Ο συναδελφος Κασκαντίρης Δημητρης μας λέει σε επιστολη του

Θέμα: Η τελευταία μου ανακοίνωση που γράφω, διότι όταν είσαι διαφορετικός μπορείς να διαλέγεις τους ανθρώπους, τα πράγματα, τις πράξεις σου ή της παραλήψεις.

 Δεν ελπίζω σε τίποτε. Είμαι ελεύθερος. Το χτες είναι ένα τσεκ που ακυρώθηκε. Το αύριο είναι ένα γραμμάτιο. Το σήμερα είναι τα μόνα μετρητά που έχεις. Για αυτό προσπάθησε να τα ξοδέψεις έξυπνα. Είμαι ο ΤΖΙΜΗΣ, σε άλλους γνωστός, σε άλλους ακουστός και σε άλλους άγνωστος. Συνοδός-Υπάλληλος κατά άλλους εδώ και πολλά χρόνια, λόγω ότι ο μυαλωμένος άνθρωπος συμπεραίνει τα καινούργια από τα παλιά, διότι τα κριτήρια θα τα αναζητήσω μέσα μου. Μέσα στα όνειρά μου και στην καρδιά μου. Το πιο σημαντικό μέρος της επιτυχίας είναι το ξεκίνημα. Η επιτυχία έρχεται και τρώγεται λίγη-λίγη.

Να αξιολογείς τα πράγματα με την πραγματική τους αξία και όχι αυτή που γράφει η ετικέτα τους ή αυτή που λέει η γενική εκτίμηση. Δεν υπάρχουν καλές και κακές ετικέτες. Υπάρχουν μόνο οι άνθρωποι που λειτουργούν σύμφωνα με τις ετικέτες και άνθρωποι που δεν τις επιθυμούν-θέλουν. Εγώ, αντίθετα, μιλάω εναντίον των ετικετών και ο κύριος λόγος είναι ότι είναι ακατάλληλες προς χρήση διότι, κατασκευάζονται με τα χειρότερα υλικά που υπάρχουν στο εμπόριο και τις χρησιμοποιούν. Με αποτέλεσμα άνευ λόγου να σου δημιουργούν πρόβλημα στη μετέπειτα πορεία της ζωής σου. Αυτές κάνουν το κακό, άσχετα με το τι αντιπροσωπεύουν. Προσπάθησε να μην τις εμπιστεύεσαι διότι δεν κολλάνε, είναι χαλασμένες. Γιατί τίποτε δεν είναι απόλυτο. Τίποτα απόλυτα καλό και τίποτα απλά κακό, εκτός από ένα. Ένα μόνο μπορεί να είναι απόλυτα καλό ή κακό. Η διάθεση μας. Αλλά κι αυτό μπορούμε να το κουμαντάρουμε. Είσαι μόνος κι ο ήλιος έχει δύσει και είναι και Δευτέρα ή Παρασκευή. Κακό αυτό, λέει η ετικέτα. Αξιολογείς τις δυνατότητες για να θεραπευθεί η κατάσταση. Βγάζεις τις ετικέτες και διαβάζεις. Το έξω είναι πιο καλό από το μέσα Και μάλιστα Παρασκευή ή Δευτέρα. Με παρέα είναι πιο καλά από μόνος. Αν λοιπόν έρθουν έτσι τα πράγματα και λείπουν οι φίλοι, ξέμεινες από λεφτά, έχεις και τις τεμπελιές σου, την πάτησες. Κάθεσαι και απελπίζεσαι. Και όμως αν γυρίσεις πίσω θα δεις πόσες φορές έχεις περάσει πολύ ωραία, μέχρι αξέχαστα, στις πιο απίθανες καταστάσεις και μέρη. Εκεί που δεν το περίμενες και σίγουρα δεν το είχες προγραμματίσει. 

Για αυτό ο Τζίμης λέει: άσε τις ετικέτες και κοίτα κάθε φορά να απολαμβάνεις το πολύ καλύτερο με αυτό που έχεις και αυτό που προκύπτει. Αλλιώς, χωρίς να το καταλάβεις χάνεις και την ανεξαρτησία σου. Γιατί αν πρέπει πάντα να είναι ακριβά, χρειάζεσαι πάντοτε λεφτά και πρέπει να τα βρίσκεις. Αν χρειάζεσαι πάντοτε παρέα, τότε πρέπει να εξασφαλίζεις παρέα με κάθε τρόπο και ίσως πρέπει να κάνεις θυσίες που εσύ δεν θέλεις. Αν χρειάζεσαι συγκεκριμένη παρέα, ακόμα πιο δύσκολο. Πρέπει να συμπίπτουν οι μέρες, οι ώρες και οι επιθυμίες σου με συγκεκριμένα άτομα. Δεν χρειάζεται να σου πω πολλά για να πεισθείς. Αν αφήσεις τον εαυτό σου για λίγο ελεύθερο από ετικέτες, θα δεις ότι μπορείς να περάσεις καλά οπουδήποτε. Και θα είσαι και πρωτότυπος. Και ξέρεις και κάτι; Έτσι είσαι πιο άνετος και πιο βολικός με τους άλλους κάτι που προσθέτει στις πιθανότητες να περνάς καλά. Καλύτερα να ανακαλύψουν οι άλλοι πόσο πιο σπουδαίος είσαι από ότι αφήνεις να φανεί παρά να ενοχληθούν από το πόσο σπουδαίος θέλεις να φαίνεσαι. Ακόμα και αν είσαι τόσο σπουδαίος. Αν δεν μάθεις να είσαι ταπεινός, θα αναγκαστείς να μάθεις να σε ταπεινώνουν.

Αναρωτιέμαι θεέ μου γιατί το ταλέντο που μου έδωσες ήτανε τόσα χρόνια κοιμισμένο. Τι ήταν αυτό που το ξύπνησε και τώρα γράφω, γράφω διάφορα και δεν χορταίνω. Μήπως με αυτό ήθελες θεέ μου να με ταρακουνήσεις και ότι αυτός είναι ο δρόμος που εσύ μου χάραξες, ήθελες να μου δείξεις; Σε παρακαλώ οδήγησε το χέρι μου και το μυαλό μου να γράφει πράγματα αγνά, όμορφα λόγια αληθινά. Το φτωχικό μου παρελθόν ήταν πολύ πιο πάνω από το πλούσιο παρόν που τρέχω και δεν φτάνω. Το οποίο, κάνω πάντα μνεία γιατί η αγάπη ήταν παρούσα σε κάθε δυσκολία. Τώρα ψάχνονται και ψάχνουν για καινούργιες εποχές και το μέλλον μας το φτιάχνουν πάνω σε άγονες γραμμές. 

Αλλιώς εγώ τα έχω, εκ της ζωής, με τους άλλους ανθρώπους που έρχομαι σε επαφή όλα. Διότι εγώ θέλω - εγώ μπορώ - εγώ δημιουργώ - εγώ δίνω - εγώ εκτιμώ -, θα μπορούσα να γράψω και τη λέξη χαρίζω, αλλά θα ήμουν ένας μεγάλος ψεύτης. 

Διότι όταν το ένα πόδι είναι στο πάθος, το άλλο είναι στο λάθος.

Κασκαντίρης Δημήτριος