Να σας πω μια ιστορία;
Την λέω ιστορία, δηλαδή τάχα μου δεν είναι αλήθεια, γιατί είναι από εκείνα που θέλεις να μην είναι αλήθεια!
Πριν λίγους μήνες, οι αρμόδιοι της ιταλικής ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανακάλυψαν ότι κάποιοι υπάλληλοι της, παρακρατούσαν εισιτήρια για όφελος τους.
Εκεί οι κατηγορούμενοι έχουν δικαίωμα να ορίσουν αντιπρόσωπο, να μάθουν τους λόγους της κατηγορίας και φυσικά να υπερασπίσουν τον εαυτό τους.
Την πλειοψηφία στα Πειθαρχικά Συμβούλια την έχει ο εργοδότης, άρα στο τέλος μπορεί να επιβάλλει όποια ποινή θέλει. Στις περιπτώσεις αυτές υπάρχει μέχρι και η ποινή της απόλυσης.
Στην περίπτωση όμως που ανέφερα, δεν ακολουθήθηκε αυτή η διαδικασία.
Κατ' αρχήν όλη η υπόθεση κρατήθηκε μυστική και ότι μαθαίναμε, ήταν από διαρροές σκόπιμες ή τυχαίες.
Έτσι μάθαμε ότι, οι 8 υπάλληλοι που κατηγορούνται απομακρύνθηκαν μεν από τη θέση τους, αλλά δεν παραπέμθηκαν ποτέ. Ίσως γιατί ανάμεσα τους ήταν και συνδικαλιστές της κυβερνητικής παράταξης;
Η επιλογή που έγινε από την παράταξη τους (Δίκτυο Σιδηροδρομικών) και το σωματείο τους ΠΕΠ ΤΡΑΙΝΟΣΕ με την ανοχή της ΠΟΣ, ήταν καταστροφική. Κράτησαν την υπόθεση στο παρασκήνιο και διαπραγματεύονταν με την ιταλική Διοικηση και το ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θεώρησαν ότι έτσι εξυπηρετούσαν τους υπαλλήλους ή κάποιον άλλον;
Μέχρι προχθές που η ιταλική Διοίκηση με απόφαση του διορισμένου από το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ "ενωματάρχη" Τσαλίδη, απέλυσε τους 8 υπαλλήλους γιατί... έτσι της αρέσει!
Η αυταρχική απόφαση απόλυσης καταργεί το μύθο που καλλιεργούσαν οι Συριζαίοι και το Δίκτυο (μαζί με τους απολυμένους) ότι στην ιδιωτική ΤΡΑΙΝΟΣΕ ισχύουν οι εργασιακές σχέσεις ή οι ΣΣΕ.
(Για τους αληθινούς ή τους τάχα μου βλάκες, θυμίζω ότι εργασιακές σχέσεις λογούνται, ότι ρυθμίζει το περιβάλλον ανάμεσα στον εργαζόμενο και τον εργοδότη)
Στις εταιρείες όπως αυτή που ξεπούλησε ο Τσίπρας, ισχύει ότι λένε οι Ιταλοί και ο Τσαλίδης.
Τώρα;
Τι γίνεται τώρα;
Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που κρατιέται παγωμένο το Πειθαρχικό δίκαιο. Ούτε και στην περίπτωση του σκράπ που έσκασε πέρυσι, λειτούργησαν τα Πειθαρχικά συμβούλια, δημιουργώντας πολλά ερωτηματικά και για τις επιλογές της Διοίκησης του ΟΣΕ.
Τι γίνεται, αδέλφια;
Παναγιώτης Τερζόγλου