ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ (Α.Σ.ΠΡΟ)
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
Ιδιωτικοποιήσεις με στρατούς ημετέρων επιχειρούν ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Σε ένα βρόμικο παιχνίδι δίχως τέλος εξελίσσεται η ιδιωτικοποίηση των εταιριών που συγκροτούν τους ελληνικούς σιδηρόδρομους. Ένα πλέγμα που ομογενοποιεί το ξεπούλημα των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την αλητεία των διαφόρων παρατρεχάμενων των υπουργείων και βέβαια τον κομματικό συνδικαλισμό και την προσπάθεια δημιουργίας κοινωνικής βάσης στην οποία επιδίδεται, που θα νομιμοποιεί και θα χειροκροτεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων χρόνων.
Που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή; Η ΤΡΕΝΟΣΕ πουλήθηκε στην ιταλική Ferrovie με συμφωνία που έκλεισε στις 17 Ιανουαρίου, μια μόλις ημέρα μετά τις «πύρινες» δηλώσεις του προέδρου της ΕΕΣΣΤΥ κ. Αντωνιάδη στην κοπή της πίτας των σιδηροδρομικών στο Βόλο, όπου προσπαθούσε να πείσει πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «μάχεται» ενάντια στο καθεστώς ξεπουλήματος που προωθούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Στις 04 Νοεμβρίου λήγουν οι προσφορές ξεπουλήματος της ΕΕΣΣΤΥ και η κυβέρνηση και οι γραβατωμένοι υπάλληλοι της σε ρόλο πραματευτάδων, λύνουν και δένουν. Αλλάζουν το προεδρικό διάταγμα του 2010 (ν.3891/2010 (Α’ 188) παρ.3 και 4 άρθρου 3) που όριζε κάποιες αρμοδιότητες του ΟΣΕ και της μετακυλούν στην προς πώληση ΕΕΣΣΤΥ με αντίστοιχο προεδρικό διάταγμα (ν. 4408, τεύχος Α’ 135/25-7-2016, άρθρο 60 παρ. 1 εδαφ. ε’). Την ίδια στιγμή ο διευθύνον σύμβουλος της ΕΕΣΣΤΥ κ. Αναγνωστόπουλος με ψευδεπίγραφα στοιχεία επιχειρεί να παρουσιάσει ως υπαλλήλους της ΕΕΣΣΤΥ υπαλλήλους του ΟΣΕ. Και όλα αυτά σε ένα αλισβερίσι δίχως πάτο προκειμένου να «προικοδοτηθεί» η προς πώληση «νύφη», κοινώς να παραχωρηθεί κατά το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της δημοσίας περιουσίας σε ιδιώτες, αλλά κυρίως να δοθούν μονοπωλιακά τα μηχανήματα γραμμής των σιδηροδρόμων σε ιδιώτες.
Το έγκλημα που συντελέσθηκε από τους προηγούμενους που άφησαν τους εργαζόμενους και το εργοστάσιο Βόλου του ΟΣΕ χωρίς πιστοποίηση όχι μόνο συνεχίζεται αλλά σήμερα προσπαθούν να εντάξουν με διάφορα τερτίπια και έωλες διεταιρικές συμβάσεις το προσωπικό του ΟΣΕ στην προς πώληση εταιρία της ΕΕΣΣΤΥ
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με μεθόδους που αντιγράφει και εξελίσσει από τους προκατόχους της, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, επιχειρεί να φτιάξει με τη μέθοδο της εξαγοράς, κομματικό στρατό που θα αποτελέσει το κοινωνικό στήριγμα των βάρβαρών αντιλαϊκών μέτρων και κατ επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων της. Με αυτή την αποστολή «διόρισε» προϊστάμενο της ΕΕΣΣΤΥ στο Βόλο τον κ. Κλειδόπουλο, που παράλληλα είναι «εκπρόσωπος» των εργαζομένων στο ΔΣ της ΕΕΣΣΤΥ. Σε μία πόλη που ουσιαστικά δεν υπάρχουν εργαζόμενοι της