anagnostis
Χωρίς
τρένο έγινε η άφιξη των επισκεπτών στο Μάναρη για την εκδήλωση της
αδελφοποίησης της λίθινης οχτάτοξης γέφυρας που κατασκευάστηκε επί
Τρικούπη με την σύγχρονη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου που φέρει όνομά του.
Η συμβολική αυτή κίνηση που ως στόχο είχε να παντρέψει, έν τινι τρόπω, το παλιό με το καινούριο, προσέλκυσε το ενδιαφέρον
όχι μόνο των πολιτικάντιδων, που έτσι κι’ αλλιώς δεν θα έχαναν την ευκαιρία να σπεύσουν να φωτογραφηθούν μπροστά στο τρένο, αλλά και των πολλών ανά την Ελλάδα φίλων του σιδηροδρόμου που αναγνώρισαν μια καλή ευκαιρία να ταξιδέψουν σιδηροδρομικώς στο μοναδικής φυσικής ομορφιάς σπαπικό δίκτυο της Πελοποννήσου, τιμώντας παράλληλα με την παρουσία τους την εκδήλωση των Μαναριωτών.
Μόνο που το τρένο που δρομολόγησε ο ΟΣΕ δεν τους έκανε το χατίρι να φθάσει μέχρι την Κόρινθο για να τους παραλάβει. Η «άριστα συντηρημένη» αμαξοστοιχία ξέμεινε λίγο μετά το Λεύκτρον, καθώς κατευθυνόταν από Καλαμάτα για Τρίπολη, και παρά τις ολονύκτιες προσπάθειες των τεχνικών, δεν κατέστη δυνατή η επισκευή της. Ο ΟΣΕ, μπροστά στο διαφαινόμενο κάζο, διέθεσε λεωφορεία για να μεταφέρουν τους εκδρομείς από την Κόρινθο στο Μάναρη, ενώ παράλληλα γίνονται προσπάθειες ώστε τουλάχιστον η επιστροφή τους να γίνει με τρένο.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μεγάλη δυσαρέσκεια σε μια μεγάλη μερίδα των εκδρομέων, που αρνήθηκαν να ταξιδέψουν με λεωφορείο, γυρνώντας άρον - άρον πίσω στην Αθήνα. Επίσης ξεκρέμαστοι έμειναν και αυτοί που είχαν προσκληθεί στην εκδήλωση και επρόκειτο να πάρουν το τρένο από ενδιάμεσους σταθμούς, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγεται και το Άργος.
Είναι άδικο πάνω απ' όλα για τους ίδιους τους Μαναριώτες, που θα δουν την εκδήλωση που με τόσο κόπο και μεράκι ετοίμασαν, να μην έχει τη λάμψη, τον ενθουσιασμό και την προσέλευση που ίσως θα περίμεναν.
Είναι δίκαιο για τους πολιτικούς και τους πάσης φύσεως γαλονάτους, που δεν θα έχουν την ευκαιρία να μοστραριστούν δίπλα στο τρένο και να αραδιάσουν πάλι υποσχέσεις, μπροστά στον απλό κόσμο που πλέον έχει πάψει να τους πιστεύει.
Το αστείο της υπόθεσης δεν είναι απλά ότι η εφεδρεία αντί να βρίσκεται στην Καλαμάτα βρισκόταν στον Πύργο, αλλά ότι χάλασε ακόμα και αυτή καθώς πήγαινε να αποσύρει την χαλασμένη αμαξοστοιχία!!! Παλιές αξέχαστες εποχές του ΟΣΕ...
Το γεγονός αυτό φανερώνει τη γύμνια του τροχαίου υλικού και την παντελή έλλειψη συντήρησης στις ακριβοπληρωμένες, από τις τσέπες του Ελληνικού λαού, αμαξοστοιχίες που σαπίζουν άπραγες στα μηχανοστάσια. Ότι και να πει κανείς θα είναι λίγο για τη ξεφτίλα του ΟΣΕ και του Κράτους! Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Τρικούπη…
Περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε, αν και εφόσον τηρηθούν οι υποσχέσεις των κάθε λογής «Μανιάτηδων» και έρθει το Πάσχα το τρένο στο Ναύπλιο, θα είναι αυτό που θα μεταφέρει τους επιβάτες ή οι επιβάτες αυτοί που θα το σπρώχνουν για να φθάσει στον προορισμό του;
Κ.Κ.
