμαστεί καλύτερα το σύστημα υγείας.
Θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε πως ο κύριος λόγος που οι αριθμοί παγκοσμίως έχουν μείνει χαμηλά ,που δεν έχουμε ακόμα πανδημία, αλλά επιδημίες , έχει να κάνει με την επιστήμη.
Ακούστε τις οδηγίες, εφαρμόστε τις , και με οδηγό την λογική- και ναι- την αλληλεγγύη να προχωρήσουμε.Δεν χρειάζεται πανικός- ο πανικός σκοτώνει εξίσου-, απαιτείται όμως οργάνωση και συμμόρφωση.
Δεν είναι ευχή, είναι υποχρέωση”
ΚΑΤΙΟΥΣΑ
