Την
επαναδιαπραγμάτευση σημείων του μνημονίου υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και
παρουσιάζει τον εαυτό του ως τον πιο ικανό να το κάνει, συγκρινόμενος με
τη ΝΔ.
Προσπαθεί και μ' αυτόν τον τρόπο να κοροϊδέψει το λαό
ότι στο πλαίσιο της συμφωνίας που υπέγραψε για την ανάκαμψη των κερδών
του κεφαλαίου, υπάρχουν περιθώρια άμβλυνσης των συνεπειών που έχει για
τα λαϊκά στρώματα η εφαρμογή του μνημονίου.
Καταρχήν, η επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας
προβλέπεται από το ίδιο το κείμενο της δανειακής σύμβασης, αφού κάθε
τρεις μήνες θα υπάρχει αξιολόγηση και πιθανή αναπροσαρμογή μέτρων και
στόχων.
Αναπροσαρμογή που θα είναι κάθε φορά προς το
χειρότερο, με δεδομένες μάλιστα τις δυσκολίες που έχει η ελληνική και η
ευρωπαϊκή οικονομία να ανακάμψει, αλλά και τα δημοσιονομικά δεδομένα που
δυσκολεύουν αυτήν την ανάκαμψη.
Επομένως, πράγματι η διαπραγμάτευση πάνω στο μνημόνιο
θα συνεχιστεί, είτε σχηματιστεί κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε με
τη ΝΔ. Το βέβαιο είναι, όμως, ότι από αυτήν τη διαπραγμάτευση τίποτα
καλό δεν έχει να περιμένει ο λαός.
Για τους δικούς τους λόγους και για να δεσμεύσουν την
όποια επόμενη κυβέρνηση στην εφαρμογή του μνημονίου, οι Ευρωπαίοι
«εταίροι» επιβεβαιώνουν και αυτοί ότι «δεν τίθεται θέμα
επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, παρά μόνο μέσα στο πλαίσιο της
αξιολόγησης», όπως είπε τις προάλλες ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Γ.
Ντάισελμπλουμ.
Για την ιστορία, θυμίζουμε ότι αναδιαπραγμάτευση του
πρώτου μνημονίου υποσχόταν και ο Αντ. Σαμαράς, πριν από τις εκλογές του
Ιούνη του 2012. Τότε, μάλιστα, παρουσίασε και 18 σημεία, τα οποία θα
διαπραγματευόταν αν γινόταν κυβέρνηση.
Τα σημεία αυτά ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με εκείνα
που ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει τώρα ως αντικείμενο επαναδιαπραγμάτευσης στο
μνημόνιο που ψήφισε μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και φυσικά τους
ΑΝΕΛ. Κατά κύριο λόγο, έχουν να κάνουν με τη φορολογία, το Ασφαλιστικό
και τα Εργασιακά.
Σε δηλώσεις του, τότε, ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζε τις
εξαγγελίες της ΝΔ ως τα «δεκαοκτώ βήματα προς την ολοκλήρωση της κόλασης
του μνημονίου»... Λίγους μήνες μετά, η αναδιαπραγμάτευση του πρώτου
μνημονίου κατέληξε στην υπογραφή και ψήφιση του δεύτερου.
Επομένως, απ' όπου κι αν πιάσει κανείς το νήμα,
διαπιστώνει ότι πείρα υπάρχει και πρέπει να αξιοποιηθεί από το λαό
μπροστά στην κάλπη.
Δεν αρκεί, όμως, ο λαός να μην «τσιμπήσει» στις νέες
αυταπάτες που σκορπούν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι. Χρειάζεται να
ξεμπερδεύει συνολικά και στο κίνημα με τις δυνάμεις εκείνες που τον
αναγορεύουν σε συστατικό στοιχείο της «διαπραγμάτευσης» ή της
«επαναδιαπραγμάτευσης» των μνημονίων, καλώντας τον να συρθεί πίσω από
επιδιώξεις αλλότριες προς τα πραγματικά του συμφέροντα.
Ποιος δεν θυμάται τις διαδηλώσεις στήριξης της
κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση με τους «θεσμούς», στις οποίες καλούσαν
σύσσωμες οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, καλλιεργώντας κλίμα ανοχής και
αναμονής...
Το ίδιο επιδιώκει και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας όμως στο «βιογραφικό» του την υπογραφή του τρίτου μνημονίου.
Απ' αυτή την άποψη, κανένας εργαζόμενος, κανένας
άνθρωπος των λαϊκών στρωμάτων δεν πρέπει τώρα να ξεγελαστεί. Η αναμονή
για τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης στέρησε πολύτιμο χρόνο από την
οργάνωση του κινήματος.
Τώρα, με ισχυρό ΚΚΕ στην κάλπη και παντού, ο λαός
πρέπει να προετοιμαστεί για σκληρούς ταξικούς αγώνες, στην κατεύθυνση
της σύγκρουσης με τα μνημόνια και την πολιτική που τα επιβάλλει.
Αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 17 Σεπτέμβρη 2015.
