Καταγγελία από τη ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών
Από τις κινητοποιήσεις των απολυμένων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, για την επαναπρόσληψη των οποίων δεν ζήτησαν καμία δέσμευση οι εργατοπατέρες |
Η Σύμβαση που προβλέπει διετές πάγωμα μισθών περιλαμβάνει εκτός από το υφιστάμενο προσωπικό της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και το προσωπικό της πρώην Ελληνικής Εταιρείας Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού ΑΕ (ΕΕΣΣΤΥ), η αγορά και η απορρόφηση της οποίας από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ολοκληρώθηκαν το Δεκέμβρη του 2019.
Το προσωπικό της πρώην ΕΕΣΣΤΥ είναι κατά κύριο λόγο τεχνικό και αποτελεί σήμερα περίπου το 50% του συνολικού της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Παρά την απορρόφησή του το 2019 δεν εντάχθηκε στην προηγούμενη ΣΣΕ (2019 - 2020) και δεν πήρε τις αυξήσεις που θα προέκυπταν από αυτήν, ενώ με τη νέα ΣΣΕ (2021 - 2022) συνεχίζει να μην παίρνει αυτές τις αυξήσεις.
Επιπλέον, οι πλειοψηφίες των διοικήσεων των δύο σωματείων δεν απαίτησαν και δεν απέσπασαν δέσμευση από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για ανάκληση του συνόλου των απολύσεων που είχε κάνει το 2019 και το 2020, εργαζομένων που απασχολούσε για αρκετά χρόνια, με καθεστώς μαθητείας ή εργαζομένων που έχοντας ολοκληρώσει τη μαθητεία συνέχιζαν να δουλεύουν.
Ακόμη, διατηρείται η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, καθώς ορίζεται ότι οι μηχανοδηγοί μπορούν... αν θέλουν να εργαστούν 7 αντί για 5 συνεχόμενες μέρες! Υπενθυμίζεται εξάλλου ότι οι ίδιες πλειοψηφίες των δύο σωματείων στην προηγούμενη επιχειρησιακή ΣΣΕ είχαν συμφωνήσει για συνεχόμενη εργασία 9 ημερών, ενώ τη ΣΣΕ αυτή είχε εγκρίνει η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Στη νέα ΣΣΕ, το πάγωμα των μισθών των εργαζομένων συνδέεται απροκάλυπτα με τα οικονομικά αποτελέσματα της εργοδοσίας και την προσπάθειά της να ενισχύσει τη θέση της.
Στο προοίμιο, συγκεκριμένα, σημειώνεται ότι το 2020, λόγω της μείωσης των επιβατών, η εργοδοσία έχει υποστεί τεράστιες οικονομικές ζημές, που «τείνουν να ξεπεράσουν και τα 3.000.000 ευρώ» και έτσι στόχος της ΣΣΕ είναι... «να διατηρήσει τα κεκτημένα των εργαζομένων» και «να παράξει τη δυνατότητα βελτίωσης και ενίσχυσης των σιδηροδρομικών μεταφορών, καθώς και την αύξηση της αποτελεσματικότητας και του επιπέδου ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών, ώστε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ να αντεπεξέλθει στις δυσμενείς και απρόβλεπτες συνθήκες που διαμόρφωσε η πανδημία και να αυξήσει τον αριθμό των μεταφερόμενων επιβατών και φορτίων».
Με άλλα λόγια, ως «διατήρηση των κεκτημένων» για τους εργαζόμενους παρουσιάζεται το «πάγωμα» μισθολογικών κλιμακίων για όσο ισχύει η ΣΣΕ (άρθρο 2β), ενώ υπηρετείται ο στόχος για αύξηση του έργου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Στην ίδια λογική, το άρθρο 50 ορίζει πως οι μισθοί θα «ξεπαγώσουν» το 2022, αν η εργοδοσία δεν εμφανίσει ζημίες το 2021.
