Το “κίνημα” των κίτρινων γιλέκων έχει δώσει και πάλι αφορμή διεθνώς για συζητήσεις επί συζητήσεων σχετικά με το ποια πρέπει να είναι η δομή ενός κινήματος αλλά και οι διεκδικήσεις αυτού. Σίγουρα θα έχετε παρακολουθήσει στα διαφορά μέσα ενημέρωσης, αλλά και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το τι έγινε εχθές στο Παρίσι. Θα αναφερθούμε εκτενέστερα παρακάτω για τα χθεσινά γεγονότα της 1ης Δεκέμβρη στο Παρίσι, κάνοντας πρώτα μια μικρή χρονολογική αναδρομή από την τελευταία διαδήλωση στις 24 Νοεμβρίου(σχετική αναφορά γι’ αυτή την μέρα, κάναμε στο περασμένο μας άρθρο) μέχρι και την χθεσινή διαδήλωση, που εξελίχθηκε τελικά σε μια κατάσταση εκτός ελέγχου, με αρκετές υλικές ζημιές και πάρα πολλές συλλήψεις και τραυματισμούς συμμετεχόντων σ’αυτήν.
Ήδη μετά και τα εκτεταμένα επεισόδια που συνέβησαν στο Παρίσι την 24η Νοεμβρίου, η κυβέρνηση Μακρόν προσπαθεί να επιρρίψει ευθύνες σε όλο το κίνημα γενικά, και επίσης επιβεβαιώνει πως παρά την όποια μαζικότητα που μπορεί να είχε η διαδήλωση, ότι δεν θα κάνει πίσω στα μέτρα που έχει ήδη αποφασίσει ότι θα πάρει. Έτσι, έχουμε στο δημόσιο διάλογο μια διαμορφωμένη αντίληψη πως το συγκεκριμένο κίνημα, ναι μεν επηρεάζει αρκετό κόσμο από τα λαϊκά στρώματα, αλλά επίσης έχουν αρχίσει να ξεπροβάλλουν από την Κυριακή, 25 Νοέμβρη, άτομα τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με βασικές διεκδικήσεις των λαϊκών στρωμάτων. Επιπλόεν, ξαφνικά και χωρίς να έχει δοθεί κάποια ανάθεση μέσω μιας γενικής συνέλευσης και ψηφοφορίας, 8 άτομα εμφανίζονται ως οι αντιπρόσωποι του κινήματος που στα διαφορά μέσα αλλά και ως αυτοί που τις προσέχεις ημέρες θα βρεθούν στο πρωθυπουργικό μέγαρο της Matignon για να συζητήσουν με τον πρωθυπουργό Édouard Phillipe.
Η αντιπροσωπεία αυτή απευθύνει στην κυβέρνηση “δύο κύριες προτάσεις” …
Η “αντιπροσωπεία” των οκτώ “επίσημων επικοινωνιακών εκπροσώπων” του κινήματος των “κίτρινων γιλέκων” δημιουργήθηκε για να «πραγματοποιήσει σοβαρή και αναγκαία επαφή με εκπροσώπους του κράτους και της κυβέρνησής του», ανακοινώνουν μέσω δηλώσεων που δημοσιεύθηκαν τη Δευτέρα 26 Νοεμβρίου. Μια απόφαση που δεν είναι ομόφωνη μεταξύ των υποστηρικτών του κινήματος.
Μετά από διαβουλεύσεις με τους υποστηρικτές της στο Facebook, αυτή η αντιπροσωπεία απευθύνει στην κυβέρνηση “δύο βασικές προτάσεις”: “Επανεξέταση όλων των φόρων” και “δημιουργία μιας συνέλευσης πολιτών” για να συζητήσουν τα θέματα της οικολογικής μετάβασης, που είναι το νέο φορολογικό “μομεράντουμ” της κυβέρνησης Μακρόν πάνω στα προϊόντα των καυσίμων. Επίσης, λόγω της οργής των πολιτών για τα ζητήματα της καθημερινότητας ζητούν να εστιαστεί η συζήτηση στην αύξηση της αγοραστικής δύναμης και την επισφάλεια, διευκρινίζει το κείμενο της αντιπροσωπείας.
Πέραν αυτού είχαμε την παρακάτω τοποθέτησή τους: “Η μόνη επιθυμία είναι όλες αυτές οι προτάσεις να υποβληθούν σε ένα παλλαϊκό δημοψήφισμα”, προσθέτει το κείμενο που δημοσιεύθηκε μετά από ένα νέο Σαββατοκύριακο κινητοποιήσεων και μια ημέρα πριν από την παρέμβαση του Μακρόν , για να αναλύσει και να εξηγήσει το νέο “κοινωνικό” συμβόλαιο, όπως περίπου το εξέφρασε, που θα συνοδεύει την οικολογική μετάβαση μέσω των φορολογικών μέτρων που προτίθεται να πάρει.
Αυτά τα αιτήματα κυμαίνονται από την κατάργηση της Γερουσίας μέχρι την υποχώρηση των εισφορών των εργοδοτών μέσω της αύξησης των εισφορών των ΜΜΕ και των συντάξεων. “Ζητάμε από το κράτος και τους εκπροσώπους της κυβέρνησης να μας συναντήσουν μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Εάν δεν πραγματοποιηθούν συναντήσεις ή σοβαρές προτάσεις κατά τη διάρκεια αυτής της ενδεχόμενης συναντήσης με την κυβέρνηση, οι ενέργειες θα συνεχιστούν και θα ενισχυθούν “, προειδοποιούν οι αντιπρόσωποι.
Η κυβέρνηση απάντησε επισήμως πάνω σ’αυτό το μήνυμα πως οι: “Μεταφορείς μηνυμάτων δεν είναι ηγέτες και υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων”
Μέσα στους οκτώ εκπρόσωπους, περιλαμβάνονται και τα δύο άτομα που είναι οι εμπνευστές του κινήματος, προερχόμενοι από την περιοχή, που είχαμε αναφέρει στο περασμένο μας άρθρο, Seine-et-Marne, οι Eric Drouet και Priscillia Ludosky.
Χάρτης του Παρισιού με σημεία επεισοδίων και πυρπολήσεων
Ερωτηθείς για την πρωτοβουλία αυτή μετά τη συνάντηση του υπουργικού συμβουλίου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Benjamin Griveaux, δήλωσε ότι είναι “ανοιχτοί” στο διάλογο, θέτοντας όμως σχετικά όρια, όπως δήλωσε ο ίδιος: “Εάν οι προτάσεις επανέλθουν για να ζητήσουν τη διάλυση της Εθνικής Συνέλευσης, την παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας (…), φοβάμαι ότι δεν μπορούμε να απαντήσουμε ευνοϊκά”.
Μια αντίδραση μέσα στο ίδιο το κίνημα προέκυψε και με την ανάδειξη αυτών των 8 ατόμων. Αυτός ο αυθόρμητος διορισμός οκτώ εκπροσώπων του κινήματος δεν είναι της αρεσκείας όλων των υποστηρικτών του κινήματος. Ένας συμμετέχων στα κίτρινα γιλέκα, από την Τουλούζη, ο Benjamin Cauchy, παραπονείται για έναν ορισμένο “σεχταρισμό” και μια “ριζοσπαστικοποίηση” σε αυτούς τους “αυτοαποκαλούμενους εκπροσώπους”. Ακόμη εκφράζει σκεπτικισμό για αυτή την ομάδα Facebook των “κίτρινων γιλέκων” στο Παρίσι που μιλά για ένα “πραξικόπημα”. “Δεν γνωρίζουμε ποιος ψήφισε για αυτούς τους ανθρώπους. (…) Αυτοί οι 8 εκπρόσωποι μας επιβάλλουν έτσι όλη αυτή την επιλογή χωρίς να έχουν κάνει ψηφοφορία και πραγματικές διαβουλεύσεις ».