Η συμβολική αυτή κίνηση που ως στόχο είχε να παντρέψει, έν τινι τρόπω, το παλιό με το καινούριο, προσέλκυσε το ενδιαφέρον
όχι μόνο των πολιτικάντιδων, που έτσι κι’ αλλιώς δεν θα έχαναν την ευκαιρία να σπεύσουν να φωτογραφηθούν μπροστά στο τρένο, αλλά και των πολλών ανά την Ελλάδα φίλων του σιδηροδρόμου που αναγνώρισαν μια καλή ευκαιρία να ταξιδέψουν σιδηροδρομικώς στο μοναδικής φυσικής ομορφιάς σπαπικό δίκτυο της Πελοποννήσου, τιμώντας παράλληλα με την παρουσία τους την εκδήλωση των Μαναριωτών.
Μόνο που το τρένο που δρομολόγησε ο ΟΣΕ δεν τους έκανε το χατίρι να φθάσει μέχρι την Κόρινθο για να τους παραλάβει. Η «άριστα συντηρημένη» αμαξοστοιχία ξέμεινε λίγο μετά το Λεύκτρον, καθώς κατευθυνόταν από Καλαμάτα για Τρίπολη, και παρά τις ολονύκτιες προσπάθειες των τεχνικών, δεν κατέστη δυνατή η επισκευή της. Ο ΟΣΕ, μπροστά στο διαφαινόμενο κάζο, διέθεσε λεωφορεία για να μεταφέρουν τους εκδρομείς από την Κόρινθο στο Μάναρη, ενώ παράλληλα γίνονται προσπάθειες ώστε τουλάχιστον η επιστροφή τους να γίνει με τρένο.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μεγάλη δυσαρέσκεια σε μια μεγάλη μερίδα των εκδρομέων, που αρνήθηκαν να ταξιδέψουν με λεωφορείο, γυρνώντας άρον - άρον πίσω στην Αθήνα. Επίσης ξεκρέμαστοι έμειναν και αυτοί που είχαν προσκληθεί στην εκδήλωση και επρόκειτο να πάρουν το τρένο από ενδιάμεσους σταθμούς, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγεται και το Άργος.
Είναι άδικο πάνω απ' όλα για τους ίδιους τους Μαναριώτες, που θα δουν την εκδήλωση που με τόσο κόπο και μεράκι ετοίμασαν, να μην έχει τη λάμψη, τον ενθουσιασμό και την προσέλευση που ίσως θα περίμεναν.
Είναι δίκαιο για τους πολιτικούς και τους πάσης φύσεως γαλονάτους, που δεν θα έχουν την ευκαιρία να μοστραριστούν δίπλα στο τρένο και να αραδιάσουν πάλι υποσχέσεις, μπροστά στον απλό κόσμο που πλέον έχει πάψει να τους πιστεύει.
Το αστείο της υπόθεσης δεν είναι απλά ότι η εφεδρεία αντί να βρίσκεται στην Καλαμάτα βρισκόταν στον Πύργο, αλλά ότι χάλασε ακόμα και αυτή καθώς πήγαινε να αποσύρει την χαλασμένη αμαξοστοιχία!!! Παλιές αξέχαστες εποχές του ΟΣΕ...
Το γεγονός αυτό φανερώνει τη γύμνια του τροχαίου υλικού και την παντελή έλλειψη συντήρησης στις ακριβοπληρωμένες, από τις τσέπες του Ελληνικού λαού, αμαξοστοιχίες που σαπίζουν άπραγες στα μηχανοστάσια. Ότι και να πει κανείς θα είναι λίγο για τη ξεφτίλα του ΟΣΕ και του Κράτους! Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Τρικούπη…
Περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε, αν και εφόσον τηρηθούν οι υποσχέσεις των κάθε λογής «Μανιάτηδων» και έρθει το Πάσχα το τρένο στο Ναύπλιο, θα είναι αυτό που θα μεταφέρει τους επιβάτες ή οι επιβάτες αυτοί που θα το σπρώχνουν για να φθάσει στον προορισμό του;
Κ.Κ.
