Πιο συνήθεις είναι:
α) να λεπτύνει το νύχι από χτυπήματα στη ράγια σε καμπύλες,
β) να γίνουν επιπεδώσεις από κάποια δυνατή πέδη, οπότε και θα χαθεί η κυκλικότητα του τροχού, και
γ) να παρουσιαστούν σκασίματα (σπηλαιώσεις) λόγω κακής χύτευσης του τροχού.
Σε
περίπτωση που η επιφάνεια κύλισης φθαρεί υπάρχει η δυνατότητα μέχρι ένα
συγκεκριμένο όριο (το όριο τόρνευσης) να καθαριστεί, δηλαδή να
ξεφλουδιστεί ένα στρώμα από την επιφάνεια κύλισης και να αποκαλυφθεί το
κάτω υγιές ακόμη τμήμα του τροχού. Να αναγεννηθεί δηλαδή το προβλεπόμενο
προφίλ αλλά σε λίγο χαμηλότερη διάμετρο.
Η κατεργασία αυτή γίνεται σε ειδικούς τόρνους. Στην πιο απλή περίπτωση μιλάμε για τον τόρνο ζευγών τροχών που μπορείτε να δείτε στα δυο πρώτα βίντεο, Σε αυτόν οδηγείται ένας τροχοφόρος άξονας με σφηνωμένους και τους δυο τροχούς και γίνεται ταυτόχρονη τόρνευση - καθαρισμός και των δυο τροχών με πανομοιότυπα γεωμετρικά χαρακτηριστικά. Στο πρώτο βίντεο μετά την τόρνευση των τροχών βλέπουμε και την τόρνευση του δίσκου πέδης που είναι μονταρισμένος στον ίδιο τροχοφόρο άξονα.
Στη χώρα μας με τέτοιους τόρνους είναι εξοπλισμένα τα Εργοστάσια Πειραιά, Θεσσαλονίκης και Βόλου.
Συχνά όμως χρειάζεται να κάνουμε τόρνευση στους τροχούς σε ένα τραίνο που έχουν υποστεί φθορές αλλά δεν θέλουμε να προχωρήσουμε σε ανύψωσή και αποσυναρμολόγηση φορείων και αξόνων. Τη λύση έδωσε μια ακόμη τεχνική επινόηση που ονομάζεται υποδαπέδιος τόρνος (unterfloor wheel lathe). Στον υποδαπέδιο τόρνο μπορούμε να οδηγήσουμε έναν ολόκληρο συρμό (ακόμη και ένα 5διμο IC ή 5διμο desiro) χωρίς να αποσυναρμολογήσουμε ούτε φορεία ούτε άξονες και η τόρνευση να γίνει στους φορεμένους άξονες και να τελειώσουμε ολόκληρο το συρμό σε λίγες μόνο ώρες.
Στη χώρα μας με υποδαπέδιο τόρνο είναι εξοπλισμένα το Μηχανοστάσιο της Αθήνας και το Εργοστάσιο Θεσσαλονίκης.
κείμενο mixanikosose.blogspot
photo ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ
