Γράφει ο Γιώργος Μουσγάς
Το ΣτΕ τάχτηκε υπέρ του επανυπολογισμού και της περικοπής των συντάξεων του ψαλιδοχέρη υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου. Το 2017 και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι οι μειώσεις των συντάξεων «δικαιολογείται από σκοπούς γενικού συμφέροντος που επιδιώκει η Ένωση»
Υπέρ του επανυπολογισμού και της περικοπής της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις ψήφισε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) το βράδυ της 11.5.2018, απορρίπτοντας τις προσφυγές των οργανώσεων των συνταξιούχων που ζητούσαν να κηρυχτεί αντισυνταγματικός ο νόμος λαιμητόμος 4387/2016 του ψαλιδοχέρη υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου.
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο (Ολομέλεια του ΣτΕ), σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιοποίησε η Ένωση για την υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚ), με οριακή πλειοψηφία μίας (1) μόνο ψήφου (αφού 13 δικαστές ψήφισαν υπέρ της συνταγματικότητας των περικοπών και 12 δικαστές υπέρ της αντισυνταγματικότητάς τους) απέρριψε τις προσφυγές των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων των συνταξιούχων που ζητούσαν να κηρυχθεί αντισυνταγματικός ο επανυπολογισμός των συντάξεων και η περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις καταβαλλόμενες συντάξεις τους που είχαν επιβληθεί με τον ν. 4387/2016 («Νόμος Κατρούγκαλου»). Με την απόφαση αυτή, όπως σημειώνει η ΕΝΥΠΕΚ, αλλάζει με την απόφασή του αυτή όλα τα δεδομένα αναφορικά με την προοπτική των περικοπών των συντάξεων όπως έχουν προνομοθετηθεί από τη σημερινή κυβέρνηση για να ισχύσουν από 1-1-2019.
Με την απόφαση αυτή εξατμίζονται οι ψευδαισθήσεις εκείνων που είχαν αναγάγει σε πρώτιστη επιλογή τις προσφυγές στα δικαστήρια για την επίλυση μέγιστων συνταξιοδοτικών θεμάτων. Αλλά κι όταν υπήρξαν αποφάσεις των δικαστηρίων με θετικό περιεχόμενο για συνταξιοδοτικά ζητήματα, χρειάστηκε πολιτική απόφαση της κυβέρνησης –μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται και η έγκριση των δανειστών- για να υπολοιποιηθεί.
Αυτή η πλευρά είναι ξεκάθαρη για τις οργανώσεις των συνταξιούχων που δρούν στα πλαίσια της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων ΙΚΑ, Δημοσίου, ΟΑΕΕ, ΕΛΤΑ, ΟΣΕ, ΝΑΤ, ΠΟΣΕ-ΟΑΕΕ και Πανελλήνιου Συλλόγου Συνταξιούχων και αυτή την περίοδο βρίσκονται σε αδιάκοπο αγώνα για να μην εφαρμοστεί ο επανυπολογισμός και να μην ισχύσουν οι περικοπές στην προσωπική διαφορά των συντάξεων.
Απ’ τις 20 Απρίλη 2018 μέχρι σήμερα έχουν οργανωθεί 15 μεγάλες συγκεντώσεις στην Αθήνα και στην Επαρχία και μέχρι τις 25 Μάη 2018 έχουν προγραμματιστεί άλλες έξι συγκεντρώσεις στην πρωτεύουσα και την περιφέρεια. Δηλαδή μέσα σε 36 μέρες θα γίνουν 21 κινητοποιήσεις. Μ’ άλλα λόγια, αν εξαιρεθούν τα πέντε Σαββατοκύριακα, σχεδόν κάθε εργάσιμη μέρα οι συνταξιούχοι ήταν στους δρόμους κάποιας πόλης της Ελλάδας ή ακουγόταν ο αντίλαλος των συνθημάτων τους: «Όλα τα ταμεία τα χτίσαν οι γενιές μας κληρονομιά να μείνουνε στις οικογένειές μας» και «Εμπρός λαέ ξεσηκωμός στα μέτρα της κυβέρνησης κανείς συμβιβασμός».
