Η <<πονηρουτσικη>> αναρτηση από το στέκι της έλξης με τίτλο ''Εκλεισε ο κύκλος της ΑΣΚΕ'' έχει διπλό σκοπό.Αφενός να καλύψει τις ευθύνες του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού ο οποίος ειτε με τις προηγούμενες είτε με τις τωρινές σημαίες του το ίδιο αφεντικό υπηρετεί και αφετέρου να απαξιώσει την μόνη δύναμη ταξικής συσπείρωσης των εργαζομένων στο χώρο της έλξης.
Οι δε αναφορές του στην στάση των μελών της ΑΣΚΕ στοχεύουν να σπέιρουν την απογοήτευση και την αποστράτευση.Σίγουρα θα πέσουν στο κενό.
Η συγκρότηση της ΑΣΚΕ ήταν και παραμένει αναγκαιότητα ταξικής συσπείρωσης των μηχανοδηγών απέναντι στς αντεργατικές πολιτικές των προηγούμενων αλλά και της τωρινής κυβέρνησης για την ικανοποίηση των δικών τους σύγχρονων αναγκών αλλά και όλης της τάξης μας.
Ο καπιταλισμός είναι αμείλικτος είτε τον εκφράζει η σοσιαλδημοκρατία είτε οι φιλελεύθερες πολιτικές,δημιουργεί τεράστια προβλήματα στους εργαζόμενους που κάνουν αδύνατη την κάλυψη των αναγκών μας.
Πόσα προβλήματα μπορούμε άραγε να απαριθμήσουμε;
Αυτή ειναι η κύρια αιτία που υπάρχει τόσο μεγάλη αναντιστοιχία ανάμεσα στον πλούτο που παράγεται και στο τι απολαμβάνουν αυτοί που τον παράγουν,οι εργαζόμενοι..
Ποιοι όμως θα χαράξουν το δρόμο για την ανατροπή αυτής της κατάστασης;
Ποιοι θα μπούν μπροστά στην πάλη για την λύση αυτής της βασικής αντίθεσης και για την διεκδίκηση αυτών των αιτημάτων;
Αυττοί που προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους να ελαχιστοποιήσουν τις ανάγκες τους ,να βάλουν πιο χαμηλά τον πήχη των διεκδικήσεων ,να παρακαλέσουν,να γλείψουν,να αναθέσουν σε σωτήρες τη δήθεν βελτίωση του καπιταλισμού;
Αυτοί που αποτελούν το μακρύ χέρι του καπιταλιστικού συστήματος στο εργατικό κίνημα στηρίζοντας την << δίκαιη>> καπιταλιστική ανάπτυξη;
Αυτοί που για παράδειγμα στο φλέγον πρόβλημα της << απεκευθέρωσης>> και της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρομικών μεταφορών αντιτάσσουν το αίτημα της επιστροφής τους ή της παραμονής τους στο καθεστώς των παλιών κραττικών μονοπωλίων δηλαδή βάζουν τους εργαζόμενους να παλεύουν κάτω από τις σημαίες του χτες ή ζητούν <<δεσμεύσεις>> για πιο ακριβές απολύσεις αποδεχόμενοι την ιδιωτικοποίηση;
Είναι φανερό ότι η αναγακαιότητα απαιτεί οι εργαζόμενοι αξιοποιώντας και την πείρα τους να βάλουν μπροστά αυτούς που την πάλη τους απέναντι στην ιδιωτικοποίηση την βάζουν κάτω από τις σημαίες του αύριο ,συνδέοντας την με την πάλη για κοινωνική ιδιοκτησία με την πάλη για εργατική εξουσία για την ικανοποίηση των λαικών αναγκών.
Αυτές τις δυνάμεις που ενώ πρωτοστατούν στην οργάνωση και στην διεξαγωγή της πάλης για τα αιτήματα αμεσης ανακούφισης της εργατικής οικογένειας ,ταυτόγχρονα, δίνουν σαφή αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό στον αγώνα της εργατικής τάξης.
Για αυτό τα συνδικάτα ,οι παρατάξεις ,τα ψηφοδέλτια ,οι επιτροπές αγώνα ,οι συνδικαλιστές,οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ όχι μόνο δεν έκλεισαν τον κύκλο τους ..ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Τον κύκλο τους έκλεισαν οι δυνάμεις στο εργατικό κίνημα που στηρίζουν το σύστημα ,<<σάπισαν>> μαζί του όσο και να προσπαθούν να εμφανιστούν σαν κανούργιες....
Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι <<τέκνα της ανάγκης>> όπως θα έλεγε ο Βάρναλης και σαν τέτοιες είναι απαραίτητες για την διεξαγωγή και την ανάπτυξη της πάλης με στόχο την ικανοποίηση αυτών τωναναγκών. Θα συνεχίσουν να υπάρχουν οσο δεν ικανοποιούνται αυτές οι ανάγκες ..
Τώρα είναι η ώρα της συμπόρευσης με την ΑΣΚΕ και η ενίσχυση της ,τωρα πρέπει να αναχαιτιστεί η λαιλαπα των αντιλαικών μέτρων..
Οι δε αναφορές του στην στάση των μελών της ΑΣΚΕ στοχεύουν να σπέιρουν την απογοήτευση και την αποστράτευση.Σίγουρα θα πέσουν στο κενό.
