Από διάφορες εκθέσεις και στοιχεία που δημοσιοποιούνται αυτήν την περίοδο, προκύπτει η εξής εικόνα στην αγορά εργασίας: Η μερική απασχόληση ως ποσοστό της συνολικής απασχόλησης έχει φτάσει στο 29%, καλπάζοντας κυριολεκτικά τα τελευταία χρόνια. Επίσης, το μεγαλύτερο μέρος της μερικής απασχόλησης στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται «ακούσια», που σημαίνει ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων (71,6% το 2015, το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ) απασχολείται μερικώς επειδή δεν μπορεί να εξασφαλίσει πλήρη απασχόληση.
Τέλος, οι εργοδότες στην Ελλάδα μετατρέπουν «κατά ριπάς» τα συμβόλαια πλήρους εργασίας σε συμβόλαια μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, για να μειώσουν το λεγόμενο κόστος εργασίας. Είναι φανερό ότι η κατάσταση αυτή στην αγορά εργασίας δεν προέκυψε από το πουθενά. Είναι αποτέλεσμα των νόμων για την ευελιξία που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια, για να φορτώσουν στους εργαζόμενους την κρίση του καπιταλισμού, και διατηρούνται αλώβητοι ως συστατικό στοιχείο του δρόμου προς την ανάκαμψη, που διαφημίζουν κυβέρνηση, εργοδοσία και τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης.
Αυτήν τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας επιχειρεί να κατοχυρώσει τώρα η κυβέρνηση με τις προτάσεις της στο πλαίσιο της «αξιολόγησης», καθώς οι βασικές παράμετροι μένουν ίδιες και σε πολλές περιπτώσεις (βλέπε ομαδικές απολύσεις, συνδικαλιστικό νόμο) χειροτερεύουν. Και σίγουρα, οι εργαζόμενοι δεν χρειάζεται να περιμένουν τις επίσημες εκθέσεις για να επιβεβαιώσουν αυτό που ζουν καθημερινά...