Η προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να πείσει ότι οι συμβατικοί και ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί αφορούν κατ' αποκλειστικότητα «βιλάρες», «πισινάτα» σπίτια, «ανάκτορα», «μέγαρα» και «οικοπεδάρες» των πλουσίων είναι πρόκληση. Οχι μόνο επειδή λέει ψέματα, αλλά πολύ περισσότερο επειδή προσπαθεί να παρουσιάσει τους πλειστηριασμούς σαν ένα μέτρο ...υπέρ του λαού!
Καμιά εντύπωση δεν προκαλεί για μια κυβέρνηση που παρουσιάζει την ολοκλήρωση μιας ακόμα αντιλαϊκής «αξιολόγησης» σαν «βάλσαμο» για το λαό και τη βαθύτερη εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και ανταγωνισμούς σαν «εγγύηση» για την ασφάλεια και την ευημερία των λαϊκών στρωμάτων.
Η πραγματικότητα, όμως, δεν μπορεί να κρυφτεί. Η κυβέρνηση θωρακίζει τη διαδικασία των πλειστηριασμών, γιατί θέλει να βοηθήσει τους τραπεζικούς ομίλους να μειώσουν την έκθεσή τους στα «κόκκινα» δάνεια και να μπορέσουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα να χρηματοδοτήσουν την καπιταλιστική ανάπτυξη. Μέσα απ' αυτήν τη διαδικασία, κερδισμένοι θα βγουν αφενός εκείνοι οι όμιλοι και τα funds που θα συγκεντρώσουν μεγαλύτερη ιδιοκτησία στα χέρια τους, αφετέρου συνολικά το κεφάλαιο, αφού διάφορα επενδυτικά σχέδια θα μπορούν καλύτερα να στηριχτούν από τις τράπεζες. Δηλαδή, και με αυτόν τον τρόπο εργατικές - λαϊκές οικογένειες που πλήρωσαν την κρίση καλούνται να πληρώσουν την ανάκαμψη των κερδών.
Κάπου στα ψιλά, βέβαια, αποκαλύπτεται η πραγματική αλήθεια. Λένε για παράδειγμα: «...μέχρι το τέλος του χρόνου βρίσκεται σε ισχύ η λεγόμενη ρύθμιση προστασίας πρώτης κατοικίας» ή «όποιος μέχρι τώρα ανταποκρίνεται, μπορεί να καταφύγει στον νόμο Κατσέλη - Σταθάκη... που ισχύει μέχρι το τέλος του 2018».
Εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς δύο - τρία πράγματα. Πρώτον, ότι η όποια ρύθμιση, που αφορά ένα μικρό μόνο μέρος όσων κινδυνεύουν ή έχει κατασχεθεί η πρώτη κατοικία τους και χρωστούν σε τράπεζες, ισχύει μέχρι το τέλος του ερχόμενου χρόνου. Δεύτερον, για να μπορέσεις να σώσεις το σπίτι σου, θα πρέπει να πληρώνεις στις τράπεζες έχεις δεν έχεις και μόνο έτσι μπορείς να ελπίζεις ότι μέσα στο 2018 δεν θα το χάσεις. Τρίτον, αφού ισχύουν τα παραπάνω, πολύ απλά, κανείς δεν εξασφαλίζεται από τίποτα. Πολύ περισσότερο, όσοι έχουν χρέη σε ιδιώτες ή στο Δημόσιο, για τα οποία οι πλειστηριασμοί δεν αναγνωρίζουν κανένα όριο.
Ακόμα πιο πέρα: Αυτό που κυρίως επιδιώκουν η κυβέρνηση και οι τράπεζες, μπορεί να μην είναι άμεσα να πάρουν «την γκαρσονιέρα του φτωχού στο Αιγάλεω», όπως λένε και τα κυβερνητικά στελέχη. Αμεσος στόχος είναι να καλλιεργηθεί ένα κλίμα τρομοκρατίας στα λαϊκά νοικοκυριά, που να σπρώχνει τους εργαζόμενους να πληρώσουν όσα μπορούν στους τραπεζίτες για να νιώθουν ότι καλύπτονται και δεν κινδυνεύει το σπίτι τους.
Ταυτόχρονα, βέβαια, στρώνεται ολοένα και περισσότερο το έδαφος για να «απελευθερωθούν» στο άμεσο μέλλον οι πλειστηριασμοί για τα σπίτια της λαϊκής οικογένειας. Μάλιστα, η κυβέρνηση ισχυρίζεται απειλητικά πως «αν δεν γίνουν πλειστηριασμοί θα γίνει ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών», την οποία θα πληρώσει πολλαπλάσια ο λαός. Που σημαίνει πως σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να επιλέξεις μπροστά στον ληστή: «`Η το σπίτι σου, ή κάποιες πιθανές οικονομίες που έχεις στην τράπεζα, ή το μισθό σου, ή τη σύνταξή σου». Πρόκειται για ωμό εκβιασμό, που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητος.
Οσο για το επιχείρημα ότι «οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί προστατεύουν από τα κοράκια και τα κυκλώματά τους» δεν αξίζει σχολιασμό, αφού πλέον τα μεγαλο-κοράκια, που λέγονται funds, εταιρείες real estate κ.λπ., βάζουν και με το νόμο στο χέρι το σπίτι της λαϊκής οικογένειας, αφού με νόμο από 1/1/2018 θα μπορούν να αγοράζουν από τις τράπεζες δάνεια για τα οποία έχει υποθηκευτεί ακόμα και η πρώτη κατοικία.
Οι εργαζόμενοι με τη συλλογική δράση τους δεν πρέπει να επιτρέψουν να γίνει κανένας πλειστηριασμός λαϊκής κατοικίας, καταστήματος αυτοαπασχολούμενου, κόντρα στις απειλές και την καταστολή. Να διεκδικήσουν μέτρα ουσιαστικής ελάφρυνσης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, παίρνοντας μαζικά μέρος και στην πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 14 Δεκέμβρη.
- Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Αποψή μας», του «Ριζοσπάστη», Σάββατο 2 Δεκέμβρη 2017.