Τα προφίλ των οκτώ αντιπροσώπων
Πρόκειται για έξι άνδρες και δύο γυναίκες, ηλικίας 20 έως 33 ετών, με διάφορα προφίλ. Πιο γνωστός είναι ο Éric Drouet, ένας 33χρονος οδηγός φορτηγού από το Melun (Seine-et-Marne), αφού αυτός είχε ξεκινήσει τα γεγονότα της 17ης και 24ης Νοεμβρίου σε όλη τη Γαλλία. Μετά από αρκετές παρεμβάσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές, έγινε πλέον αναγνωρίσιμος, αναμεταδίδοντας διάφορα μηνύματά μεσα στα κοινωνικά δίκτυα, συμπεριλαμβανομένης της σελίδας του στο Facebook “La France enervée”(η νευριασμένη Γαλλία)
Στη συνέχεια προσχώρησε η Priscillia Ludosky, μια άλλη φιγούρα των κίτρινων γιλέκων. Είναι επιχειρηματίας από την περιοχή του Savigny-le-Temple (Seine-et-Marne), ηλικίας 32, η οποία ήταν πίσω από την αναφορά κατά της αύξησης της φορολογίας των καυσίμων, που συγκεντρώνει σχεδόν ένα εκατομμύριο υπογραφές μέχρι σήμερα.
Εκτός από αυτά τα δύο ήδη γνωστά πρόσωπα, τα κίτρινα γιλέκα έχουν έξι περιφερειακούς εκπροσώπους. Μεταξύ αυτών, ο Maxime Nicolle, 31 ετών, αντιπρόσωπος απο το διαμέρισμα Côtes-d’Armor. Είναι υπεύθυνος για την ομάδα του Facebook “Fly Rider Info Bloc”, η οποία έχει περισσότερα από 49.000 μέλη και εμφανίστηκε την περασμένη εβδομάδα στο σκηνικό της εκπομπής “Touche pas à mon poste”(παρόμοιο επίπεδο ποιότητας εκπομπής σαν του κομιστή)
Επίσης 31 ετών, ο Julien Terrier είναι εκπρόσωπος του κινήματος στη Grenoble . Γεννήθηκε στο Annecy (Haute Savoie) επιχειρηματίας στο Corenc (Isère). Ήταν μέλος της Πολεμικής Αεροπορίας πριν από την τωρινή του δραστηριότητα σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των κατασκευών και του εμπορίου. Είναι επικεφαλής της δικής του επιχείρησης ανακαίνισης και επισκευής.
Στο Charente, ο εκπρόσωπος του κινήματος ονομάζεται Jason Herbert. ηλικίας 26 ετών, ο πρώην δημοσιογράφος ελεύθερος επαγγελματίας είναι τώρα υπεύθυνος για την επικοινωνία στο Angoulême και ειναι σύμβουλος εργατικού δικαίου και συνδικαλιστής με της CFDT(συνδικάτο του σοσιαλιστικού κόμματος). Χαρακτηριστική περίπτωση, στην συνάντηση που διοργανώθηκε στις 30 Νοεμβρίου στο Matignon με τον Edouard Philipe που αρνήθηκε να κινηματογραφήσει τη συνέντευξη.
Ο Thomas Miralles, διευθυντής εταιρείας, αντιπρόσωπος στο διαμέρισμα Pyrénées-Orientales. Μόλις 25 ετών, ξεκίνησε την δική του εταιρεία μεσιτείας υποθηκών πριν από τέσσερα χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 2014.
Η δεύτερη και τελευταία γυναίκα αυτής της αντιπροσωπείας είναι η Marine Charrette-Labadie, μια 22χρονη σερβιτόρα που ζει στο Corrèze. Πολύ δραστήρια στο κίνημα, είναι υπεύθυνη για το κίνημα των κίτρινων γιλέκων στο Brive από την αρχή του.
Ο τελευταίος εκπρόσωπος, Mathieu Blavier, είναι ένας φοιτητής 22 ετών. Πριν από δύο χρόνια, άφησε τις σπουδές στην αεροναυπηγική και ξεκίνησε σπουδες στο δίκαιο, όπου παράλληλα δραστηριοποιείται στην παραγωγή χυμού μήλου στο Miramas-le-Vieux, στο Bouches-du-Rhône.
Οι δηλώσεις του υπουργού Gerald Darmanin για τα επεισόδια του Σαββάτου 24ης Νοεμβρίου, που έριξαν λάδι στην φωτιά και όξυναν τις αντιθέσεις μεταξύ κίτρινων γιλεκων και κυβέρνησης.
Με ένα τελείως επιθετικό τρόπο ακόμη πιο αντιδραστικό, ο Υπουργός του Δημόσιου Ταμείου, Gerald Darmanin δήλωσε την Κυριακή ότι «είναι η καφέ πανούκλα που εμφανίστηκε» στα Ηλύσια Πεδία, κάνοντας αναφορά στον καφέ χρώμα των στολών των ναζί. Επίσης κατήγγειλε στο ίδιο πλαίσιο των δηλώσεων τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν το κίνημα των κίτρινων γιλέκων.
