Σαν να ήταν χθες η 15/03/1984, η ημέρα που έγινα μέλος της σιδηροδρομικής οικογένειας και κάνοντας ένα εργασιακό ταξίδι τριανταπέντε ετών, έφτασε η ώρα της συνταξιοδότησής μου.
Στο ταξίδι αυτό, έχοντας όλους εσάς συνταξιδιώτες μου, περάσαμε δύσκολες και εύκολες διαδρομές, που μας γέμισαν εμπειρίες. Συνεργαστήκαμε, γνωριστήκαμε, γλεντήσαμε, χαρήκαμε, στεναχωρηθήκαμε, λυπηθήκαμε, βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον σε κάθε δύσκολη στιγμή. Μέσα από όλα αυτά εισέπραξα, την αλληλεγγύη, το σεβασμό, την αγάπη σας.
Σας ευχαριστώ εγκάρδια γι΄αυτά που μου μάθατε και για εκείνα που με κάνατε να αισθανθώ. Σας ευχαριστώ, που μέσα από την αλληλοκατανόηση, πετύχαμε να έχουμε μια πολύ καλή και εποικοδομητική συνεργασία, όλα αυτά τα χρόνια. Ευχαριστώ ιδιαιτέρως, εκείνους τους συναδέλφους, που με τις γνώσεις τους και την εμπιστοσύνη τους, με βοήθησαν να ασκήσω καλύτερα τα καθήκοντά μου και να πετύχω τους εργασιακούς μου στόχους.
Από την πλευρά μου, πιστεύω ότι, η βοήθειά μου, (στο μέτρο του δυνατού) και οι γνώσεις μου, ήταν πάντα στη διάθεσή σας, γι΄ αυτό άλλωστε πολλοί από εσάς με προσφωνούσατε “δάσκαλο”.
Ευχαριστώ, επίσης, τα μέλη της οικογένειάς μου, που με έχουν κάνει ευτυχισμένο και υπερήφανο σύζυγο και πατέρα, αφού με την αγάπη τους, την κατανόηση και τη στήριξή τους, με βοήθησαν να φτάσω στο τέλος αυτού του ταξιδιού. Το γεγονός, ότι βγαίνω στη σύνταξη υγιής, με χαροποιεί ιδιαίτερα και εύχομαι και σε εσάς το ίδιο. Τα συναισθήματα πολλά και έντονα και με την συγκίνηση να κυριαρχεί, σας αποχαιρετώ. Εύχομαι από βάθους ψυχής, να έχετε καλό και δημιουργικό υπόλοιπο του εργασιακού σας βίου και να είστε πάντα ΥΓΙΕΙΣ και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ, εσείς και οι οικογένειές σας.
Με αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