ΕΕΣΣΤΥ, τι ακριβώς ρόλο παίζει ένας προϊστάμενος της εταιρίας αν όχι ρόλο προλείανσης των πολιτικών, λειτουργικών και κυρίως κοινωνικών όρων της επικείμενης ιδιωτικοποίησης; Στο ίδιο μήκος κύματος και υποτασσόμενη ξεκάθαρα σε μια λογική δημιουργίας «ημετέρων» γίνεται το τελευταίο διάστημα ο ορισμός θέσεων ομαδαρχών και τομεαρχών. Θέσεις οι οποίες καθορίζονται χωρίς καμία θεσμική διαδικασία και το σημαντικότερο αφορούν υπαλλήλους του ΟΣΕ που όλως περιέργως «μεταναστεύουν» χάριν της «προαγωγής» σε άλλη εταιρία, δηλαδή την ΕΕΣΣΤΥ. Το κερασάκι στην τούρτα οι «προσλήψεις» που κάνει η ΕΕΣΣΤΥ στο Βόλο με το απαράδεκτο καθεστώς του δελτίου παροχής υπηρεσιών, γελοιοποιώντας στην πράξη τα λόγια του κ. Αντωνιάδη στις 16 Ιανουαρίου για τη «φιλεργατική στροφή» των εταιριών των σιδηροδρόμων, προκειμένου να κρατάει δέσμιους όσους κληθούν να εργαστούν με αυτό το καθεστώς, στα σχέδια της κυβέρνησης και των υπαλλήλων της.
Είναι προφανές πως όλο το κυβερνητικό επιτελείο και συνολικά όλοι οι αστικοί θεσμοί δουλεύουν μεθοδικά για να κάνουν το μαύρο άσπρο. Να παρουσιάσουν το ξεπούλημα του πλέον λαϊκού μέσου μεταφοράς ως μια θετική εξέλιξη, κρύβοντας ουσιαστικά την αύξηση του κόστους στις προσφερόμενες υπηρεσίες που θα επιβάλλουν οι ιδιώτες, την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών (βλ. παράδειγμα Αγγλίας), τις τεράστιες επιδοτήσεις που προσφέρονται στους αγοραστές για να αγοράσουν τις εταιρίες των σιδηρόδρομων και κυρίως τη συνολική υπονόμευση της δυνατότητας ενός ολόκληρου λαού να ελέγχει ο ίδιος μια από τις κυριότερες κοινωνικές υπηρεσίες.
Όλοι εκείνοι που σήμερα έρποντας και γλύφοντας επιχειρούν να γίνουν ο κομματικός στρατός επιβολής αυτών των σχεδίων να ξέρουν πως είναι απλά αναλώσιμο υλικό. Ένα υλικό που διαρκώς θα φθείρεται και θα στέλνεται στα αζήτητα κάθε φορά που η αστική πολιτική θα επιλέγει μια μεγαλύτερη βουτιά προς την εκμετάλλευση.
Η μόνη λύση που μπορεί ταυτόχρονα να προσφέρει μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία ταυτόχρονα ασφαλείς φτηνές και προσβάσιμες σε όλους συγκοινωνίες είναι η δημιουργία ενός ενιαίου δημόσιου σιδηρόδρομου, χωρίς εταιρίες και διευθύνοντες συμβούλους, αλλά με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Η απάντηση αυτή για εμάς δεν αποτελεί μια σελίδα κενή περιεχομένου όπως τη διαχειρίζονται κάθε φορά κατά το δοκούν οι πλειοψηφίες στην Ομοσπονδία των σιδηροδρομικών, αλλά ένα ζωντανό κοινωνικό αίτημα που πρέπει να παλευτεί από κοινού από τους ανθρώπους που σήμερα εργάζονται στους σιδηροδρόμους και το σύνολο της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Πέρα λοιπόν από τη σαπίλα των επενδυτικών κολοσσών που μας επιβάλλουν να τους αντιμετωπίζουμε σαν «μάνα εξ και ουρανού» και της υποταγής στην αντιλαϊκή πολιτική και τους εκφραστές της υπάρχει ο δρόμος του κοινωνικά αναγκαίου. Ούτε ενσωμάτωση ούτε υποταγή, αγώνας για την ανατροπή των μαύρων σχεδίων τους και για τη θεμελίωση των δικών μας αναγκών.
Α.Σ.ΠΡΟ.
