Βαρέλι δίχως πάτο ..Σοκ και δέος από την κυβέρνηση στα εργασιακά

 

Η κατάργηση των αναπηρικών συντάξεων συζητιέται ανοιχτά με το κουαρτέτο

«Βαρέλι δίχως πάτο» είναι τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης για να επιτευχθεί ο στόχος της ανάκαμψης για το κεφάλαιο, καθώς μετά το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό, σειρά παίρνουν τώρα τα Εργασιακά. 

Χτες, συνεδρίασε για δεύτερη φορά στο Αμστερνταμ η λεγόμενη «Επιτροπή των εμπειρογνωμόνων» που θα εισηγηθεί τις σχετικές αλλαγές στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, το συνδικαλιστικό νόμο και τις ομαδικές απολύσεις. Από τη συνεδρίαση δεν υπήρξε καμιά επίσημη ενημέρωση.Την ίδια ώρα, νέα κομμάτια συμπληρώνουν το παζλ της πρόσφατης αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Σύμφωνα με ρεπορτάζ στον κυριακάτικο Τύπο (εφημερίδα «Real News»), ανοίγει πλέον θέμα επιβολής ιδιωτικών ασφαλιστήριων συμβολαίων, ώστε το κράτος να πάψει να καταβάλλει σύνταξη αναπηρίας σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος του ασφαλισμένου ή σύνταξη θανάτου στα μέλη της οικογένειάς του!
Ειδικότερα, όπως γράφεται στον Τύπο, το κουαρτέτο βάζει θέμα απόσυρσης του άρθρο 31 του νέου νόμου, που ορίζει τα σχετικά με τις συντάξεις αναπηρίας. Σε 20σέλιδο υπόμνημα προς την κυβέρνηση, επισημαίνει ότι η Κοινωνική Ασφάλιση που παρέχει το κράτος δεν θα πρέπει να επιβαρύνεται σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος κι ότι θα έπρεπε όλοι οι εργαζόμενοι να καλύπτονται ήδη υποχρεωτικά από ιδιωτικά ασφαλιστήρια συμβόλαια.
Σημειώνεται ότι με το άρθρο 31 του 4387/2016, η κυβέρνηση είχε ήδη κάνει τα πρώτα βήματα σε αυτή την κατεύθυνση, αφού χειροτέρευσε τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης λόγω εργατικού ατυχήματος και παρέπεμπε τη διαμόρφωση των οριστικών και πιο αναλυτικών όρων σε υπουργική απόφαση.
Τώρα συζητιέται πλέον ανοιχτά ακόμα και η απόσυρση του συγκεκριμένου άρθρου, που θα οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα δεν θα καλύπτει την περίπτωση μόνιμης απώλειας εισοδήματος για τον ασφαλισμένο εξαιτίας ατυχήματος και ως εκ τούτου περιορίζεται μια βασική πτυχή του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, ο οποίος ενταφιάζεται βήμα - βήμα, ενώ αντίστροφα ανοίγονται νέα πεδία κερδοφορίας για τους ιδιωτικούς ασφαλιστικούς ομίλους.
Ετσι, μετά την υπονόμευση των συντάξεων χηρείας με τη θέσπιση ηλικιακού ορίου για το δικαιούχο το 55ο έτος της ηλικίας του, τώρα η επίθεση στρέφεται στις συντάξεις αναπηρίας (εργατικό ατύχημα ή επαγγελματική ασθένεια), σφίγγοντας τη μέγγενη της αποδιάρθρωσης γύρω από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, του οποίου οι παροχές και το πεδίο των καλύψεων συρρικνώνονται δραματικά.
Το γεγονός, εξάλλου, ότι το 8,7% των συντάξεων είναι συντάξεις αναπηρίας, σημαίνει ότι όλοι οι νέοι δικαιούχοι τέτοιων συντάξεων από εδώ και πέρα θα μένουν ακάλυπτοι, δηλαδή χωρίς οποιοδήποτε εισόδημα αυτοί και οι οικογένειές τους.

Ολες οι ανατροπές στο τραπέζι

Σε ό,τι αφορά τις ανατροπές στα Εργασιακά, πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας λένε ότι στο τραπέζι βρίσκονται η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου (1264/82), καθώς και η παραπέρα απελευθέρωση του καθεστώτος των ομαδικών απολύσεων, ειδικά για τις μεγάλες επιχειρήσεις, παρά το γεγονός ότι με μια σειρά παρεμβάσεις τα τελευταία χρόνια, οι εργοδότες έχουν λυμένα τα χέρια τους να κάνουν απολύσεις. Αυτό αποδεικνύουν, για παράδειγμα, τα επίσημα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία το 60% των συμβάσεων μισθωτής εργασίας το 2015 καταγγέλθηκαν από τους εργοδότες ή έληξαν, οδηγώντας ένα εκατομμύριο μισθωτούς να χάσουν την εργασία τους.
Ειδικότερα, στις μέχρι τώρα «διαβουλεύσεις» για τα Εργασιακά, κυβέρνηση, εργοδότες και «εταίροι» επικεντρώνονται:

• Στη διαμόρφωση πρόσθετων εμποδίων και προϋποθέσεων για την προκήρυξη απεργίας. Αυτό συνδέεται με την αύξηση του χρόνου προειδοποίησης της απεργίας, αλλά και με την υποχρέωση να ορίζεται προσωπικό ασφαλείας για την επιχείρηση.
• Στην αναγνώριση της ανταπεργίας (lock out) για την εργοδοσία, καθώς συζητιέται να νομιμοποιείται η εργοδοσία να μην πληρώνει το σύνολο των εργαζομένων, με πρόσχημα την «κατάληψη» μιας επιχείρησης ή την παρεμπόδιση της προσέλευσης στην εργασία, βάζοντας στο στόχαστρο την περιφρούρηση της απεργίας από τους εργαζόμενους.
• Περιορισμός της συνδικαλιστικής δράσης και προστασίας και συγκεκριμένα: Περιορισμός των συνδικαλιστών που προστατεύονται από τον 1264, δηλαδή και από το ενδεχόμενο απόλυσης. Διεύρυνση των λόγων που μπορεί η εργοδοσία να επικαλεστεί για να απολύσει συνδικαλιστή που προστατεύεται από τον 1264. Περιορισμός του αριθμού των προστατευόμενων ιδρυτικών μελών μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, επιχειρησιακής ή κλαδικής. Μείωση του αριθμού των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, καθώς και μείωση των συνδικαλιστών που δικαιούνται μια τέτοια άδεια. Αντίστοιχη μείωση και των αμειβόμενων συνδικαλιστικών αδειών. Αλλαγές και στη λειτουργία των Επιτροπών του άρθρου 15 για την προστασία των συνδικαλιστικών στελεχών.