Πρώτα
βάφτισαν την τρόικα «θεσμούς». Μετά, το 3ο μνημόνιο έγινε «συμφωνία με
τους δανειστές» για την ανάκαμψη της οικονομίας. Τις προάλλες, ο Ν.
Βούτσης βάφτισε τους ανταγωνισμούς και τις διαφωνίες πάνω στα ζητήματα
της «αξιολόγησης» «μέθοδο των διαδοχικών προσεγγίσεων». Τώρα, τα
επιπλέον μέτρα που απαιτούνται για να κλείσει η «αξιολόγηση», δεν
ονομάζονται βέβαια 4ο μνημόνιο, αλλά «μηχανισμός διόρθωσης τυχόν
αποκλίσεων» από τους στόχους του 3ου. Αυτό είπε ο Δ. Παπαδημούλης, σε
ραδιοφωνική του συνέντευξη, αναφέροντας επί λέξει:
«Υπάρχουν τρία σκέλη στη διαπραγμάτευση: Το ένα - που είναι το σημαντικότερο και δυσκολότερο - είναι τα μέτρα, τα 5,4 δισ., που έχουν ήδη συμφωνηθεί. Το δεύτερο δεν είναι τα συμπληρωματικά μέτρα, αλλά ο μηχανισμός μέσω του οποίου θα καλυφθούν τυχόν αποκλίσεις, εάν και εφόσον χρειαστεί. Δεν μιλάμε για λίστα μέτρων, αλλά για έναν μηχανισμό διόρθωσης τυχόν αποκλίσεων (...) Και το τρίτο που εκκρεμεί (...) είναι η υλοποίηση του σημαντικού τμήματος της συμφωνίας του καλοκαιριού που μιλά για την ελάφρυνση του χρέους».
Οπως και να τα βαφτίσουν, όση σκόνη κι αν σηκώσουν, η πραγματικότητα για το λαό δεν μπορεί να κρυφτεί. Στην πλάτη του φορτώνονται ολοένα και περισσότερες θυσίες για να ανακάμψει το κεφάλαιο και αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει αν ο ίδιος με την πάλη του δεν σπάσει το φαύλο κύκλο...