Για να προχωρήσει η βρώμικη δουλειά του κεφαλαίου, στην προκειμένη περίπτωση το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος, εκτός από άθλιες μεθοδεύσεις απαιτείται εξίσου άθλιο «περιτύλιγμα». Και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά ότι «διακρίνεται» και στα δύο πεδία της αθλιότητας...
Μια μέρα αφότου κατέθεσε σαν τον κλέφτη - και στη συνέχεια απέσυρε μόνο προσωρινά - την τροπολογία για το ξήλωμα της απεργίας, η κυβέρνηση με την επιχειρηματολογία της απογειώνει την πρόκληση.
Ισχυρίζονται ότι το νέο χτύπημα είναι «απαίτηση των θεσμών» και «όχι δικιά μας επιλογή», όταν το ξήλωμα της απεργίας αποτελεί πάγια απαίτηση του κεφαλαίου, κομβικό κρίκο σε όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που εμπλουτίζει διαρκώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για να διασφαλίσει στο μεγάλο κεφάλαιο «καθαρό διάδρομο» από τα δικαιώματα των εργαζομένων, από τη συλλογική οργάνωση και πάλη.
Κυβερνητικά στελέχη φτάνουν να ισχυρίζονται ότι νομοθετούν τον υπερδιπλασιασμό του αριθμού των εργαζομένων που απαιτούνται για την προκήρυξη απεργίας από ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, επειδή... «είναι υπέρ της άμεσης δημοκρατίας»!
Αυτοί που απογειώνουν την εργοδοτική ασυδοσία με τους αντεργατικούς τους νόμους, αυτοί που στέλνουν τα ΜΑΤ να χτυπήσουν απεργούς, που στέλνουν εισαγγελείς και αστυνομία για να συλλάβουν αγωνιστές εργαζόμενους στα σπίτια τους, πουλάνε... «δημοκρατιλίκι» βάζοντας νέα εμπόδια στο δικαίωμα της απεργίας!
Πέρα, βέβαια, από τη γνωστή απάτη που συνοδεύει όλη την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, ότι τάχα της «την επιβάλλουν άλλοι», η αναφορά της υπουργού Εργασίας ότι η νομοθετική ρύθμιση ενάντια στο απεργιακό δικαίωμα «ήταν μια απαίτηση των θεσμών από το 2010», αποτυπώνει και μια πραγματικότητα: Οτι το ξήλωμα της απεργίας αποτελεί διαχρονική αξίωση του κεφαλαίου και ότι εκεί που... «κώλωσαν» οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έρχεται ξανά να κάνει τη βρώμικη δουλειά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Πριν καν περάσει ένας μήνας από την ημερίδα του ΣΕΒ για το... «μέλλον της εργασίας», κατά την οποία οι βιομήχανοι απαίτησαν ανοιχτά την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στα «χαμηλά ποσοστά συμμετοχής εργαζομένων στις αποφάσεις για την κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων»(ανησυχεί φαίνεται και ο ΣΕΒ για... την «άμεση δημοκρατία») και σε «συχνές περιπτώσεις παράνομης παρεμπόδισης εισόδου», η κυβέρνηση σπεύδει να κάνει πράξη τις απαιτήσεις τους.
Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι η κατάθεση της τροπολογίας ενάντια στο απεργιακό δικαίωμα ήρθε λίγες μέρες μετά το βίαιο αστυνομικό χτύπημα της περιφρούρησης της απεργίας στα «Market In» στα Γιάννενα...
Ούτε είναι τυχαίος ο συντονισμός όλων των αστικών επιτελείων: Μετά το σμπαράλιασμα του ωραρίου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών που ψήφισαν παρέα στη Βουλή όλα τα κόμματα του κεφαλαίου, η ΝΔ χαρακτηρίζει ήδη «αυτονόητη μεταρρύθμιση» το χτύπημα της απεργίας και δηλώνει ανοιχτά ότι θα την ψηφίσει, ενώ αστικές εφημερίδες με πρωτοσέλιδους τίτλους συγχαίρουν την κυβέρνηση επειδή «σπάει τα ταμπού του συνδικαλιστικού νόμου»...
Το νέο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα εστιάζει στο πρωτοβάθμιο επίπεδο οργάνωσης των εργαζομένων, μέσα στην επιχείρηση, εκεί ακριβώς που εκφράζονται πιο έντονα η εργοδοτική τρομοκρατία, οι απειλές, οι πιέσεις. Από εκεί επιχειρείται να ξεκινήσει το ξήλωμα του απεργιακού δικαιώματος, ενώ σκόπιμες ασάφειες στην κυβερνητική τροπολογία αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο εφαρμογής της και στα κλαδικά συνδικάτα, με μεγάλο αριθμό εργαζομένων, από πολλές επιχειρήσεις κ.ο.κ.
Είναι ένα χτύπημα που «κουμπώνει» με όλο το αντεργατικό πλαίσιο για τη στήριξη της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, με την ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, την πολύμορφη διευκόλυνση των απολύσεων, τη γενίκευση της «ευελιξίας», με το ήδη ισχύον νομικό πλαίσιο που βγάζει και σήμερα 9 στις 10 απεργίες παράνομες, καταχρηστικές ή και τα δύο.
Το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα έδωσαν χτες με τις κινητοποιήσεις τους άμεση απάντηση στην επιχείρηση ξηλώματος του απεργιακού δικαιώματος. Τις μέρες που ακολουθούν, θα δώσουν όλες τους τις δυνάμεις, στους χώρους δουλειάς και τους κλάδους, στις εργατικές - λαϊκές γειτονιές, για την κλιμάκωση της πάλης με μαζική συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 14 Δεκέμβρη, για να ακουστεί δυνατά το μήνυμα: Το δικαίωμα στην απεργία είναι αδιαπραγμάτευτο και η όποια αντεργατική νομοθεσία θα ακυρωθεί από τους εργαζόμενους στην πράξη!
ριζοσπάστης
