«σχόλιο ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ: μερικά σχόλια του συντάκτη του άρθρου για τα εξαρτημένα άτομα τα οποία είναι ασθενείς ,είναι άνθρωποι ,συνάνθρωποι μας και όχι πλάσματα!!! είναι τουλάχιστον απαράδεκτα..για να μην πουμε τιποτα χειρότερο.Οι σιδηροδρομικοί σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να βλέπουν νέα παιδιά να παρασύρονται από αμαξοστοιχίες λόγω της απερισκεψίας τους και κάνουν τα παντα για να μην συμβαίνει αυτό..»
Η σκηνή στο σταθμό του Προαστιακού στα Άνω Λιόσια, το πρωί της Τρίτης, μοιάζει βγαλμένη από κινηματογραφική ταινία. Αν κάποιος έβαζε στοίχημα ότι δε συνέβη ποτέ, προφανώς θα το έχανε.
Τρεις νεαροί, εμφανώς τοξικομανείς, στέκονται στην αποβάθρα μαζί με άλλους επιβάτες που περιμένουν το τρένο. Ξαφνικά ο ένας από τους τρεις βλέπει ένα τσιγάρο πεταμένο στις ράγες και, μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων, κατεβαίνει να το πιάσει. Αχνές φωνές τρόμου ακούγονται καθώς κινδυνεύει να παρασυρθεί από διερχόμενη αμαξοστοιχία.
Πριν καλά συνειδητοποιήσουν τι έχει συμβεί, κατεβαίνει και ο δεύτερος νεαρός από την άλλη πλευρά του σταθμού, στις ράγες, προκειμένου να βρει τσιγάρο. Και πάλι ακούγονται φωνές από τον κόσμο που περιμένει στην αποβάθρα αλλά κανένας από τους τρεις νεαρούς δεν αντιδρά.
Όσοι χρησιμοποιούν συχνά τον Προαστιακό για τις μετακινήσεις τους δε δείχνουν να εκπλήσσονται. Τα περιμένουν όλα από πλάσματα εξαρτημένα, που η λέξη «ζωή» έχει διαγραφεί από τη μνήμη και τις πράξεις τους.
Το ζήτημα είναι ποια μέτρα λαμβάνουν οι αρμόδιοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και του σταθμού στα Άνω Λιόσια, προκειμένου όταν αντιλαμβάνονται τέτοια ή ανάλογα περιστατικά, να αντιδρούν με τρόπο ώστε να μην έρθει η μέρα που κάποιο από αυτά τα δυστυχισμένα παιδιά δε θα καταλήξει κάτω από τις ράγες του τρένου και δε θα αποτελέσει μέρος μιας ακόμα ανθρώπινης τραγωδίας.
doxthi.gr