«Φρένο» στην προσπάθεια να περικοπούν επιπλέον οι αποδοχές των εργαζομένων σε ΔΕΚΟ και στα υπόλοιπα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) του ευρύτερου δημόσιου τομέα βάζει ο Αρειος Πάγος. Υιοθετώντας ανάλογη κρίση και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ο ΑΠ δέχθηκε ότι είναι παράνομες οι περικοπές που επιχειρήθηκε να εφαρμοστούν, δηλαδή και πέραν του 25% των μνημονιακών μειώσεων.
Παράλληλα να τονίζουμε ότι την τρέχουσα περίοδο πολλοί ΟΤΑ αντιμετωπίζουν έναν οικονομικό «βραχνά» και με διάφορες δικαστικές αποφάσεις (περιφερειακών Ειρηνοδικείων ως επί το πλείστον), που λένε «ναι» στην καταβολή επιδομάτων δώρων εορτών και αδείας, κρίνοντας αντισυνταγματική την κατάργησή τους για διάφορες κατηγορίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Οι φορείς Σύμφωνα με το «Έθνος», το 2011 οι φορείς αυτοί, όπως και οι ΟΤΑ, υποχρεώθηκαν να μειώσουν το μέσο μισθολογικό κόστος τους κατά 35% σε σύγκριση με το 2009, με περικοπές που έγιναν αμέσως (σε ποσοστό 25% των αποδοχών του Οκτωβρίου 2011), ενώ οι λοιπές περικοπές θα γίνονταν ισόποσα τα δύο επόμενα χρόνια. Ετσι όσοι υπέστησαν την περικοπή του 25% συνέχισαν να εισπράττουν προσωρινά μέχρι το 2013 το ποσό της λεγόμενης «υπερβάλλουσας μείωσης», ενώ με τον Ν. 4093/12 υπήρξε νέο «πάγωμα» της περικοπής μέχρι το τέλος του 2016. Ωστόσο, μετά την υπαγωγή τους με τον ίδιο νόμο στο ενιαίο μισθολόγιο, το ΓΛΚ με εγκύκλιό του το 2013 (που αποδείχθηκε εσφαλμένη) υποχρέωσε τις διοικήσεις των ΔΕΚΟ, των ΝΠΙΔ του ευρύτερου δημόσιου τομέα κ.λπ., να κάνουν νέες περικοπές αποδοχών μέχρι 25%, ενώ οι εργαζόμενοι περίμεναν ότι θα συνεχιστεί κανονικά η καταβολή της «υπερβάλλουσας μείωσης».
Επειδή η εφαρμογή της εγκυκλίου οδηγούσε σε νέες περικοπές στο όνομα του ενιαίου μισθολογίου, άρχισαν οι προσφυγές στα δικαστήρια, πολλά από τα οποία (στην περιφέρεια κυρίως), όπως και το ΕΣ, έκριναν παράνομες τις πέραν του 25% περικοπές. Η υπόθεση έφτασε στον ΑΠ, που δικαίωσε 91 εργαζομένους στη Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης-Αποχέτευσης Ξάνθης, που είχαν προσβάλει ως παράνομες τις επιπλέον του 25% περικοπές, επικαλούμενοι την αναστολή τους, αλλά και προστατευτικές για την εργασία διατάξεις του Συντάγματος και διεθνών συμβάσεων. Η ΔΕΥΑ προσπάθησε να δικαιολογήσει τις εκ των υστέρων περικοπές με την επίκληση του νεότερου Ν. 4354/15, που μετατόπισε τον χρόνο αναστολής του μέτρου από την 1-1-13 και μετά (ενώ η αρχική αναστολή είχε προβλεφθεί μερικούς μήνες νωρίτερα), με συνέπεια να μένει ανοιχτός χρόνος για περαιτέρω περικοπές.
Ο ΑΠ, κρίνοντας κατ’ αρχάς ότι πρέπει να ερμηνεύονται στενά οι νόμοι που περικόπτουν αποδοχές εργαζομένων, αρνήθηκε να εφαρμόσει αναδρομικά τον Ν. 4354/15, σημειώνοντας ότι η επιβολή αναδρομικών ρυθμίσεων έχει και όρια και δεν επιτρέπεται να θίγουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις (όπως την εφετειακή που δικαίωσε τους συγκεκριμένους εργαζομένους). Οι εργαζόμενοι υποστήριξαν ότι η αναδρομική ρύθμιση θα παραβίαζε με την εφαρμογή της διατάξεις του Συντάγματος και διεθνών συμβάσεων που προστατεύουν την ισότητα, την ιδιοκτησία, τα περιουσιακά δικαιώματα κ.λπ.
