Μας υπέδειξαν μια ενδιαφέρουσα δουλειά την οποία και παρουσιάζουμε.
Αντιγράφουμε από το κείμενο που συνοδεύει το λαϊκό παραμύθι «Τα δεκανίκια»:
Τα όπλα για την ταξική πάλη είναι πολλά …και ένα από αυτά τα όπλα
είναι η ιδεολογική διαπαιδαγώγηση των παιδιών και νέων…παιδιών της
εργατικής τάξης – των λαϊκών οικογενειών έξω και απέναντι από την
«πλαστή» μόρφωση και αστική ιδεολογία.
«Ποιος ξέρει από που να έρχονταν αυτές οι ιστορίες μεγάλες και
μικρές. Μη ξεπηδούσαν απ΄την φλογέρα ή μήπως απ’ την φωτιά; Μην έρχονταν
από κάποιο ποταμό ή από κάποια λίμνη; Μην ήταν οι φωνές των ξωτικών ή
μήπως ο χορός των νεράιδων; Μήπως τις έφεραν μαζί τους οι καλικάντζαροι
τα Χριστούγεννα; Μαζί θα ταξιδέψουμε μοναχά με την φωνή και θα θυμίσουμε
ιστορίες που θυμούνται οι παλιοί, ιστορίες που τις ύφαινε το μυαλό και
τις μετέφερε ο λόγος. Ιστορίες που κουβαλάνε σοφία, έρωτα, δάκρυα, πάθη
και λάθη των ανθρώπων, αλλά και στεναγμούς από τα έγκατα της γης. Κάθε
λέξη να μας θυμίζει και μια βελονιά από τα υφαντά τους ή ένα σπυρί από
το καλαμπόκι που ξεσπύριζαν τα βράδια. Κάθε παραμύθι και μια μάζωξη ή
έναν ξενιτεμό. Θα πούμε ψέμματα, θα πούμε αλήθεια. Ψέμματα όμως κι’
αλήθεια γιατί έτσι είναι τα παραμύθια… Και όπως λένε και οι παλιοί, όσα
μύθια τόση αλήθεια».
Ε. Στ.
atexnws
