Κάθε μέρα που περνάει απ' όταν παρουσιάστηκε το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τα Εργασιακά, επιβεβαιώνεται ολοένα και περισσότερο ότι αυτό το τερατούργημα μόνο χειρότερο μπορεί να γίνει για τους εργαζόμενους, και κυρίως για τους νέους. Οτι δεν χωράει καμία διαβούλευση για «βελτιώσεις» και «διορθώσεις», δικαιώνοντας την καθολική απόρριψή του από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, το πανεργατικό αίτημα να μην κατατεθεί στη Βουλή.
Μια ματιά να ρίξει κανείς σε όσα μεσολάβησαν απ' όταν η κυβέρνηση έδωσε στη «διαβούλευση» το νομοσχέδιο, πριν από τρεις βδομάδες, είναι αρκετή για να βγάλει συμπεράσματα.
Πρώτοι απ' όλους ο ΣΕΒ και οι μεγαλοξενοδόχοι, με «ανοιχτή όρεξη», μην μπορώντας να κρύψουν την ανυπομονησία τους να ψηφιστούν και να αρχίσουν να εφαρμόζονται οι νέες αντεργατικές διατάξεις, ζητούν με παρεμβάσεις τους ακόμα περισσότερες αντιδραστικές αλλαγές, μεγαλύτερη «ευελιξία» στη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων.
Χτυπάνε βέβαια «ανοιχτές πόρτες», αφού η κυβέρνηση όχι μόνο υπερασπίζεται κάθε αράδα του αντεργατικού της νομοσχεδίου, παρά την καθολική κατακραυγή, αλλά ενσωματώνει και πολλές από τις «παρατηρήσεις» της μεγαλοεργοδοσίας πριν το καταθέσει στη Βουλή.
Αυτό κάνει για παράδειγμα ο υπουργός Εργασίας, αναγγέλλοντας άρον - άρον ότι θα θεσπίσει την τελεσίδικη απαγόρευση μιας απεργίας όταν αυτή κριθεί «παράνομη» στα δικαστήρια, ώστε να μην επανακηρύσσεται από τα παραπάνω συνδικαλιστικά όργανα!
Κυβέρνηση και εργοδοσία παίρνουν «φόρα» από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και συνολικά από την υπάρχουσα νομοθεσία - καρμανιόλα για τα Εργασιακά, που εμπλουτίζεται εδώ και χρόνια με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, στρώνοντας το έδαφος για τα σημερινά και επόμενα μέτρα.
Στο πλευρό τους βρίσκεται σταθερά η ηγεσία της ΓΣΕΕ, που βλέπει «θετικά στοιχεία» στο νομοσχέδιο - έκτρωμα και καλεί τους εργαζόμενους σε «κοινωνικό διάλογο» με την κυβέρνηση για τη βελτίωσή του! Η στάση της είναι κατάπτυστη και επικίνδυνη. Επιβεβαιώνει ότι βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία υπεράσπισης των εργοδοτικών συμφερόντων και της κυβέρνησης.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία αυτή χαρακτήρισε «γελοίες» τις μαζικές κινητοποιήσεις των συνδικάτων που προηγήθηκαν ενάντια στο νομοσχέδιο, παριστάνοντας ότι δεν ξέρει τίποτα για τον «φόνο» και ότι δεν είχε ιδέα τι ετοιμάζει η κυβέρνηση, την ώρα που μαζί της και με την εργοδοσία, πίσω από την πλάτη της εργατικής τάξης, έστηναν μηχανορραφίες σε βάρος της.
Στάθηκε απέναντι στην απεργία στις 6 Μάη, που έγινε με εκατοντάδες αποφάσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων. Κι αφού έκανε ό,τι μπορούσε για να ξεπλύνει το νομοσχέδιο, ανέλαβε την αποστολή να υπονομεύσει το ενιαίο απεργιακό μέτωπο σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που είχε ήδη αρχίσει να συγκροτείται με αποφάσεις σωματείων για νέα απεργία.
Κάτω από την πίεση των συνδικάτων και την κατακραυγή των εργαζομένων, υποχρεώθηκε σε τακτικισμούς, με σκόπιμη κωλυσιεργία στην κήρυξη απεργίας, υπηρετώντας μέχρι τέλους τον σχεδιασμό για αποσυντονισμό και αποδιοργάνωση του κοινού απεργιακού αγώνα, αλλά και για τον εκφυλισμό του, αφού καλεί σε απεργία για να ...βελτιωθεί το τερατούργημα!
Ούτε όμως ο προκλητικός εξωραϊσμός του νομοσχεδίου από την πλευρά της κυβέρνησης, ούτε το αβαντάρισμα της εργοδοσίας, ούτε οι αθλιότητες της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ κατάφεραν να πιάσουν τόπο.
Αυτό που έχει τώρα σημασία είναι ένα ενιαίο απεργιακό μέτωπο που θα ακυρώνει αυτές τις προσπάθειες και τους σχεδιασμούς. Ολοένα και περισσότερα σωματεία επιβεβαιώνουν τις αποφάσεις τους για πανελλαδική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα στις 10 του μήνα και ετοιμάζονται να συμμετάσχουν μαζικά, απαιτώντας την απόσυρση εδώ και τώρα του κατάπτυστου νομοσχεδίου. Προετοιμάζουν τα συλλαλητήρια αύριο Πέμπτη σε όλη τη χώρα, δηλώνοντας ξεκάθαρα πως το νομοσχέδιο ούτε καλλωπίζεται ούτε «θεραπεύεται», και πως η θέση του είναι στα σκουπίδια.
Την ώρα αυτή της μάχης, δεύτερη σκέψη δεν υπάρχει. Και είναι κριτήριο για τους εργαζόμενους η στάση κάθε συνδικαλιστικής οργάνωσης και κάθε συνδικαλιστή απέναντι στις «ανατροπές του αιώνα» που φέρνει το κυβερνητικό έκτρωμα, με επέκταση της απλήρωτης δουλειάς, νέο συντριπτικό χτύπημα στην απεργία, παραπέρα υπονόμευση της συλλογικής οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων.
Γι' αυτό λοιπόν όλοι αύριο στα συλλαλητήρια! Κι από την Παρασκευή να μη χαθεί ούτε ώρα στην προετοιμασία της πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας. Να παραλύσουν οι χώροι δουλειάς, να «πήξουν» οι δρόμοι από τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Να ακουστεί δυνατά και καθαρά: Πάρτε πίσω το νομοσχέδιο - έκτρωμα!
ριζοσπάστης