Την
πλήρη ανατροπή της δομής της εγχώριας αγοράς εργασίας και των ποιοτικών
στοιχείων της ανεργίας καταγράφει στην έκθεσή του ο ΟΟΣΑ,
επισημαίνοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι τα δομικά χαρακτηριστικά της
ανεργίας -δηλαδή η ένδειξη της μονιμότητάς της- θα συνεχίσουν να
αυξάνονται τα επόμενα χρόνια!
Σύμφωνα με τον Οργανισμό, ενώ τα γενικά ποσοστά της ανεργίας θα υποχωρήσουν το 2016 στα ούτως ή άλλως υψηλά επίπεδα του 24,1%, η διαρθρωτική ανεργία -δηλαδή η ανεργία που οφείλεται στις δομές της οικονομίας και της αγοράς εργασίας- θα συνεχίσει να αυξάνεται, φτάνοντας στο 17,5%, από 14,1% το 2010! Σε χειρότερη κατάσταση είναι μόνο η Ισπανία, η οποία όμως από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 «υποφέρει» από υψηλή ανεργία.
Επί της ουσίας, ο ΟΟΣΑ επιβεβαιώνει τους φόβους εγχώριων και ξένων αναλυτών για τη ζημιά που έχει προκαλέσει το «ξεχαρβάλωμα» των εργασιακών σχέσεων και η μακροχρόνια ύφεση, ζημιά που δεν μπορεί να αποκατασταθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, διατηρώντας τα γενικά ποσοστά ανεργίας επί μακρόν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Προκειμένου να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς έχει συμβεί την τελευταία 5ετία στην αγορά εργασίας, αρκεί να ανατρέξει στα επιμέρους στοιχεία της ίδιας έκθεσης του ΟΟΣΑ, που δείχνουν ότι ο μέσος όρος διαρθρωτικής ανεργίας την περίοδο 1990-1999 ήταν 9,7% και την περίοδο 2000-2009 ήταν 11,2%. Το ισχυρότερο σοκ προκαλούν οι αντίστοιχες μετρήσεις στο σύνολο των χωρών της Ευρωζώνης, όπου η διαρθρωτική ανεργία διαμορφώνεται μόλις στο 9,6%, και μάλιστα με μια... αξιοζήλευτη σταθερότητα από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.
Απογοητευτικά είναι και τα στοιχεία που αφορούν στις κατά κεφαλήν αμοιβές των εργαζομένων, αφού παρά την... ανάπτυξη, αυτές θα συνεχίσουν να μειώνονται. Μετά από το καταστροφικό 2013, όπου οι αμοιβές μειώθηκαν κατά 6,6% (είχε προηγηθεί η μείωσή τους κατά 2,6% το 2010, κατά 3,4% το 2011 και κατά 3,7% το 2012), για φέτος ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι ο ρυθμός μείωσης θα υποχωρήσει στο 2,9%, ενώ για το 2015 και το 2016 προβλέπει την περαιτέρω μείωση των αμοιβών κατά 1,2% και 0,4% αντιστοίχως. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι στο τέλος του 2016 το μοναδιαίο κόστος εργασίας θα έχει μειωθεί κατά 20,3%.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό, ενώ τα γενικά ποσοστά της ανεργίας θα υποχωρήσουν το 2016 στα ούτως ή άλλως υψηλά επίπεδα του 24,1%, η διαρθρωτική ανεργία -δηλαδή η ανεργία που οφείλεται στις δομές της οικονομίας και της αγοράς εργασίας- θα συνεχίσει να αυξάνεται, φτάνοντας στο 17,5%, από 14,1% το 2010! Σε χειρότερη κατάσταση είναι μόνο η Ισπανία, η οποία όμως από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 «υποφέρει» από υψηλή ανεργία.
Επί της ουσίας, ο ΟΟΣΑ επιβεβαιώνει τους φόβους εγχώριων και ξένων αναλυτών για τη ζημιά που έχει προκαλέσει το «ξεχαρβάλωμα» των εργασιακών σχέσεων και η μακροχρόνια ύφεση, ζημιά που δεν μπορεί να αποκατασταθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, διατηρώντας τα γενικά ποσοστά ανεργίας επί μακρόν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Προκειμένου να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς έχει συμβεί την τελευταία 5ετία στην αγορά εργασίας, αρκεί να ανατρέξει στα επιμέρους στοιχεία της ίδιας έκθεσης του ΟΟΣΑ, που δείχνουν ότι ο μέσος όρος διαρθρωτικής ανεργίας την περίοδο 1990-1999 ήταν 9,7% και την περίοδο 2000-2009 ήταν 11,2%. Το ισχυρότερο σοκ προκαλούν οι αντίστοιχες μετρήσεις στο σύνολο των χωρών της Ευρωζώνης, όπου η διαρθρωτική ανεργία διαμορφώνεται μόλις στο 9,6%, και μάλιστα με μια... αξιοζήλευτη σταθερότητα από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.
Απογοητευτικά είναι και τα στοιχεία που αφορούν στις κατά κεφαλήν αμοιβές των εργαζομένων, αφού παρά την... ανάπτυξη, αυτές θα συνεχίσουν να μειώνονται. Μετά από το καταστροφικό 2013, όπου οι αμοιβές μειώθηκαν κατά 6,6% (είχε προηγηθεί η μείωσή τους κατά 2,6% το 2010, κατά 3,4% το 2011 και κατά 3,7% το 2012), για φέτος ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι ο ρυθμός μείωσης θα υποχωρήσει στο 2,9%, ενώ για το 2015 και το 2016 προβλέπει την περαιτέρω μείωση των αμοιβών κατά 1,2% και 0,4% αντιστοίχως. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι στο τέλος του 2016 το μοναδιαίο κόστος εργασίας θα έχει μειωθεί κατά 20,3%.
Πηγή: iefimerida.gr