Μια απάντηση που ήρθε στον υπουργό του Macron προήλθε από την Marine Le Pen «σταματήσει να εξισώνει τα κίτρινα γιλέκα με τους Ναζί», ενώ ο ηγέτης των γερουσιαστών RS, Bruno Retailleau, κατήγγειλε «μια ελίτ εντελώς αποκομμένη από το λαό» που «που έχει ξεκινήσει να τους προσβάλει παροιμοιάζοντάς τους με τους φαιοχίτωνες, δηλαδή στους Ναζί ». Εδώ, βλέπουμε χαρακτηριστικά ότι από τις δηλώσεις τους, στήνουν ένα μοχλευμένό τοπίο ανάπτυξης των αντιδράσεων με στόχο την παραπέρα συντηρητικοποίηση. Έχουμε ξαναδεί ανάλογα περιστατικά που χαρακτηρίζουν τεράστιες μάζες ως ναζί/φασίστες και πως το πολιτικό προσωπικό σπεκουλάρει πάνω σε ένα τέτοιο δίπολο.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έτρεξε αργότερα να τα μπαλώσει αλλά ήταν ήδη αργά…
Με όλη αυτή την φρασεολογία και τα παιχνίδια τακτικισμού μεσοβδόμαδα από τις ηγεσίες του κινήματος και της κυβέρνησης ,και με έναν Μακρόν σχεδόν εξαφανισμένο και αποκομμένο ακόμα και απο μερίδα του κόσμου που δεν αντιδρά και τόσο. Έκανε απλά μερικές δηλώσεις ότι θα συνεχίσει ακάθεκτος το κυβερνητικό του έργο, ενώ έδωσε και δημόσια συγχαρητήρια στις δυνάμεις της αστυνομίας, για την βίαιη καταστολή που επέδειξαν απέναντι στα κίνητρα γιλέκα. Δημιουργήθηκε μια ένταση που προμήνυε αυτό που ξεσπούσε και που είδαμε, το Σάββατο της 1ης Δεκέμβρη.
Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018
Σε ολόκληρη τη χώρα, έχουν δημιουργηθεί πολλά μπλόκα περιορισμένης διέλευσης ή και αποκλεισμού υπό τον έλεγχο των κίτρινων γιλέκων. Αφήνουν κόσμο να περάσει δωρεάν τα διόδια. Ορισμένα έντονα γεγονότα συμβαίνουν σε περιοχές όπως η Μασσαλία, η Ντιζόν, η Τουλούζη ή το Μπορντό.
Δυστυχώς η κατάσταση μύριζε μπαρούτι ήδη απο της 8 η ώρα το πρωί στον περίγυρο της πλατείας Charles de Gaulle, όπου βρίσκεται το μνημείο της Αψίδας του Θριάμβου.
Στο Παρίσι, πραγματοποιούνται καταστροφές και σκηνές ταραχών ασυνήθιστης βίαςβίας. Η Αψίδα του Θριάμβου λεηλατείται και γίνεται πλιάτσικο στο εσωτερικό κατάστημα με σουβενίρ, πολλά αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν και τα καταστήματα λεηλατήθηκαν σε διαφορά σημεία του κέντρου του Παρισιού. Η αναφορά της αστυνομίας κάνει λόγο ότι τραυματίστηκαν 133 άτομα, μεταξύ των οποίων και 23 αστυνομικοί και ότι πραγματοποιήθηκαν 412 συλλήψεις, αναφέροντας παράλληλα ένα νεκρό στην πόλη της Arles. Το Υπουργείο Εσωτερικών έδινε 75.000 διαδηλωτές στις 3 μ.μ. σε όλη τη Γαλλία.
Η νομαρχία του Haute-Loire καίγεται με κοκτέιλ μολότοφ, ενώ ορισμένοι διαδηλωτές προσπαθούν να αποτρέψουν την πρόσβαση των πυροσβεστικών οχημάτων στις πυρκαγιές που άναψαν σε καταστήματα. Γίνονται βανδαλισμοί και πυρπολήσεις καταστημάτων και διαφόρων οχημάτων από συγκεκριμένες ομάδες ατόμων που είχαν εισχωρήσει από νωρίς μέσα στην μάζα των κίτρινων γιλέκων και οι οποίοι ήταν και ο κύριος λόγος που είχαμε εκτεταμένα επεισόδια έως αργά την νύχτα στο Παρίσι.