Αφού δεν θα δοθούν αυξήσεις στους εργαζόμενους ως συγκροτημένο δικαίωμα, τους πετάνε «ψίχουλα» με τη μορφή «κουπονιών», τα οποία στην πραγματικότητα αποτελούν ένα μέρος μόνο από αυξήσεις που θα έπρεπε να πάρουν. «Κουπόνια» ύψους 400 ευρώ θα δοθούν εφάπαξ σε όσους οι μηνιαίες μεικτές τακτικές αποδοχές δεν υπερβαίνουν τα 1.000 ευρώ, ενώ «κουπόνια» που παίζουν το ρόλο μπόνους θα δοθούν και στους μηχανοδηγούς που κάνουν επιβατικά και εμπορικά δρομολόγια.
Ακόμα, εργοδοσία και συνδικαλιστικές πλειοψηφίες αξιοποιούν την τακτική της δοκιμαστικής περιόδου για ακόμα πιο φθηνά εργατικά χέρια. Στη ΣΣΕ προβλέπεται ότι η δοκιμαστική περίοδος των νεοπροσλαμβανόμενων θα διαρκεί τουλάχιστον έναν χρόνο, «ο οποίος δύναται να παραταθεί σε περίπτωση που απαιτείται» και οι δόκιμοι θα πληρώνονται με 650 ευρώ μισθό, πιο χαμηλά και από τους κατώτατους μισθούς που προβλέπει η ΣΣΕ.
Ως προς την «τεράστια ζημιά» των 3.000.000 ευρώ που υπέστη η εργοδοσία λόγω της πανδημίας, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως «δικαιολογία» για το πάγωμα των μισθών, θα πρέπει να σημειωθεί ότι στις 30/12/2020, μέρα υπογραφής της ΣΣΕ, βγήκε Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 5826/Β) που προβλέπει την αποζημίωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με 4.000.000 ευρώ «για το χρονικό διάστημα των μηνών Ιουλίου - Αυγούστου 2020, λόγω των περιορισμών που επιβλήθηκαν στον μέγιστο αριθμό επιβατών στις μετακινήσεις»...
Προφανώς, αντίστοιχο κρατικό χρήμα θα ακολουθήσει και για την υπόλοιπη περίοδο, ενώ πρόσθετα στα ποσά αυτά η ΤΡΑΙΝΟΣΕ επιδοτείται από το κράτος με 50 εκατ. ευρώ το χρόνο για τη λειτουργία των λεγόμενων «άγονων γραμμών».
Σε ανακοίνωσή της, η ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών χαρακτηρίζει επαίσχυντη τη συμφωνία της πλειοψηφίας των δύο σωματείων με την εργοδοσία.
Καταγγέλλοντας τις ευθύνες του εργατοπατερισμού για την κυριαρχία της λογικής που ταυτίζει τα συμφέροντα των εργαζομένων με αυτά της εργοδοσίας, η ΔΕΣΚ τονίζει πως «έχουμε τονίσει επανειλημμένως ότι οι ΣΣΕ δεν πρέπει να υπογράφονται στα κρυφά και μακριά από τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι εκείνοι που θα αποφασίζουν για το τι πρέπει να γίνει. Εχουμε μια ΣΣΕ κομμένη και ραμμένη στις απαιτήσεις του εργοδότη, γι' αυτό εξάλλου χτες ο διευθύνων σύμβουλος με μήνυμά του πανηγύριζε».
Σε περιοδείες στο μηχανοστάσιο και το εργοστάσιο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η ΔΕΣΚ κατήγγειλε το ρόλο των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε ΠΕΠ και ΠΕΠΑ, όπως και το ότι η εργοδοσία συμφώνησε μαζί τους, ενώ δεν αποτελούν τα αντιπροσωπευτικότερα και πολυπληθέστερα σωματεία της επιχείρησης. Απέναντι σε αυτήν την εξέλιξη, κάλεσε τους εργαζόμενους να οργανώσουν τον αγώνα τους και να απαιτήσουν την υπογραφή ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις.
