Παράταση στην παράταση και με πρόσχημα την πανδημία, τα περισσότερα από τα «έκτακτα» μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, που ανατρέπουν εργασιακές σχέσεις και μισθούς, γίνονται όλο και πιο μόνιμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τηλεργασία, που η γενίκευσή της προβλεπόταν ήδη από τις πρώτες ΠΝΠ, στις αρχές του Μάρτη.
Αν και πέρασαν από τότε τέσσερις ολόκληροι μήνες και οι περιορισμοί στην κυκλοφορία έχουν πλέον αρθεί, η κυβέρνηση δίνει νέα παράταση μέχρι τις 31 Ιούλη στη δυνατότητα που έχει η εργοδοσία να επιβάλλει μονομερώς την τηλεργασία στον εργαζόμενο.
Κι ο λόγος δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι η εργοδοσία εκτίμησε δεόντως τα «οφέλη» της τηλεργασίας, όπως η αύξηση της παραγωγικότητας, η πλήρης κατάργηση των ορίων ανάμεσα στον εργάσιμο και τον μη εργάσιμο χρόνο, η απομόνωση του εργαζόμενου από τον εργασιακό του χώρο, όπου μπορεί να ασκεί και συνδικαλιστική δραστηριότητα και άλλα πολλά, που για τον εργαζόμενο μεταφράζονται σε νέες απώλειες και μεγαλύτερη εκμετάλλευση.
Αντίστοιχα, πυκνώνουν οι καταγγελίες ότι η μετάθεση στην καταβολή του Δώρου Πάσχα για το καλοκαίρι άνοιξε το δρόμο για να μην το καταβάλουν καθόλου οι εταιρείες ή να το παζαρέψουν με το επίδομα άδειας, που επίσης δικαιούνται όσοι εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Με τούτα και με τα άλλα, η «επόμενη μέρα» για τους εργαζόμενους, στον απόηχο του πρώτου κύματος της πανδημίας και ενώ η κρίση δείχνει ολοένα και περισσότερο τα δόντια της, είναι εδώ, επιβεβαιώνοντας ότι χρειάζονται οργάνωση και καθημερινός αγώνας για να μην πληρώσουν τα σπασμένα του κεφαλαίου οι εργαζόμενοι και ο λαός.