Ο Macron αντιδρά από το Μπουένος Άιρες
«Δεν υπάρχει λόγος που να μην δικαιολογεί που οι δυνάμεις ασφαλείας επιτέθηκαν, όπως για παράδειγμα ότι λεηλατήθηκαν καταστήματα, ενώ και οι συμμετέχοντες και οι δημοσιογράφοι απειλήθηκαν, με τα γεγονότα στην Αψίδα του Θριάμβου,» είπε από την πλευρά του, Macron στο Μπουένος Άιρες στο τέλος της συνόδου κορυφής της G20, ανακοινώνοντας επείγουσα συνάντηση «Κυριακή το πρωί» μαζί με τον πρωθυπουργό του.
Στην περιοχή της Όπερας, στην Avenue Foch στην Rue de Rivoli εκδηλώθηκαν αρκετοί βανδαλισμοί και μάχες σώμα με σώμα με την αστυνομία από μερίδα διαδηλωτών που κατέβηκαν απλά και μόνο για να δημιουργήσουν προβοκατόρικες καταστάσεις και να εκμεταλλευτούν το γεγονός. Επαναλήφθηκε σε αρκετές γειτονιές της πρωτεύουσας το ίδιο έργο, επισκιάζοντας το μήνυμα που θέλουν να μεταφέρουν σε όλη την Γαλλία, από δεκάδες χιλιάδες «γιλέκα κίτρινα ” για τις διεκδικήσεις που τους έκαναν να κατέβουν στους δρόμους. Ο πρωθυπουργός Edouard Philippe μίλησε για «απίστευτα συγκλονιστική» βία κατά τη διάρκεια επίσκεψης το βράδυ του Σαββάτου σε στρατώνες της αστυνομίας. Από νωρίς το βράδυ, η κατάσταση ήταν “πιο ήσυχη” στην πρωτεύουσα, “αλλά δεν είναι απόλυτα ασφαλής”, δήλωσε ο Christophe Castaner, υπουργός εσωτερικών και ο όποιος άφησε να εννοηθεί πως μέτρα ελάφρυνσης θα παρθούν μετά απο τρεις μήνες (αν παρθούν ποτέ) και ότι ως κυβέρνηση και υπουργείο απότυχαν να αποτρέψουν τα χθεσινά γεγονότα . Πρόσθεσε όμως πως δεν έχουν κανένα ταμπού για να κηρύξουν και πάλι την χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κάτι που μεταφράζεται σε έντονη αστυνομική παρουσία και στρατό σε όλη την χώρα(παρόμοια κατάσταση όπως μετά και τα τρομοκρατικά χτυπήματα του 2015).
Ποιοι ήταν όλοι αυτοί που επιδόθηκαν σε βανδαλισμούς κτλ; Δεν μπορεί να δοθεί επί του παρόντος μια σαφή απάντηση. Έχουμε όμως αρκετάπαραδείγματα από προηγούμενα περιστατικά στο Παρίσι, με το black block να αναπτύσσει δυνάμεις. Όπως επίσης και κατά καιρούς από αρκετές ακροδεξιές ομάδες που επιδίδονται σε βανδαλισμούς και πυρπολήσεις. Πολλά τα ερωτήματα αλλά δυστυχώς προς στιγμήν το μόνο σίγουρο ειναι ότι πρόκειται για ένα κίνημα χωρίς περιφρούρηση, κάτι που το καθιστά έρμαιο των επιδιώξεων του καθενός γκρουπούσκουλου.
Μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση και την επιμονή των ΜΜΕ να εστιάζουν στα γεγονότα των βανδαλισμών, χάθηκε και η ουσία που για πολλούς ανθρώπους ήταν η ευκαιρία να εκφράσουν την αγανάκτηση τους. Επίσης κάτι άλλο πολύ σημαντικό που πέρασε στα ψιλά ήταν μια άλλη συγκέντρωση στην πλατεία République, όπου διοργανώθηκε για 16η συνεχή χρονιά, πορεία-διαδήλωση από το πανγαλλικό συμβούλιο των ανέργων και επισφαλώς εργαζόμενων της CGT (Comité national CGT chômeurs et précaires)
Πορεία των ανέργων και επισφαλών με κάλεσμα της CGT σε ένα πλαίσιο κοινωνικού θυμού
Περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι βρίσκονταν στο Παρίσι με την πρόσκληση της CGT να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην ανεργία και την επισφάλεια το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου. Μια δέκατη έκτη εθνική έκκληση ξεκίνησε σε ένα πλαίσιο γενικού θυμού, ενώ η κοινωνική ασφάλιση κ η ανεργία είναι εκτός πλάνου της κυβέρνησης.
Σχεδόν 11 εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς εργασία ή επισφαλείς
Τα δικαιώματα αυτά απαγορεύονται επί του παρόντος στα 5.649.600 άτομα που είναι επίσημα εγγεγραμμένα στο Pôle Emploi( το αντίστοιχο του ΟΑΕΔ) στο τέλος του τρίτου τριμήνου του 2018, εκ των οποίων μόνο το 42% λαμβάνει επίδομα. Σε αυτό να προσθέσουμε ότι ο αριθμός των επισφαλών, είναι «11 εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς δουλειά ή επισφαλείς και ότι είμαστε στην πέμπτη σε μέγεθος παγκόσμια οικονομία», διαμαρτυρήθηκε Tennesse Γκαρσία, ο γενικός γραμματέας της Εθνικής Επιτροπής των Εργαζομένων ανέργων και επισφαλών CGT.
«Οι εργοδότες και η κυβέρνηση μας προσβάλλουν, μας αποκαλούν απατεώνες, τεμπέληδες και εκμεταλλευτές κοινωνικών βοηθημάτων, όμως οι ίδιοι έδωσαν φορολογικές απαλλαγές και μετοχές( ιδιωτικοποιημένων δημοσίων υπηρεσιών) σε επιχειρηματίες και επιχορηγήσεις, με την κυβέρνηση να διοργανώνει αυτό το επισφαλές πλαίσιο για να βάλει τους εργαζόμενους σε ανταγωνιστικό περιβάλλον και έτσι να τους ασκούν πιέσεις ως εργαζόμενους αλλά και στους μισθούς».
Και σε όλο αυτό το μωσαϊκό που εμφανίστηκε μέσα στο κίνημα των κίτρινων γιλέκων, προβάλλει και η παραπαίουσα αριστερά της Γαλλίας, που δεν στηρίζει πρωτοβουλίες σαν αυτή της Επιτροπής Ανέργων και Επισφάλειας της CGT, που έχουν ένα ταξικό πρόσημο και με προτάγματα τα οποία να στηρίζουν εργασία, κοινωνική ασφάλεια, υγεία για όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους. Αλλά ψαρεύουν σε θολά νερά και βλέπουν, τάχα μου, “προεπαναστατικές” συνθήκες μέσα σε ένα κίνημα όπου διαφαίνεται ότι η μόνη οργανωμένη δύναμη στο εσωτερικό των κίτρινων γιλέκων είναι η άκρα δεξιά (σας θυμίζεις κάτι;)
Είναι γνωστό βέβαια πως το έργο του Λένιν, “Τι να κάνουμε;” το απεχθάνονται, στην γαλλική οπορτουνιστική/ρεφορμιστική αριστερά, όπως «ο διάολος το λιβάνι». Αχτίδα μέσα σ’αυτήν την αντίδραση που ανεβαίνει την ώρα που η πλειονότητα της αριστεράς απαρνιέται τους ταξικούς αγώνες, είναι μερικά συνδικάτα που ευτυχώς προάγον την πολιτική και τα ταξική πάλη, ακόμα και μέσα σε ένα αρνητικό περιβάλλον και με τις δυσκολίες που εμπεριέχει. Η ταξική πάλη μαθαίνεται και κερδίζεται μέσα στους εργασιακούς χώρους, στις απεργίες, στους δρόμους, στα συνδικάτα και όχι στα αμφιθέατρα από μια μικροαστική ελίτ που όλα νομίζει πως τα ξέρει και που θεωρεί πως κάθε έκφραση της αγανάκτησης φέρνει και επαναστατικές συνθήκες…
Α.Π
Kατιούσα
