Η ιδιωτικοποίηση της λαικής περιουσίας είναι στην ουσία
φορέας καταστροφής κάθε κοινωνικής κατάκτησης (κοινωνική ασφάλιση,
δωρεάν υγεία και παιδεία, τέχνη, ανθρώπινες εργατικές συνθήκες, δημόσια μεταφορά κλπ). Είναι πολύ απλά η τελευταία πράξη αυτών που πλούτισαν παρασιτικά απο την κρατική περιουσία( πχ ΔΕΚΟ που τις λειτούργησαν ως μεσάζοντες πλουτισμού ιδιωτών καταληστεύοντας το κράτος) και τώρα που δεν έχουν κάτι να κερδίσουν πια (καθώς τις ξεζούμισαν) τις χαρίζουν στους.. φίλους τους.
Οι επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων δεν περιορίστηκαν μόνο στις δυσμενείς οικονομικές αλλαγές για τον λαό ή στις εργασιακές σχέσεις αλλά επεκτάθηκαν ακόμα και στο ποσοστό θνησιμότητας του.
Ένα πολύ καλό παράδειγμα για την επίδραση στην θνησιμότητα είναι το κύμα ιδιωτικοποιήσεων που έγιναν στις σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μετά το 1990.(ΕΣΣΔ-Αν.Γερμανία κλπ)
Έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης,
που δημοσιεύθηκε το 2009 στο επιστημονικό περιοδικό "The Lancet",
έδειξε ότι περίπου ένα εκατομμύριο θάνατοι ανθρώπων σε εργάσιμη ηλικία
προήλθαν ως αποτέλεσμα του οικονομικού σοκ που προκάλεσαν οι πολιτικές
των ιδιωτικοποιήσεων - της μετάβασης δηλαδή στο απάνθρωπο καπιταλιστικό
σύστημα που έσπειρε ανεργία, ανέχεια, εκμετάλλευση και κατάρρευση των
κοινωνικών δομών που υπήρχαν επί σοσιαλισμού. Σύμφωνα με την έρευνα, το
πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων που ακολουθήθηκε μετά το 1990 στις πρώην
σοσιαλιστικές χώρες οδήγησε σε αύξηση της ανεργίας κατά 56%. Κατά τη
διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του
καπιταλιστικού μοντέλου, σημειώθηκε στις πρώην κομμουνιστές χώρες μια
άνευ προηγουμένου τραγωδία: Σημειώθηκαν περισσότεροι από 3 εκατομμύρια
θάνατοι που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.
Ο Ντέιβιντ Στάκλερ, του τμήματος κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, σημειώνει: "Η
ραγδαία ιδιωτικοποίηση όχι μόνο οδήγησε σε μαζική ανεργία αλλά επίσης
αφαίρεσε το δίχτυ προστασίας της κοινωνικής ασφάλειας (σ.σ: εννοεί την
κοινωνική ασφάλεια, τη δωρεάν περίθαλψη, υγεία κλπ.) το οποίο ήταν
σημαντικό για την επιβίωση των ανθρώπων αυτήν την ταραγμένη περίοδο".
Σήμερα στην μνημονιακή Ελλάδα επιχειρείται για πολλοστή φορά από την νέα συγκυβέρνηση να χρυσωθεί το χάπι των ιδιωτικοποιήσεων .Μην ξεχνάτε ότι ήδη έχει ιδιωτικοποιηθεί το 67% κρατικής περιουσίας ,κάτι που ξεκίνησε από την δεκαετία του 90 με αρχή στην κυβέρνηση Μητσοτάκη κατόπιν με τις κυβερνήσεις Σημίτη-Καραμανλή κλπ.Τις περισσότερες πωλήσεις κρατικής περιουσίας τις έχει << επιτύχει>> ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ.Αλογοσκούφης και τον ακολούθησε ο διάδοχος του Γ.Παπαθανασίου.
Σήμερα δηλαδή όλη η υπόθεση αφορά το υπόλοιπο 33% που κατέχει το δημόσιο ( σε πλειοψηφικά ή μειοψηφικά πακέτα).Τα λεγόμενα ασημικά.
Για αυτό το υπόλοιπο 33% δίνει την μάχη η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ για να το ξεπουλήσει.
Επιδιώκουν να μεταβιβάσουν, με την δικαιολογία της πίεσης των δανειστών - σε κοράκια που δεν είναι καθόλου άγνωστα στην παγκόσμια οικονομία -τομείς της ελληνικής οικονομίας με διάφορες <<εύπεπτες >>μορφές για να ξεγελάσουν την κοινή γνώμη .Λένε ότι το δημόσιο θα κρατήσει την πλειοψηφία(για να την παραχωρήσει αργότερα),θα βοηθήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία με ρευστό,θα σωθούν οι συντάξεις,θα έρθει η ανάπτυξη.
Κλασσικά πράγματα δηλαδή βγαλμένα απευθείας από το σεντούκι του γκαιμπελισμού.
Μην ξεχνάτε ότι τις κυβερνήσεις κάποιοι τις στηρίζουν όπως και την νέα συγκυβέρνηση .
Κάποιοι στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό εις το όνομα αυτής.
Κάποιοι συνδικαλίζονται είς το όνομα αυτής.
Τους εμπιστεύεστε;
Θα τους αφήσετε να ιδιωτικοποιήσουν την λαική περιουσία;
Δώστε ένα τέλος στο<< βάλτε πλάτη >>
ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