(**Τους κράζουν και οι δικοί τους άνθρωποι**)
Στην Αθήνα δεν υπάρχει μια αριστερή κυβέρνηση, αλλά μια αποικιακή διοίκηση, ανέφερε ο αμερικανός οικονομολόγος και πρώην σύμβουλος του Γιάνη Βαρουφάκη Τζειμς Γκαλμπρέιθ. Όπως όμως πρόσθεσε ο λαός την εξέλεξε γιατί η εναλλακτική θα ήταν πολύ χειρότερη, δηλαδή μια επιστροφή των παλιών, εκτεθειμένων και μισητών ολιγαρχών.
Ο κ. Γκακλμπρέιθ κατηγόρησε τους θεσμούς για τη στάση τους στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα αλλά και για την κατάσταση που έχουν διαμορφώσει στη χώρα.
Μιλώντας στο αυστριακό εβδομαδιαίο πολιτικο-οικονομικό περιοδικό "Profil", ο κ. Γκαλμπρέιθ υποστήριξε πως η ελληνική κυβέρνηση έκανε στις διαπραγματεύσεις ό,τι μπορούσε να κάνει. Ωστόσο οι διαπραγματευτές της άλλης πλευράς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ήταν εξ αρχής απρόθυμοι να εξετάσουν τις ελληνικές προτάσεις ή έστω να τις συζητήσουν, δεν μετακινούνταν, περίμεναν μέχρι να εξαντληθούν τελείως τα ελληνικά αποθέματα, αύξαναν ολοένα και περισσότερο το επίπεδο των απειλών, μέχρις ότου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συνθηκολόγησε στις 12 Ιουλίου και αποδέχθηκε τους όρους για νέα δάνεια.
Όπως επισημαίνει μεταξύ άλλων ο κ. Γκαλμπρέιθ, από την αρχή των διαπραγματεύσεων ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε αποσαφηνίσει πως υπήρχαν μόνον δύο δυνατότητες, ή το μνημόνιο, η αποδοχή δηλαδή από τους Έλληνες των όρων των ευρωπαϊκών θεσμών, ή το Grexit, η έξοδος από την Ευρωζώνη, με το μόνο ανοικτό να παραμένει το πώς θα αποφάσιζε η Α. Μέρκελ.
Ο αμερικανός οικονομολόγος δήλωσε πως δεν βλέπει τίποτε το θετικό στα μέτρα τα οποία θα πρέπει να εφαρμόσει τώρα η Αθήνα, διότι πρόκειται «για μια πολιτική ξεπουλήματος ελληνικού πλούτου, ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, ιδιωτικών επιχειρήσεων, ιδιωτικών ακινήτων, μια πολιτική πτώχευσης». Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν την πλήρη ευθύνη για αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα, η οποία «στην ουσία δεν είναι πλέον μια ανεξάρτητη χώρα, αλλά μια αποικία της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής», σημείωσε μεταξύ άλλων.
Διαβάστε εκτενή αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Γκαλμπρέιθ:
Στη συνέντευξή του με τίτλο «Η Ελλάδα είναι πια αποικία» ο κ. Γκαλμπρέιθ αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
Ερ.: «Κύριε καθηγητά, υπήρξατε ένας από τους συμβούλους του έλληνα πρώην Υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη. Υποχρεώθηκε πριν από τη λήξη των διαπραγματεύσεων για την επίλυση της ελληνικής κρίσης να εγκαταλείψει τον αγώνα. Τί έκαναν λάθος αυτός και η ελληνική κυβέρνηση;»
Απ.: «Τίποτε. Η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε να κάνει. Οι διαπραγματευτές της άλλης πλευράς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν ήταν από την αρχή έτοιμοι να προσχωρήσουν στις ελληνικές προτάσεις ή έστω να τις συζητήσουν. Δεν μετακινήθηκαν, περίμεναν μέχρι να εξαντληθούν τα ελληνικά αποθέματα και αύξησαν τις απειλές μέχρι που ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, παραδόθηκε στις 12 Ιουλίου και αποδέχθηκε τους όρους για νέα δάνεια».
