ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΤΟΝ ΑΦΟΡΑ…
Ήρθαμε τον Ιούνιο του 2004 και σας βρήκαμε ήδη εδώ ! Σας βρήκαμε δικτυωμένους και βαθιά «χωμένους» σε κομματικές παρατάξεις.Σας είχαν ήδη εκπαιδεύσει πολύ καλά για αυτό που σας προόριζαν.
Δεν ξέραμε τίποτα για σωματεία ,προνόμια και θέσεις καθώς για πολλούς είμασταν τα «γαλάζια παιδιά» που τα «έτρωγε» η αποβάθρα.Πιστεύω ότι κανείς δεν έχει ξεχάσει εκείνη την περίοδο και τις συνθήκες εργασίας.
Σαν νέοι στην δουλειά είπαμε να αφήσουμε πίσω μας τα παλιά και να μην κοιτάξουμε κόμματα αλλά να στηρίξουμε πρόσωπα.Ηρθαμε σε σε ρήξη με πολλούς για αυτή μας την επιλογή.
Τελικά διαψευστήκαμε από τα πρόσωπα καθώς αποδείχθηκαν κατώτερα των περιστάσεων αφού αποδείχθηκε ότι ο σκοπός τους δεν ήταν να φέρουν κάτι νέο αλλά να φέρουν τον διχασμό για δικό τους όφελος.
Χαρτογραφήσατε χαρακτήρες με κίνητρα το τι θέλει ο καθένας,ποιοι είναι σε ανάγκη,ποιοι έχουν προσδοκίες ποιοι έχουν παράπονα.Επενδύσατε στην ψυχολογία του κάθε εργαζόμενου.Ψυχολογία η λέξη κλειδί (για όσους καταλαβαίνουν)
Μετά απο μια καταστροφική πορεία σας φτάνουμε στο σήμερα που τελικά αποδείχθηκε οτι γύρίσαμε πάλι από την αρχή .Όλο αυτό το διάστημα το μόνο που έγινε ήταν το πράσινο να γίνει …ροζ.Και το μπλε έσπασε στα δύο.
Στην καταστροφική αυτή πορεία σας ο χρόνος ανέδειξε απαράδεκτες συμπεριφορές σας οι οποίες σφραγίστηκαν και από τις πράξεις σας
Για όσους απορούν το «μπλε» δεν γίνεται ούτε πράσινο ούτε ροζ..
Μένει ως έχει και είναι εδώ.
Αριστέα Γεωργακοπούλου
