Μονά - ζυγά δικά τους
Είναι
πραγματικά εντυπωσιακός ο κυνισμός της κυβέρνησης και των απολογητών
της. Το κύριο άρθρο της «Αυγής» χτες υπερασπίζεται τις ιδιωτικοποιήσεις
με σθένος που θα ζήλευαν ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι.
Επιχειρηματολογώντας υπέρ του Ταμείου, γράφει μεταξύ άλλων:
«Η χώρα έχει ένα ασήκωτο δάνειο να ξεχρεώσει (...) Το ταμείο αυτό θα αποκτήσει την κυριότητα 1.000 ακινήτων του Δημοσίου και κάποιες από τις ΔΕΚΟ. Δημιουργεί έτσι μια περιουσία όπου παράγει πλούτο (...) ένα μέρος των κερδών του, το 50% συγκεκριμένα, θα πηγαίνει για την εξόφληση του δημόσιου χρέους και το υπόλοιπο μισό θα διατίθεται για αναπτυξιακούς σκοπούς (...) το ταμείο (...) θα μπορεί να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές και να διαθέσει τα κεφάλαια που θα αποκτήσει για συμμετοχές σε επενδυτικούς φορείς με αρμοδιότητα την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Το αν θα πουλήσει, αν θα νοικιάσει ή αν θα αναδιαρθρώσει τις επιχειρήσεις που θα έχει στην κατοχή του (...) είναι θέμα των κυβερνήσεων που έχουν την πλειοψηφία της διοίκησης. Με λίγα λόγια, όπως και να το δει κανείς, πρόκειται για τη σοβαρότερη μεταρρύθμιση που έγινε ποτέ για αναπτυξιακούς σκοπούς...».
Ομολογούν, δηλαδή, φόρα παρτίδα ότι θα δανείζονται για να χρηματοδοτούν τους επιχειρηματικούς ομίλους, θα τους ανοίγουν νέα πεδία κερδοφορίας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, θα διαμορφώνουν κατάλληλο επενδυτικό περιβάλλον τσακίζοντας εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και εξασφαλίζοντας ευνοϊκές ρυθμίσεις, φοροαπαλλαγές κ.ά. Μονά - ζυγά όλα για το κεφάλαιο.
Επιχειρηματολογώντας υπέρ του Ταμείου, γράφει μεταξύ άλλων:
«Η χώρα έχει ένα ασήκωτο δάνειο να ξεχρεώσει (...) Το ταμείο αυτό θα αποκτήσει την κυριότητα 1.000 ακινήτων του Δημοσίου και κάποιες από τις ΔΕΚΟ. Δημιουργεί έτσι μια περιουσία όπου παράγει πλούτο (...) ένα μέρος των κερδών του, το 50% συγκεκριμένα, θα πηγαίνει για την εξόφληση του δημόσιου χρέους και το υπόλοιπο μισό θα διατίθεται για αναπτυξιακούς σκοπούς (...) το ταμείο (...) θα μπορεί να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές και να διαθέσει τα κεφάλαια που θα αποκτήσει για συμμετοχές σε επενδυτικούς φορείς με αρμοδιότητα την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Το αν θα πουλήσει, αν θα νοικιάσει ή αν θα αναδιαρθρώσει τις επιχειρήσεις που θα έχει στην κατοχή του (...) είναι θέμα των κυβερνήσεων που έχουν την πλειοψηφία της διοίκησης. Με λίγα λόγια, όπως και να το δει κανείς, πρόκειται για τη σοβαρότερη μεταρρύθμιση που έγινε ποτέ για αναπτυξιακούς σκοπούς...».
Ομολογούν, δηλαδή, φόρα παρτίδα ότι θα δανείζονται για να χρηματοδοτούν τους επιχειρηματικούς ομίλους, θα τους ανοίγουν νέα πεδία κερδοφορίας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, θα διαμορφώνουν κατάλληλο επενδυτικό περιβάλλον τσακίζοντας εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και εξασφαλίζοντας ευνοϊκές ρυθμίσεις, φοροαπαλλαγές κ.ά. Μονά - ζυγά όλα για το κεφάλαιο.