Ερ.: «Έκαναν οι Έλληνες κακούς υπολογισμούς; Θεωρούσαν στην αρχή των διαπραγματεύσεων ότι θα έβρισκαν συμμάχους στην Ευρώπη, ενώ βρέθηκαν ενώπιον ενός κλειστού μετώπου;».
Απ.: «Όχι, η κυβέρνηση στην Αθήνα δεν είχε ψευδαισθήσεις. Η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία ήταν οι πιο επιθετικές εναντίον των οποιωνδήποτε παραχωρήσεων στους Έλληνες. Εκεί κυβερνούν Δεξιοί, οι οποίοι δεν επιθυμούσαν να ενθαρρυνθούν οι αριστεροί αντίπαλοί τους και ιδίως στην Ισπανία οι Podemos. Αυτό το γνωρίζαμε από την αρχή».
Ερ.: «Πλην όμως δεν είχε υπολογισθεί η στάση της Γαλλίας;».
Απ.: «Ναι, με την Ιταλία και τη Γαλλία ήταν κάπως διαφορετικά. Πλην όμως φάνηκε ότι δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με τη Γερμανία. Όπως δήλωσε ο Βαρουφάκης, η Γαλλία δεν είναι πια αυτό που ήταν. Όμως ο τρόπος, με τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησε ήταν λογικός και ρεαλιστικός. Υπήρχε πρόθεση να διαπραγματευθούν με τους Γερμανούς στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο. Η πρόθεση ήταν να επιτευχθούν παραχωρήσεις από την πλευρά της Αγκελα Μέρκελ».
Ερ.: «Μήπως αυτό ήταν αφελές;».
Απ. : «Καθόλου. Είναι γνωστό εκ πείρας ότι πρέπει κανείς να περιμένει μέχρι η κ. Μέρκελ να λάβει μια απόφαση. Διαπραγματεύεται σκληρά πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή. Υπήρχε ελπίδα ότι η κ. Μέρκελ θα επεδείκνυε στο τέλος ευελιξία. Η ελπίδα αυτή δεν επιβεβαιώθηκε».
Ερ.: «Ήταν πράγματι ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Β. Σόιμπλε, ο κακός, ο αδίστακτος σκληροπυρηνικός, όπως τον παρουσίαζε τμήμα του Διεθνούς Τύπου;».
Απ.: «Είχα την τιμή να παρευρεθώ σε μια ιδιωτική συνάντηση των κ.κ. Σόιμπλε και Βαρουφάκη. Μεταξύ των δυο επικρατούσε μεγάλος σεβασμός. Ο κ. Σόιμπλε είχε εξ αρχής καταστήσει σαφές ότι γι' αυτόν δυο δυνατότητες υπήρχαν: ή το μνημόνιο και η αποδοχή από τους Έλληνες των όρων των Ευρωπαϊκών θεσμών ή το Grexit και η αποχώρηση από την ευρωζώνη. Το μόνο, το οποίο ήταν ανοικτό, ήταν τι θα αποφάσιζε η κ. Μέρκελ».
Ερ.: «Οι Έλληνες πρέπει τώρα να εκπληρώσουν τους όρους των πιστωτών και των θεσμών. Βλέπετε τίποτε θετικό στα μέτρα, τα οποία πρέπει να εφαρμόσει η Αθήνα;».
Απ.: «Όχι, πρόκειται για πολιτική ξεπουλήματος».
Ερ.: «Τι θα ξεπουληθεί;».
Απ.: «Ελληνικός πλούτος. Πρόκειται για ξεπούλημα κρατικού πλούτου, ιδιωτικών επιχειρήσεων και ιδιωτικών ακινήτων. Μια πολιτική πτώχευσης. Οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί φέρουν την πλήρη ευθύνη γι' αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα. Κατά βάση δεν πρόκειται πια για μια ανεξάρτητη χώρα, αλλά για μια αποικία της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ένα μόνο μπορώ να πω: καλή τύχη».
Ερ.: «Γιατί μπορεί να έχει συμφέρον η Ευρώπη από μια ελληνική χρεοκοπία;».