Το «Ευρωπαϊκό κεκτημένο»
Η απόφαση του ΣτΕ διαπερνάται το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Κεκτημένο των κοινωνικών δικαιωμάτων», όπως αποτυπώθηκε απ’ το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΓΕΔΑ).
Έλληνες συνταξιούχοι που δούλεψαν στον ΟΤΕ προσέφυγαν σε αυτό το δικαστήριο καταγγέλοντας ότι «από το 2010 έως και το 2014, και κατ’ εφαρμογή μέτρων δημοσιονομικής και μακροοικονομικής προσαρμογής που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα με σειρά αποφάσεων του Συμβουλίου της Ε.Ε., οι συντάξεις γήρατος υπέστησαν δραματικές περικοπές και μειώσεις που έφθασαν σε συνολική μείωση που υπερβαίνει το 40% επί του συνολικού των αποδοχών, καθώς μόνο οι επικουρικές συντάξεις έχουν μειωθεί κατά 70%)».
Στις 3 Απρίλη 2017 –εννιά, δηλαδή, μέρες μετά την επετειακή Σύνοδο στη Ρώμη στις 25 Μάρτη 2017, των 27 αρχηγών κρατών της ΕΕ για τα 60 χρόνια απ’ την υπογραφή της θεμελιακής, για την ΕΕ, Συνθήκης της Ρώμης- το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι αυτή η απόφαση «δικαιολογείται από σκοπούς γενικού συμφέροντος που επιδιώκει η Ένωση» και ότι «λαμβανομένων υπ’ όψιν των σκοπών αυτών και του άμεσου κινδύνου για τη φερεγγυότητα της Ελλάδας τα μέτρα δεν μπορούν να θεωρηθούν αδικαιολόγητοι περιορισμοί των δικαιωμάτων που επικαλούνται οι ενάγοντες» (!)
Δικαιολογημένη δηλαδή η βαρβαρότητα (!) σε βάρος των κοινωνικών δικαιωμάτων αρκεί αυτή να υπηρετεί τις «τέσσερις ελευθερίες» της συνθήκης του Μάαστριχτ: Της ελευθερίας στην κίνηση των κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού. Μ’ άλλα λόγια: Να πληρώνεις μια ζωή, όπως ακριβώς ορίζουν κάθε φορά οι νόμοι τους, για να ΄χεις αποκούμπι στα γεράματα, και να έρχεται η κάθε κυβέρνηση, όταν πρόκειται να πληρώσει τη δόση στους δανειστές για χρέη που δεν αφορούν το λαό, να βγάζει και μια λωρίδα απ’ το τομάρι των συνταξιούχων, των εργαζομένων, των φτωχών αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων.
Αυτή η βαρβαρότητα, με τη βούλα της ελληνικής ή της ευρωπαϊκής δικαιοσύνης, δεν πρόκειται να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των Ελλήνων συνταξιούχων που σήκωσαν συλλογικά το μπόι τους απ’ το 1994, που συγκρότησαν την πρώτη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα. Πρώτη κατάκτηση εκείνων των αγώνων ήταν το 1996 το ΕΚΑΣ, το οποίο καταργεί οριστικά η «για πρώτη φορά κυβέρνηση της Αριστεράς», παρότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωνε το 2015 απ’ το βήμα της Βουλής ότι δεν μπορεί να φανταστεί βουλευτή να ψηφίζει την κατάργησή του!
Το αγωνιστικό κίνημα των συνταξιούχων δεν παραγράφει κανένα απ’ τα δικαιώματα που αφαιρέθηκαν. Το επόμενο ραντεβού είναι η Παναττική συγκέντρωση στις 15 Μάη 2018 στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, ώρα 10 π.μ., με πορεία, στη συνέχεια, πρός το υπουργείο Οικονομικών. Ταυτόχρονα υπάρχει η προετοιμασία για τη μεγάλη διαμαρτυρία στις 19 Ιούνη 2018 στην Αθήνα.
Εκεί! Στο «ιερό πεζοδρόμιο» κρίνεται, άλλωστε, και το δίκιο του αγώνα.
