Μισθούς καθηλωμένους και υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας θέλει ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών και Επιχειρήσεων (ΣΕΒ) διότι είναι βασικές προϋποθέσεις για την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Επί της ουσίας ο ΣΕΒ, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση περί κατώτατου μισθού μετά την ενεργοποίηση του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, ζητά ο καθορισμός των μισθών να γίνεται με βάση την παραγωγικότητα, όπως άλλωστε προβλέπει αυτός ο μνημονιακός νόμος.
Στο Εβδομαδιαίο Δελτίο ισχυρίζεται πως είναι «βλαπτικές πρακτικές» οι αυξήσεις μισθών πέραν των ορίων της παραγωγικότητας, όπως «η διαμόρφωση μισθών χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι δυνατότητες της οικονομίας, οι αλόγιστες επεκτάσεις συλλογικών συμβάσεων από διαιτητικές αποφάσεις ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις που δεν ικανοποιούν κανόνες αντιπροσωπευτικότητας».
Υποστηρίζει ότι «μια τέτοια εξέλιξη απειλεί όχι μόνο να εκτροχιάσει την παρούσα αναιμική ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά και να δυναμιτίσει την πρόσβαση των επιχειρήσεων, των τραπεζών και του κράτους στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων και χρηματοδότησης», ενώ αναφέρει πως «η υπερίσχυση μιας επιχειρησιακής σύμβασης έναντι μιας κλαδικής» είναι εργαλείο για «ένα σημαντικό τμήμα των ελληνικών επιχειρήσεων» που «είναι υπερχρεωμένο και προκειμένου να επιβιώσει, και μαζί του οι τράπεζες, πρέπει να αναδιαρθρωθεί».
Κατά συνέπεια, ο ΣΕΒ θέλει οι εργαζόμενοι να μην απαιτούν και να «κόψουν» από τις ανάγκες τους, υποστηρίζοντας ότι «απαιτείται αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα όλων, Πολιτείας, εργοδοτών και εργαζομένων, ώστε να αποφευχθούν υπέρογκες και μη βιώσιμες αυξήσεις μισθών πέραν των ορίων που θέτει η αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας».
902
