Με
εγκύκλιο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών και του υφυπουργού
Εσωτερικών, η κυβέρνηση ζητά από Δήμους και Περιφέρειες να γίνουν
δραστικές περικοπές σε μια σειρά δαπάνες που αφορούν ανάγκες εργατικών -
λαϊκών νοικοκυριών
Σε
νέες περικοπές προχωρά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που θα έχουν
σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους και τις λαϊκές
οικογένειες. Αυτή τη φορά πρόκειται για περικοπές που αφορούν δαπάνες
Δήμων και Περιφερειών και πιο συγκεκριμένα: Δαπάνες υπερωριακής
απασχόλησης του προσωπικού αλλά και δαπάνες όπως: βοηθήματα σε
οικονομικά αδυνάτους, επιχορηγήσεις Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου
(περιλαμβάνονται Παιδικοί Σταθμοί, υπηρεσίες Υδρευσης και Αποχέτευσης),
αλλά και επιχορηγήσεις σε αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους.
Ετσι,
μία μέρα μετά τον εμπαιγμό περί «Νέου Κοινωνικού Κράτους» και
«αντιμετώπισης της ανεργίας και της ανθρωπιστικής κρίσης» και όσα
ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας για να κοροϊδέψει το λαό, η
κυβέρνηση εμφανίζεται να δίνει οδηγίες για το πώς θα κοπούν ακόμα και τα
πενιχρά βοηθήματα που έχει δυνατότητα να δίνει ένας δήμος σε όποιον
είναι άστεγος ή άπορος! `Η να ζητά από τους εργαζόμενους στους δήμους να
δουλεύουν χωρίς σταματημό στο πλαίσιο του ωραρίου τους, για να
αποφεύγει το αστικό κράτος να πληρώνει κάποιες υπερωρίες.Πιο συγκεκριμένα, με εγκύκλιο που έχει ημερομηνία 22 Ιούλη, αλλά δημοσιοποιήθηκε χτες, και την οποία υπογράφουν οι: υφυπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Γ. Μπαλάφας και αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γ. Χουλιαράκης, δίνονται οδηγίες προς Δήμους και Περιφέρειες σχετικά με το πώς θα καταρτίσουν τους προϋπολογισμούς τους για το 2017. Αυτές οι οδηγίες εξειδικεύουν παλαιότερη εγκύκλιο για την «Κατάρτιση Προϋπολογισμού Γενικής Κυβέρνησης Οικονομικού Ετους 2017». Και αξίζει να σημειώσουμε ότι όλο αυτό το πλαίσιο των αποφάσεων και των εγκυκλίων είναι βασισμένο στα τρία Μνημόνια των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ αλλά και ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, καθώς και στα Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα Δημοσιονομικής Προσαρμογής που τα συνοδεύουν.
Ηδη, από χτες που δημοσιοποιήθηκε το θέμα, έγινε προσπάθεια από τα κυβερνητικά επιτελεία να παρουσιαστεί σαν ένα νοικοκύρεμα σε περιττές και αλόγιστες δαπάνες. Ομως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ας δούμε πιο συγκεκριμένα τι προβλέπει η εγκύκλιος, αλλά και τι σημαίνουν όλα όσα προβλέπει:
Οπως αναφέρεται: «Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι έχουν αναληφθεί υποχρεώσεις και πραγματοποιηθεί δαπάνες καθ' υπέρβαση των εγγεγραμμένων πιστώσεων του προϋπολογισμού, τα ποσά που αναλογούν στο ύψος αυτών καταλογίζονται σε βάρος των οργάνων που ενέκριναν ή συνέπραξαν στην εκτέλεση της δαπάνης». Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν κάποιος δήμος θεωρήσει μέσα στο 2017 ότι υπάρχει ανάγκη να εγκρίνει ένα κονδύλι για την κάλυψη αναγκών είτε σε υπηρεσίες Πρόνοιας (π.χ. παιδικοί σταθμοί, Βοήθεια στο Σπίτι κ.λπ.) τότε θα πρέπει να το πληρώσει ο ίδιος ο φορέας και πιο συγκεκριμένα οι δημοτικοί ή περιφερειακοί σύμβουλοι, οι αρμόδιοι υπάλληλοι των Διευθύνσεων κ.λπ. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, δεν υπάρχει περίπτωση να δοθεί κανένα ποσό, ακόμα κι αν υπάρξει κάποια σοβαρή ανάγκη για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων. Αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτό ίσχυε και πριν τις εγκυκλίους, απλά τώρα τονίζεται ότι είναι ανάγκη να τηρηθεί απαρέγκλιτα, ενώ υπάρχει και το στοιχείο του ωμού εκβιασμού.
