Την πραγματοποίηση 24ωρης πανεργατικής - πανελλαδικής απεργίας την Πέμπτη 4 Φλεβάρη αποφάσισε το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ που συνεδρίασε την Παρασκευή 15 Γενάρη.
Στη συνεδρίαση αναδείχτηκαν για άλλη μια φορά οι δύο γραμμές που συγκρούονται στο κίνημα. Οι εκπρόσωποι των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ και ΕΜΕΙΣ, στις ομιλίες τους αφιέρωσαν χρόνο σε διαπιστώσεις για τις συνέπειες των «μνημονίων», τα οποία βέβαια παρουσιάζουν αποσυνδεδεμένα από τη στρατηγική του κεφαλαίου. Επίσης υπερασπίστηκαν τη γραμμή της καπιταλιστικής «ανάπτυξης», με το ψευδοεπιχείρημα ότι μια άλλη κυβέρνηση και μια άλλη διαχείριση μπορεί να υπηρετήσει ταυτόχρονα τα συμφέροντα των μονοπωλίων και τις ανάγκες των εργαζομένων.
Μιλώντας στη συνεδρίαση, ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και επικεφαλής της ΔΑΣ στην ΓΣΕΕ, σημείωσε ότι
τα ταξικά συνδικάτα θα πρωτοστατήσουν στην οργάνωση της απεργίας στους τόπους δουλειάς, μαζί με τις αγωνιστικές συσπειρώσεις των άλλων λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από την ίδια πολιτική.
«Η μόνη απάντηση της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των γυναικών, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς, των επιστημόνων, των άλλων λαϊκών στρωμάτων πρέπει να είναι μόνο μια. Ο σχεδιασμός κυβέρνησης, ΕΕ, μονοπωλίων να μην πάει στη Βουλή. Πρέπει να φτάσει παντού το σύνθημα: Διαλύουν την Ασφάλιση και βγαίνουμε στο δρόμο, πάρτε πίσω το νόμο λαιμητόμο», σημείωσε.
Σε άλλο σημείο ο Γιώργος Πέρρος τόνισε: «Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είμαστε σήμερα εδώ και θέλουμε να μεταφέρουμε στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα την ελπίδα του αγώνα, της αντεπίθεσης, να απαντήσουμε στο ερώτημα μπορούν να ανατραπούν οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης; Απαντάμε ναι, βεβαίως υπό προϋποθέσεις. Θα εξαρτηθεί από την συμμετοχή, την ευθύνη του εργατόκοσμου, την γραμμή πάλης, την κατεύθυνση του αγώνα».
Αναφερόμενος στην απεργία ο Γιώργος Πέρρος υπογράμμισε: «Η απεργία θέλει απεργούς με διακοπή της παράγωγης, όχι ρεπό και άδειες ασθενείας. Θέλει εργάτες στους δρόμους και όχι αντιπροσωπείες σε συγκεντρώσεις. Προϋποθέτει πλατιά συζήτηση στους τόπους δουλειάς, συζήτηση, γενικές συνελεύσεις, αποφάσεις από τους ιδίους τους εργαζομένους. Απαιτούνται μέτρα προστασίας της απεργίας, περιφρούρηση από τους ιδίους τους εργαζόμενους, άμυνα απέναντι στις απειλές και την τρομοκρατία της εργοδοσίας.
Απαιτείται καλή οργάνωση, συντονισμός στους κλάδους, στις βιομηχανικές ζώνες, στις περιοχές. Χρειάζεται πλατιά διαφώτιση με ανακοινώσεις, περιοδείες, επαφή με τους εργαζόμενους. Απεργία δεν είναι μόνο μια απόφαση αλλά η συμμετοχή. Η δυναμική και η αποτελεσματικότητα μιας απεργίας κρίνεται στη μαζικότητα άρα και στην καλή προετοιμασία της».
Σχετικά με τη γραμμή με την οποία πάει στην απεργία η συνδικαλιστική πλειοψηφία, ο Γ. Πέρρος σημείωσε ότι δεν μπορεί να φέρει αποτέλεσμα ένας αγώνας «όταν λιβανίζεις την ΕΕ και την θεωρείς κοινό σου σπίτι, όταν δεν βάζεις στο στόχαστρο την εργοδοσία και τους φορείς της, που είναι οι δολοφόνοι των εργατικών δικαιωμάτων, όταν αυτός ο αγώνας έχει στην προμετωπίδα του την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Δεν μπορεί να φέρει αποτελέσματα ένας αγώνας που τα αιτήματά του δεν καθορίζονται από τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, αλλά των επιχειρήσεων, της αντοχής της οικονομίας».
Σημείωσε, ακόμα, ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει μεγάλη ευθύνη, επειδή «για μεγάλο χρονικό διάστημα καλλιέργησε στην εργατική τάξη τη λογική του "περίμενε", την αναμονή, γιατί όπως έλεγαν όλοι μαζί ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΜΕΤΑ, η κυβέρνηση κάνει "θετικά βήματα" και χρειάζεται στήριξη». Κατήγγειλε, τέλος, ότι «με χέρια και με πόδια, ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΜΕΤΑ συμφωνούσαν και έμπαιναν μπροστά στη δημιουργία επαγγελματικών Ταμείων. Το αποτέλεσμα το γνωρίζουν ήδη καλά οι εργαζόμενοι στα Τρόφιμα, στο Φάρμακο και αλλού. Για παράδειγμα, στο Φάρμακο οι μειώσεις των συντάξεων από το επαγγελματικό Ταμείο έχουν φτάσει στο 57%»