Η απόφαση του ΣΕΠΕ για το γεύμα στους εθελοντές επίκουρους

Για το θέμα του συνόλου των διανυκτερεύσεων η επιθεώρηση εργασίας δήλωσε αναρμόδια λόγω ενιαίου μισθολογίου  τα  οποία τα ρυθμίζει το δημόσιο .Επομένως για την παραβίαση του ορίου των 60 διανυκτερεύσεων ανα εργαζόμενο  θα κάνουμε παρέμβαση στο γενικό λογιστήριο  για να σταματήσει το αίσχος των<<εθελοντικών>> επικουριών που έστησε η νέα ηγεσία της ΠΕΠΕ.
Για το θέμα του γεύματος η διοίκηση παραβιάζει κατάφορα σύμφωνα με το ΣΕΠΕ την αρχή της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων .(Με τις πλάτες της νεας ηγεσίας της ΠΕΠΕ κάτι που προκαλεσε και την απορία των επιθεωρητών εργασίας .Πως είναι δυνατόν σωματείο να επιτρέπει την ανιση μεταχείριση στα μέλη του...)
Επομένως περιμένουμε άμεση αποκατάσταση και επέκταση σε ΟΛΟΥΣ τους μηχανοδηγούς της παροχής γεύματος κατά την διανυκτέρευση.Αν η διοίκηση δεν συμμορφωθεί αμεσα θα προσφύγουμε στην δικαιοσύνη.

Η ηγεσία της ΠΕΠΕ  απελπιστικά λίγη για πολλοστή φορά επέτρεπε την κατηγοριοποίηση των μηχανοδηγών σε <<εθελοντές>> πατρίκιους και πληβείους.Στον κυβερνητικό συνδικαλισμό η ΑΣΚΕ απάντησε με γροθιά στο μαχαίρι υπερασπίζοντας  τα δίκαια ΟΛΩΝ των μηχανοδηγών σε ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Παρά την επίθεση  από  τους σχεδιαστές τους αίσχους με  ανώνυμους,εντεταλμένους και παπαγαλάκια   πετύχαμε μια μεγάλη νίκη ΜΟΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ εκείνων που θέλουν να δημιουργήσουν το νέο κατεστημένο για να εξυπηρετούν τους φίλους τους,τους βαστάζους τους,τα δικά τους παιδιά.
Η ΑΣΚΕ έκανε αυτό που η ΠΕΠΕ αρνείται να κάνει από τον ΜΑΙΟ και μετά.Να εκπροσωπεί το σύνολο των μηχανοδηγών και οχι τα ψηφαλάκια.
Αφιερωμένο σε όλους από εμάς...

Κατά δήλωση του εργαζόμενου  εξέταση για  τα αναφερόμενα στην αίτησή του για διενέργεια εργατικής διαφοράς

         
Αποτέλεσμα επέμβασης:                        

Σε συνέχεια της από 30-10-2015 εργατικής διαφοράς η υπηρεσία μας έχει παρατηρήσει τα ακόλουθα:

Α) Η αρχή της ίσης μεταχείρισης σημαίνει την απαγόρευση στον εργοδότη να χειροτερεύει αυθαίρετα τη θέση ενός μισθωτού σε σχέση με τους υπόλοιπους που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με αυτόν. Απαγορεύει δηλαδή κάθε αυθαίρετο αποκλεισμό ενός η περισσότερων μισθωτών από κάποια παροχή ή τις διαφοροποιήσεις τους με κριτήρια που δεν είναι αντικειμενικά δικαιολογημένα.
Σύμφωνα, δε, με την νομολογία ο όρος χρησιμοποιείται όταν υποδηλώνει παροχή για την οποία δεν υπάρχει υποχρέωση από τον νόμο ή άλλη πηγή δικαίου. Αφορά ,δε, κυρίως τις λεγόμενες οικειοθελείς χρηματικές και μη χρηματικές παροχές καθώς και  τα μέτρα που λαμβάνονται από τον εργοδότη στα πλαίσια του διευθυντικού του δικαιώματος για την διαμόρφωση των όρων εργασίας, ενώ δεν εφαρμόζεται όταν πρόκειται για παροχές που προβλέπονται από νόμο ή συλλογική σύμβαση (ΑΠ 1400/2002) ή όταν πρόκειται για παροχή που καταβάλλεται από πλάνη ως προς την υποχρεωτικότητά της (ΑΠ 722/1983). Προϋπόθεση επίσης εφαρμογής της αρχής τις ίσης μεταχείρισης  είναι να αφορά νόμιμη παροχή , καθώς νόμιμη προστασία για παράνομες παροχές δεν νοείται.
Β) Στην επίδικη εργατική διαφορά  εξετάζεται εάν αποτελεί παράβαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης η χορήγηση επιπλέον επιδόματος διατροφής (πέραν δηλαδή της αποζημίωσης για την εκτός έδρας εργασία) σε μηχανοδηγούς της εργοδότριας που απασχολούνται κατόπιν σχετικής πρόσκλησης ενδιαφέροντος (εθελοντικά) στον σταθμό της Θεσσαλονίκης (για τα τοπικά δρομολόγια της Βορείου Ελλάδας) σε σχέση με τους συναδέλφους τους που διανυκτερεύουν υποχρεωτικά με βάση το πρόγραμμα απασχόλησής τους στην Θεσσαλονίκη.
Από πλευράς εργοδότη προβλήθηκε ο ισχυρισμός περί διαφορετικών προγραμμάτων εργασίας των μηχανοδηγών στους οποίους καταβάλλεται η εν λόγω παροχή, οπότε και δεν υφίσταται ζήτημα άνισης μεταχείρισης με τους υπόλοιπους διανυκτερεύοντας εργαζόμενους. Από την άλλη ο προσφεύγων μισθωτός ισχυρίστηκε ότι η πρόσθετη παροχή αφορά την ίδια εργασία που παρέχεται κάτω από τις ίδιες συνθήκες ώστε να μην δικαιολογεί διαφορετική μεταχείριση.
Η υπηρεσία μας θεωρεί ότι καταρχήν η εν λόγω παροχή, αφ’ ης στιγμής αφορά οικειοθελή παροχή και όχι συμβατική ή παροχή που προβλέπεται από νόμο ή συλλογική σύμβαση, υπάγεται στην αρχή της ίσης μεταχείρισης. Έτσι λοιπόν, για να δικαιολογηθεί η διαφορετική μεταχείριση των εργαζομένων , ιδιαίτερα από την στιγμή που διαπιστωθεί ότι  αφορά σε μισθωτούς που εργάζονται υπό τις αυτές συνθήκες εργασίας με την ίδια ειδικότητα και τα ίδια τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, θα πρέπει αυτή να εδράζεται σε αντικειμενικούς λόγους που δικαιολογούν την διάφορη μεταχείριση (απόδοση, αρχαιότητα, ενίσχυση ορισμένου τομέα δράσης, ιδιαίτεροι επιχειρηματικοί λόγοι που επιβάλλουν την διαφοροποίηση   κτλ).
Σε κάθε περίπτωση, αρμόδια να αποφανθούν επί της συγκεκριμένης αξίωσης του προσφεύγοντος είναι τα πολιτικά δικαστήρια, τα οποία και θα διερευνήσουν τις ακριβείς συνθήκες υπό τις δικαιολογείται ή όχι η διαφοροποίηση ως προς την χορήγηση του επίδικου επιδόματος και στα οποία μπορεί να προσφύγει ο εργαζόμενος προβάλλοντας τις σχετικές αξιώσεις του.