Κόψτε από παντού!
Οι
σχετικές εγκύκλιοι επισημαίνουν την «ανάγκη άσκησης περιοριστικής
πολιτικής στις δαπάνες γενικότερα, με υποχρέωση συγκράτησης αυτών στα
χαμηλότερα δυνατά επίπεδα». Μάλιστα, ενδεικτικά αναφέρονται οι
κατηγορίες δαπανών στις οποίες πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα
πρόβλεψης χαμηλότερου ύψους ποσών σε σχέση με το προηγούμενο οικονομικό
έτος:1. «Οι δαπάνες υπερωριακής απασχόλησης του προσωπικού, οι οποίες πρέπει να αποβλέπουν στην αντιμετώπιση των έκτακτων υπηρεσιακών αναγκών και να εγκρίνονται, αφού πρώτα εξαντληθούν όλα τα περιθώρια αξιοποίησής του εντός του ωραρίου εργασίας».
Τι σημαίνει αυτό; Οτι οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες Δήμων και Περιφερειών θα πρέπει να δουλεύουν ασταμάτητα, ώστε να βγάζουν τη δουλειά στο πλαίσιο του ωραρίου τους, για να γλιτώνει την πληρωμή των υπερωριών το κράτος. Ομως, ήδη με δεδομένη την απαγόρευση προσλήψεων από το 2010, από το πρώτο Μνημόνιο και τις συνεχείς περικοπές ακόμα και για συμβασιούχους, όσοι εργαζόμενοι δουλεύουν σε κάποιες υπηρεσίες κάνουν δουλειά για 2 ή για 3. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που συμβαίνει σε πολλούς δήμους στον τομέα της καθαριότητας. Εκεί όπου αναγκάζονται να δουλεύουν ακόμα και 12 ώρες, όσοι εργαζόμενοι έχουν απομείνει. Αυτή η πρακτική - με δεδομένες τις ελλείψεις προσωπικού αλλά και τις ανάγκες να παραμένουν αυξημένες - θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών των δήμων.
2. «Οι πάσης φύσεως προαιρετικές δαπάνες, όπως οι επιχορηγήσεις Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), αθλητικών και πολιτιστικών συλλόγων, βοηθήματα σε οικονομικά αδυνάτους κ.λπ., πρέπει να περιορισθούν στις απολύτως αναγκαίες και επιβεβλημένες, κινούμενες στα υπό του νόμου προβλεπόμενα όρια και υπό τον περιορισμό της δυνατότητας χρηματοδότησης αυτών από τις αναμενόμενες εισπράξεις του δήμου».
Τι σημαίνει αυτό; Οι δήμοι έχουν με βάση το νόμο τη δυνατότητα να δίνουν κάποια - στην κυριολεξία - πενιχρά επιδόματα σε ανθρώπους που δεν έχουν πού να μείνουν, δεν έχουν να φάνε. Γιατί έτσι κι αλλιώς γενικευμένη επιδοματική πολιτική σε λαϊκά στρώματα δεν μπορούν να κάνουν οι δήμοι και οι περιφέρειες. Τι λέει τώρα η κυβέρνηση; Κόψτε τα και αυτά. Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, πρέπει να πούμε ότι σε αυτά είναι ενταγμένοι οι Παιδικοί Σταθμοί, οι επιχειρήσεις Υδρευσης και Αποχέτευσης, αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Στην πραγματικότητα, αυτό που θα συμβεί είναι, για παράδειγμα, να γίνουν περικοπές σε προσωπικό, σε φαγητό, σε καθαριότητα σε άλλες δραστηριότητες απαραίτητες για τα βρέφη και τα νήπια σε παιδικούς σταθμούς. Με αυτήν τη λογική, προχωρά η κυβέρνηση στο πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει. Και για «κερασάκι», η εγκύκλιος προβλέπει ότι εάν θέλει ένας δήμος να παρέχει τέτοιες υπηρεσίες θα πρέπει αυτές να τις χρηματοδοτούν οι εισπράξεις του Δήμου. Δηλαδή, οι εισπράξεις από φόρους και τέλη που επιβάλλονται και πληρώνονται από τις εργατικές οικογένειες.