Η συγκρότηση της ΑΣΚΕ ήταν και παραμένει αναγκαιότητα ταξικής συσπείρωσης των μηχανοδηγών απέναντι στς αντεργατικές πολιτικές των προηγούμενων αλλά και της τωρινής κυβέρνησης για την ικανοποίηση των δικών τους σύγχρονων αναγκών αλλά και όλης της τάξης μας.
Ο καπιταλισμός είναι αμείλικτος είτε τον εκφράζει η σοσιαλδημοκρατία είτε οι φιλελεύθερες πολιτικές,δημιουργεί τεράστια προβλήματα στους εργαζόμενους που κάνουν αδύνατη την κάλυψη των αναγκών μας.
Πόσα προβλήματα μπορούμε άραγε να απαριθμήσουμε;
- Τι φταίει για την ανεργία;
- Γιατί το 60% των νέων μας μένει εκτός της παραγωγικής διαδικασίας στην πιο παραγωγική του ηλικία;
- Γιατί να μην μπορεί καποιος να ζήσει με αξιοπρέπεια από την δουλειά του;
- Γιατί οι σπουδές να μην εξασφαλίζουν πρόσβαση στην δουλειά;
- Γιατί για να γιατρευτείς ή να σπουδάσεις να χρειάζεσαι έναν <<σκασμό>> λεφτά;
- Γιατί σήμερα ενώ η ανάπτυξη της τεχνολογίας μπορεί να οδηγήσει σε δουλειά λιγότερων ωρών με πλήρη μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα.οδηγούμαστε αντίθετα στην αύξηση της ανεργίας,την ένταση της εκμετάλλευσης .την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων;
Αυτή ειναι η κύρια αιτία που υπάρχει τόσο μεγάλη αναντιστοιχία ανάμεσα στον πλούτο που παράγεται και στο τι απολαμβάνουν αυτοί που τον παράγουν,οι εργαζόμενοι..
Ποιοι όμως θα χαράξουν το δρόμο για την ανατροπή αυτής της κατάστασης;
Ποιοι θα μπούν μπροστά στην πάλη για την λύση αυτής της βασικής αντίθεσης και για την διεκδίκηση αυτών των αιτημάτων;
Αυττοί που προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους να ελαχιστοποιήσουν τις ανάγκες τους ,να βάλουν πιο χαμηλά τον πήχη των διεκδικήσεων ,να παρακαλέσουν,να γλείψουν,να αναθέσουν σε σωτήρες τη δήθεν βελτίωση του καπιταλισμού;
Αυτοί που αποτελούν το μακρύ χέρι του καπιταλιστικού συστήματος στο εργατικό κίνημα στηρίζοντας την << δίκαιη>> καπιταλιστική ανάπτυξη;
Αυτοί που για παράδειγμα στο φλέγον πρόβλημα της << απεκευθέρωσης>> και της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρομικών μεταφορών αντιτάσσουν το αίτημα της επιστροφής τους ή της παραμονής τους στο καθεστώς των παλιών κραττικών μονοπωλίων δηλαδή βάζουν τους εργαζόμενους να παλεύουν κάτω από τις σημαίες του χτες ή ζητούν <<δεσμεύσεις>> για πιο ακριβές απολύσεις αποδεχόμενοι την ιδιωτικοποίηση;
Είναι φανερό ότι η αναγακαιότητα απαιτεί οι εργαζόμενοι αξιοποιώντας και την πείρα τους να βάλουν μπροστά αυτούς που την πάλη τους απέναντι στην ιδιωτικοποίηση την βάζουν κάτω από τις σημαίες του αύριο ,συνδέοντας την με την πάλη για κοινωνική ιδιοκτησία με την πάλη για εργατική εξουσία για την ικανοποίηση των λαικών αναγκών.
Αυτές τις δυνάμεις που ενώ πρωτοστατούν στην οργάνωση και στην διεξαγωγή της πάλης για τα αιτήματα αμεσης ανακούφισης της εργατικής οικογένειας ,ταυτόγχρονα, δίνουν σαφή αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό στον αγώνα της εργατικής τάξης.
Για αυτό τα συνδικάτα ,οι παρατάξεις ,τα ψηφοδέλτια ,οι επιτροπές αγώνα ,οι συνδικαλιστές,οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ όχι μόνο δεν έκλεισαν τον κύκλο τους ..ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Τον κύκλο τους έκλεισαν οι δυνάμεις στο εργατικό κίνημα που στηρίζουν το σύστημα ,<<σάπισαν>> μαζί του όσο και να προσπαθούν να εμφανιστούν σαν κανούργιες....
Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι <<τέκνα της ανάγκης>> όπως θα έλεγε ο Βάρναλης και σαν τέτοιες είναι απαραίτητες για την διεξαγωγή και την ανάπτυξη της πάλης με στόχο την ικανοποίηση αυτών τωναναγκών. Θα συνεχίσουν να υπάρχουν οσο δεν ικανοποιούνται αυτές οι ανάγκες ..
Τώρα είναι η ώρα της συμπόρευσης με την ΑΣΚΕ και η ενίσχυση της ,τωρα πρέπει να αναχαιτιστεί η λαιλαπα των αντιλαικών μέτρων..
Βελλής Ζαφείρης
ΥΓ..η κάλπικη αντιπαραβολή του χτες με το σήμερα (χρησιμοποιώντας και το όνομα μου) αποτελεί συνηθισμένη πρακτική του ρεφορμισμού και οπορτουνισμού προκειμένου να διαστρεβλώσει ,συκοφαντήσει και απαξιώσει τις θέσεις και την δράση του ταξικού εργατικού κινήματος.. 
