Τα
γεγονότα τρέχουν με απίστευτη ταχύτητα, αντίστοιχη του παγκόσμιου
ανταγωνισμού των αγορών στη νέα εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού.
Όλοι τρέχουν να πιάσουν θέση στο τραπέζι που ξαναμοιράζεται ο κόσμος,
πόλεμοι ξεκινούν, λαοί ξεκληρίζονται, η Ε. Ευρώπη των καπιταλιστών
μετατρέπεται σε φρούριο των συμφερόντων που την συναπαρτίζουν και
επιτίθεται στους λαούς που την κατοικούν επιδιώκοντας να εξασφαλίσει
ισχύ και κερδοφορία ισοπεδώνοντας την κοινωνία.
Το
πραξικόπημα στην Πορτογαλία συνεχίζεται. Μετά τη κατάρρευση του
διορισμένου συνασπισμού μειοψηφίας της δεξιάς στη βουλή, η αριστερή
συμπαράταξη (Σοσιαλιστικό Κόμμα, Μπλόκο της Αριστεράς, Κ.Κ. Πορτογαλίας
και οι Πράσινοι) με την αδιαμφισβήτητη πλειοψηφία που διαθέτουν,
σκοντάφτει στην άρνηση του Προέδρου Καβάκο Σίλβα να τους δώσει την
εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, επιλέγοντας να συνεχίσει η Πορτογαλία με
διορισμένη υπηρεσιακή κυβέρνηση μέχρι τον Ιανουάριο του 2016 όπου θα
εκλεγεί νέος Πρόεδρος Δημοκρατίας στη χώρα.
Το
νέο «προεδρικό πραξικόπημα», όπως το χαρακτηρίζει η αριστερά της χώρας,
φέρει τη σφραγίδα του διευθυντηρίου των Βρυξελλών και της εγχώριας
αστικής τάξης της χώρας.
Αντίστοιχο
προηγούμενο δεν υπάρχει σε Ευρωπαϊκή χώρα. Αντίστοιχη απαξία του
αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης δεν έχει
ξαναεπιχειρηθεί με αυτά τα δεδομένα.
Το
Πορτογαλικό ζλητημα δείχνει ότι χωρίς καμία αναστολή το Ευρωπαϊκό
«δημοκρατικό κεκτημένο» εύκολα – όταν οι συνθήκες και τα συμφέροντα το
απαιτούν – δίνει τη θέση του σε πραξικοπήματα και δικτατορίες.