Της Κάλι Καρά
Στο ίδιο έργο θεατές επί δεκαετίες, οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου κατανοούν ότι ο καυγάς και οι δήθεν κοντρίτσες στα τηλεοπτικά πάνελ, δεν αφορούν τα βάσανα και τα καθημερινά αδιέξοδα που βιώνουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Ο καυγάς γίνεται για το ποιος θα είναι ο αγωγιάτης σε ένα αγώγι, φορτωμένο με αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, που δεν θα ξεφύγει από τις ράγες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, τις συνθήκες της ΕΕ και των τριών μνημονίων, που ψήφισαν μαζί, πιστοί στο κοινό ευρωπαϊκό τους σπίτι.
Η ΕΕ είναι εδώ κόντρα στις κορώνες του ΣΥΡΙΖΑ ότι αλλάζει, με τη σκληρή αντιλαϊκή καπιταλιστική βαρβαρότητα, την κυνική δικτατορία του κεφαλαίου με κοινοβουλευτικό μανδύα, που απαιτεί κι άλλο αίμα από τους λαούς, όχι μόνο από τη δουλειά, αλλά και με πόλεμο για να φύγει από την κρίση.
«Είμαστε υπέρ του λιτού βίου», δήλωνε ο υπουργός Οικονομικών της «πρώτη φορά αριστερά» μετά την «κατά φύσιν» συνεργασία με τους αντιμνημονιακούς τότε ΑΝΕΛ.
«Γεμιστά και μαρμελάδες»... για την πείνα, προτείνει η υπουργός της «δεύτερη φορά αριστερά» ζητώντας συστράτευση στην εφαρμογή του μνημονίου για... να το ξαναδιαπραγματευτούν!
«Η κοινωνία έχει ανάγκη την ισχυρή επιχειρηματικότητα», είπε άλλος ισχυρός άνδρας της νέας συγκυβέρνησης.
Με μια μακάβρια απόφαση (22/9/15) περιμένοντας αύξηση πτωμάτων προσφύγων που θα ξεβράζει η θάλασσα τον χειμώνα, η Περιφέρεια Β. Αιγαίου παραγγέλνει «σάκους στεγανού τύπου με κατάλληλες προδιαγραφές για την μεταφορά σορών», υποθέτουμε και στο μέγεθος παιδιών!
Τώρα που οι κάλπες έκλεισαν και κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από αυτές, ξεκαθαρίζεται ότι η νέα συγκυβέρνηση, με πολλά κυβερνητικά στελέχη δοκιμασμένα σε διάφορα πόστα, σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, αλλά και σε διεθνή ινστιτούτα των μονοπωλίων, «ποντάρει» στις μειωμένες απαιτήσεις και στις απατηλές ελπίδες με τις οποίες έφτασε στην κάλπη ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων από τα λαϊκά στρώματα. Αυτούς θα προσπαθήσει να ενισχύσει με την πολιτική διαχείρισης της φτώχειας, για να εξασφαλίσει την εργατική - λαϊκή συναίνεση σε αυτή την πολιτική.
Το πολυδιαφημιζόμενο παράλληλο πρόγραμμα θα στηρίζεται στις δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο, ενώ για την πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών, θα είναι μοίρασμα της φτώχειας και της ανεργίας σε περισσότερους.
Το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να χάσει ούτε λεπτό. Καμιά ανοχή. Μόνο ο οργανωμένος, ταξικός αγώνας με κοινωνική συμμαχία μπορεί να την ανατρέψει μαζί με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.
Στο ίδιο έργο θεατές επί δεκαετίες, οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου κατανοούν ότι ο καυγάς και οι δήθεν κοντρίτσες στα τηλεοπτικά πάνελ, δεν αφορούν τα βάσανα και τα καθημερινά αδιέξοδα που βιώνουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Ο καυγάς γίνεται για το ποιος θα είναι ο αγωγιάτης σε ένα αγώγι, φορτωμένο με αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, που δεν θα ξεφύγει από τις ράγες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, τις συνθήκες της ΕΕ και των τριών μνημονίων, που ψήφισαν μαζί, πιστοί στο κοινό ευρωπαϊκό τους σπίτι.
Η ΕΕ είναι εδώ κόντρα στις κορώνες του ΣΥΡΙΖΑ ότι αλλάζει, με τη σκληρή αντιλαϊκή καπιταλιστική βαρβαρότητα, την κυνική δικτατορία του κεφαλαίου με κοινοβουλευτικό μανδύα, που απαιτεί κι άλλο αίμα από τους λαούς, όχι μόνο από τη δουλειά, αλλά και με πόλεμο για να φύγει από την κρίση.
«Είμαστε υπέρ του λιτού βίου», δήλωνε ο υπουργός Οικονομικών της «πρώτη φορά αριστερά» μετά την «κατά φύσιν» συνεργασία με τους αντιμνημονιακούς τότε ΑΝΕΛ.
«Γεμιστά και μαρμελάδες»... για την πείνα, προτείνει η υπουργός της «δεύτερη φορά αριστερά» ζητώντας συστράτευση στην εφαρμογή του μνημονίου για... να το ξαναδιαπραγματευτούν!
«Η κοινωνία έχει ανάγκη την ισχυρή επιχειρηματικότητα», είπε άλλος ισχυρός άνδρας της νέας συγκυβέρνησης.
Με μια μακάβρια απόφαση (22/9/15) περιμένοντας αύξηση πτωμάτων προσφύγων που θα ξεβράζει η θάλασσα τον χειμώνα, η Περιφέρεια Β. Αιγαίου παραγγέλνει «σάκους στεγανού τύπου με κατάλληλες προδιαγραφές για την μεταφορά σορών», υποθέτουμε και στο μέγεθος παιδιών!
Τώρα που οι κάλπες έκλεισαν και κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από αυτές, ξεκαθαρίζεται ότι η νέα συγκυβέρνηση, με πολλά κυβερνητικά στελέχη δοκιμασμένα σε διάφορα πόστα, σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, αλλά και σε διεθνή ινστιτούτα των μονοπωλίων, «ποντάρει» στις μειωμένες απαιτήσεις και στις απατηλές ελπίδες με τις οποίες έφτασε στην κάλπη ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων από τα λαϊκά στρώματα. Αυτούς θα προσπαθήσει να ενισχύσει με την πολιτική διαχείρισης της φτώχειας, για να εξασφαλίσει την εργατική - λαϊκή συναίνεση σε αυτή την πολιτική.
Το πολυδιαφημιζόμενο παράλληλο πρόγραμμα θα στηρίζεται στις δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο, ενώ για την πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών, θα είναι μοίρασμα της φτώχειας και της ανεργίας σε περισσότερους.
Το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να χάσει ούτε λεπτό. Καμιά ανοχή. Μόνο ο οργανωμένος, ταξικός αγώνας με κοινωνική συμμαχία μπορεί να την ανατρέψει μαζί με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.