Απ.: «Σε μια πτώχευση υπάρχουν πολλά προς πώληση σε χαμηλή τιμή. Όλα τα λιμάνια, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί και τα αεροδρόμια αλλάζουν τώρα ιδιοκτήτη. Καταφθάνουν οι managers των μεγάλων διεθνών ομίλων. Και η γη καθίσταται φθηνή για αγορά».
Ερ.: «Και δεν βλέπετε καμία ελπίδα βελτίωσης για την Ελλάδα στο ορατό μέλλον;».
Απ.: «Οι Έλληνες θα περάσουν δύσκολες εποχές. Οι προοπτικές τους δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σκοτεινές».
Ερ.: «Μια καταστροφή για την αριστερή κυβέρνηση στην Αθήνα;».
Απ.: «Δεν είναι αριστερή κυβέρνηση πια, αλλά μια αποικιακή διοίκηση».
Ερ.: «Και γιατί τότε ο λαός στις πρόσφατες εκλογές ψήφισε την ίδια κυβέρνηση;».
Απ.: «Διότι η εναλλακτική θα ήταν ακόμη χειρότερη: δηλαδή η επιστροφή των παλαιών ανυπόληπτων και μισητών ολιγαρχών».
[...]
Ερ.: «Το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη είναι πολύ πιο ισχυρό απ' ό,τι στην Αμερική και παρά ταύτα η ανάπτυξη δεν έρχεται».
Απ.: «Στα κράτη με ισχυρά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, όπως στη Γερμανία και στη Σκανδιναβία, η ανεργία δεν είναι τόσο μεγάλη. Στις νότιες χώρες της ΕΕ επιχειρείται η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Γι' αυτό είναι τόσο μεγάλη η ανεργία».
Ερ.: «Και όμως φαίνεται ότι ορισμένες από αυτές τις χώρες βγαίνουν από την κρίση, όπως η Ισπανία και η Ιρλανδία. Πρόκειται για επιτυχία της πολιτικής λιτότητας;».
Απ.: «Ασφαλώς όχι. Στην Ισπανία η ανεργία είναι παρούσα, όπως και πριν. Η μικρή κάμψη θα αναστραφεί, δεδομένου ότι η κυβέρνηση διακατέχεται από άγχος μπροστά στο ενδεχόμενο νίκης του αριστερού κόμματος Podemos και ως εκ τούτου εδώ και ενάμιση χρόνο έχει αποστασιοποιηθεί από την πολιτική λιτότητας. Η δε Ιρλανδία εμφανίζει κάμψη όχι λόγω των πενιχρών μισθών ή της απομείωσης των χρεών αλλά κυρίως λόγω των γελοίων μηδαμινών φόρων στις επιχειρήσεις».
Ερ.: «Τούτο σημαίνει ότι όταν η λιτότητα από τα δεξιά δεν βοηθάει, τότε ίσως βοηθάει η κεϋνσιανή υποστήριξη της οικονομίας, όπως προτείνουν πολλοί αριστεροί οικονομολόγοι;».
Απ.: «Η πολιτική λιτότητας ουδέποτε λειτούργησε και η κεϋνσιανή πολιτική δεν λειτουργεί πλέον. Η έννοια της υποστήριξης υπαινίσσεται ότι χρειάζονται μόνο λίγες δημόσιες δαπάνες, για να τεθεί και πάλι η οικονομία σε τροχιά. Πλην όμως δεν συντρέχουν πια οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο».
Ερ.: «Μπορεί κανείς να ελπίζει ότι μια νέα τεχνολογική επανάσταση θα οδηγήσει σε μακροπρόθεσμη ανάπτυξη;».
Απ.: «Ήδη βρισκόμαστε σε αυτή. Πλην όμως φαίνεται ότι συνοδεύεται από απώλεια θέσεων εργασίας. Η εργασία θα αποδιαρθρωθεί. Όχι, υπάρχει ανάγκη για αναδιάρθρωση όλου του συστήματος και προ πάντων του οικονομικού συστήματος, το οποίο φαίνεται πλήρως δυσλειτουργικό και πρέπει να οικοδομηθεί εκ νέου και εκ θεμελίων. Στα περισσότερα κράτη οι κυβερνήσεις υπηρετούν τις τράπεζες και όχι το αντίθετο»...
